Archeologie, cultuurhistorie, foto's en informatie over Castricum en Bakkum
Categorie: Tentoonstellingen
Deze groep houdt zich bezig met het regelmatig organiseren van een tentoonstelling in De Duynkant en soms elders. De tentoonstelling heeft als thema een onderwerp uit het jaarboek van de Stichting of een cultuurhistorisch thema met betrekking tot de kernen Castricum en Bakkum. Reeds aan de orde kwamen: Castricumse venters, middenstanders, ijsbaan, Tweede Wereldoorlog, onderwijs, archeologie, slag bij Castricum, enzoverder. De taakgroep bestaat uit:
1993, Mient. Protest tegen verkeersplannen in het centrum.
Nieuwe expositie in De Duynkant
Castricum protesteert!
Na de succesvolle expositie over de verdwenen Duinkant komt Werkgroep Oud-Castricum nu
met een bijzondere opvolger: Protesten in Castricum. Het behandelt in beeld en geluid acties
en demonstraties die de afgelopen 50 jaar in onze gemeente zijn gehouden. Van landelijke
manifestaties waarop hier werd ingehaakt tot kleine acties in het dorp, de wijk of de straat.
Van Kabouterprotesten tot protesten tegen de opheffing van buslijn 164. De tentoonstelling
is samengesteld met hulp van diverse oud-actievoerders die hun ervaringen en
beeldmateriaal inbrachten. Het resultaat is een rijke verzameling materiaal die veel
herinneringen oproept. Er draait ook een film van Anton Visser over de Kabouteracties, de
oprichting van De Bakkerij, de vernieuwing van de Dorpsstraat, het Bakkerspleintje, etc. De
opening van de expositie is op zondag 21 oktober om 13.30 uur in De Duynkant, Geversweg
1b, en wordt verzorgd door Bernhard van den Boogaard, met muziek van Toon Hollander.
Beiden zijn oud-Kabouter.
Open Dagen
De expositie loopt van 21 oktober tot februari 2019 en is te zien op de bekende Open Dagen
van Oud-Castricum, elke 1e en 3e zondag van de maand. Openingstijden zijn van 13.30 uur
tot 16.00 uur en iedereen is welkom. Dat geldt natuurlijk vooral voor nieuwe donateurs die
ons werk de komende tijd willen ondersteunen. De entree is voor donateurs gratis, de
overige bezoekers betalen 1 euro.
Wethouder Paul Slettenhaar opende de monumentendagen in de gemeente Castricum zaterdag in gebouw De Duynkant aan de Geversweg. In verband met het landelijke thema ‘Europa’ heeft Oud-Castricum gekozen voor een tentoonstelling over de aanleiding en omstandigheden van de inval van de Engelsen en Russen in 1799 en uiteindelijk de Slag bij Castricum in oktober van dat jaar. Er is een overdruk beschikbaar van een artikel over deze oorlog die duizenden soldaten het leven heeft gekost. Het verscheen eerder in de Canon van Castricum en Bakkum.
De als Schot verklede musketier Martin Blom lid van de re-enactmentgroep legt de werking van het musket uit. Foto van Jacques Schermer.
Na het welkomstwoord van voorzitter Peter Sibinga ging de wethouder in op de achtergrond van het monument dat voor het gemeentehuis op Plein 1799 staat. Hij riep de inwoners op om gebruik te maken van de gelegenheid de vele monumenten in Castricum, Akersloot en Limmen en omgeving te bekijken. Er is een prachtig gratis gidsje van alle monumenten door de gemeenten in de regio uitgegeven. Na opening bezocht de wethouder onder begeleiding van een lid van het regiment Gordon Highlanders het Huis van Hilde waar eveneens vondsten uit 1799 te zien zijn.
Salvo met de musket door een lid van het regiment Gordon Highlanders. Foto van Jacques Schermer.
Op zondag 16 september tijdens de reguliere opening van 13.30 – 16.00 uur zijn de tentoonstellingen over De Slag bij Castricum en de buurt De Duinkant vanwege de grote belangstelling opnieuw te zien.
Schilderij van de Slag bij Castricum, het onderwerp van de expositie in De Duynkant, in het kader van de Open Monumenten Dagen.
De bekende Open Monumenten Dagen zijn dit jaar op zaterdag 8 en zondag 9 september. Het landelijk thema is Europa en de taakgroep Cultuurhistorie en Monumenten van de Werkgroep Oud-Castricum geeft daar invulling aan met een paar passende activiteiten.
Kijken en luisteren: Expositie en film in De Duynkant
In De Duynkant, het informatiecentrum van Oud-Castricum komt een kleine expositie over ‘De Vergeten Oorlog’ en er draait de film ‘Soldaat in het zand’. Beide gaan over de oorlog in 1799, toen de Engelsen en Russen langs de Noord-Hollandse kust tegen de Franse en Bataafse troepen vochten en op 6 oktober 1799 bij Castricum werden verslagen.
Op zaterdag 8 september opent wethouder Slettenhaar om 10.00 uur in de Duynkant de Open Monumenten Dagen in Castricum.
Openingstijden
De Duynkant is op zaterdag 8 en zondag 9 september 2018 geopend van 13.30 tot 16.00 uur. De toegang is gratis en iedereen is welkom, vooral natuurlijk nieuwe donateurs.
De eerstvolgende open dag van de Werkgroep Oud-Castricum wordt gehouden op zondag 16 september.
Dan is opnieuw de expositie te zien over de Duinkant, het knusse woonbuurtje aan de westkant van de spoorlijn dat op last van de Duitsers in mei 1943 werd afgebroken voor de aanleg van de Atlantikwall. In de filmzaal draait continue een film van Hans Kinders over het verdwenen buurtje en zijn bewoners.
Iedereen is dus op 16 september weer van harte welkom tussen 13.30 en 16.00 uur aan de Geversweg 1b. Iedere eerste en derde zondag van de maand is De Duynkant geopend en kan de huidige tentoonstelling nog worden bezichtigd. De entree voor donateurs is gratis, overige bezoekers betalen 1 euro.
Voor de donateurs, die nog geen bezoek brachten aan het vernieuwde onderkomen van de werkgroep, ligt er nog een kleine verrassing klaar. Dat geldt natuurlijk ook voor degenen die zich aanmelden als nieuwe donateur om Oud-Castricum te ondersteunen.
Het is even wennen voor de bezoekers van de open dagen van de Werkgroep Oud-Castricum, maar vanaf deze maand is De Duynkant ook van 13.30 tot 16.00 uur op de derde zondag van de maand opengesteld.
Het was afgelopen zondag dan weliswaar geen ‘museumweer’, toch liepen er 40 belangstellenden binnen bij het onderkomen van de werkgroep om de fraaie verbouw te bekijken of de interessante tentoonstelling over het verdwenen buurtje ‘De Duinkant’.
Links Ruud Lokenberg die in gesprek is met Wilma van Dijk. Foto Hans Boot.
Ruud Lokenberg reageerde daar enthousiast op: “Ondanks dat ik hier al 50 jaar woon, kom ik steeds weer andere dingen tegen. Het raakt me wel als ik zie dat zo’n hele buurt in 1943 werd ontruimd door de bezetter. Het gebouw van de werkgroep is fantastisch geworden, echt iets van deze tijd. Ik kom hier twee keer per jaar en ik vind het knap dat men regelmatig nieuwe tentoonstellingen laat zien.”
Protest
Wilma van Wijk neemt de tijd om wat boeken aan een van de leestafels door te nemen, onder het genot van een kopje koffie dat tegenwoordig ook door de werkgroepleden wordt aangeboden. Zij laat weten: “Ik vind het hier door de uitbreiding en herinrichting ontzettend leuk geworden. Het gebouw heeft veel aan ruimte gewonnen en ziet er professioneel uit. Mijn partner Bernard van den Boogaard is benaderd om een bijdrage te leveren aan de volgende tentoonstelling die over protest gaat. Bernard was namelijk eind jaren ’60 bij een actie betrokken, dus kan daar ook nog wel wat over vertellen.”
Gelukkig heeft deze middag Oud-Castricum ook een aantal nieuwe donateurs opgeleverd, die nog altijd van groot belang zijn om het voortbestaan van de stichting te garanderen. Marga de Roode is een van hen en licht toe waarom zij zich heeft aangemeld: “Ik woon op een uniek stukje Castricum. Dat is aan de Zanderij tegenover de begraafplaats, dichtbij het buurtje waar de tentoonstelling over gaat en die mij erg aanspreekt. Daarnaast heb ik interesse in de gehele geschiedenis van ons dorp en wil ik door mijn jaarlijkse donatie de vrijwilligers van de werkgroep een hart onder de riem steken!”
Opening van de Tentoonstelling “Het verdwenen Dorp”
op Zaterdag 30 Juni 2018 13.30 uur in de Duynkant, Geversweg Castricum
door Bertus Stuifbergen.
Hoe kan je nu tentoonstellen wat er niet meer is?
Het dorp is verdwenen; nee: het verdwenen Dorp.
Waar is het dan toch gebleven?
De wagen van de Tijd heeft geen rem en ook geen achteruit! Maar hij heeft wel een achteruitkijkspiegel! Een ijverige groep vrijwilligers hebben samen door die spiegel gekeken om alles wat verdwenen is weer zichtbaar te maken met foto’s en teksten.
Veel speurwerk is daar voor nodig geweest en blij verrast was ieder als weer een foto te voorschijn kwam, waardoor ze recht in de ogen keken van de vroegere bewoners van de Duin en Bosscherweg, het Slingerpad of Onderlangs. Ze herkenden de gezichten en gaven er namen aan; ze herkenden de huizen en gaven ze een nummer en een straatnaam.
Boerderij ‘de Papenberg’ aan de rand van het duingebied, waar tot 1925 de familie Stuifbergen boerde.
Als je dieper doorkijkt en bij jezelf vragen stelt bij die verdwijning, b.v. de Waarom vraag, dan vraag je je in gemoede af hoe die mensen van de Duinkant het gevonden hebben; dat de sloophamer juist hún huisje moest vernielen; dan ga je beseffen dat de herinneringen aan die geschiedenis in het jaar 1943 Littekens zijn op hun en onze levensweg.
Als kind liep ik naar mevrouw Winkelman’s huisje om water te halen als we speelden op de Papenberg; als kind liep ik een beetje angstig door het Slingerpad, het kon er nogal donkerig zijn, echt een straatje waar de Tien Tonen en Elf Ribben fijne schuilplaatsen konden hebben. En voor die wezens was ik ijselijk bang.
V.l.n.r. Jan (1871-1947) ongehuwd, Trijn (1880-1951) ongehuwd, Anna (1877-1951) ongehuwd en Piet (1878-1952) ongehuwd. Allen kinderen van Pieter Stuifbergen en Jannetje Zonneveld geboren op boerderij De Papenberg.
Ik zie mijn Ome Jaap Stuifbergen nog op zijn aparte manier op zijn transportfiets stappen: linkervoet op een speciale step bij het achterwiel en zijn rechterbeen zwaaiend over de bagagedrager en hup op het zadel; kist voor op de drager van het stuur met kranten en tijdschriften zoals de Katholieke Illustratie! We zien hier niet alleen foto’s , maar de herinnering levert ook nog bewegende beelden voor de mens die toen leefde: ik zie ze nog : Tante Anne als de matrone, Tante Trein met haar keukensloof, Ome Piet als de onderdanige harde werker en Ome Jan, blind, met een stok bij de hand zittend op een stoel aan de zijkant van de tafel, met ogen starend in de verte, het hoofd een beetje achterover. Blind; wat is blind. Ik heb toen mijn ogen een tijdje heel stijf dicht gehouden! En ik wist blind is héél donker. Ook zie ik daar Tante Riek Glorie: ze noemden haar de kankerjuffrouw. Als kind heb ik dat nooit begrepen. In hun mooie huis woonde Theo Glorie met wie ik op de lagere school zat en die later banketbakker was in Heemstede aan de Zandvoortse Laan.
Onderlangs, de boerderij Papenberg van Stuifbergen.
Mijn grootvader Bertus Stuifbergen is geboren in een huisje tegen de duinen; zijn vader heet Piet en zijn moeder was Ooitje Zonneveld. Daarom werd mijn opa Bertus van Ooitje genoemd. Ze hadden een landje naast de woning waar de kippen liepen. Toen mijn vader stervend was zei hij tegen mij : “Ber, je gaat me als ik dood ben toch niet naar het kippenlandje brengen!”
Het is een eer deze tentoonstelling te mogen openen en een vreugde om de schitterende herinneringen op deze manier op te halen. Maar ik blijf zeggen dat die herinneringen ook littekens blijven in de geschiedenis van ons dorp.
Dank aan de Tentoonstelling groep en laten we samen heerlijk genieten van wat zij ons nu voorzetten.
