CASTRICUM – In November van 2012 was het veertig jaar geleden dat het Chinese schip Wan Chun ter hoogte van paal 47 tijdens een vliegende storm op het Castricumse strand werd geworpen.
De jaren 1972 en 1973 kenmerkten zich als jaren met meer (zware) stormen dan gebruikelijk. Bergers wilden het schip lichter maken door ballastwater weg te pompen en vervolgens los te trekken, maar daar maakte een volgende storm snel een einde aan. Het lichter gemaakte schip werd nog hoger op strand geworpen en kwam nooit meer los. Diverse pogingen werden ondernomen om het ranke schip van ruim 120 meter weer zeewaarts te krijgen, maar tevergeefs.
29 april 2012
Piet Veldt onderscheiden
Op 27 april werd Piet Veldt een trouwe deelnemer aan de verhalengroep naar het gemeentehuis gelokt met het verzoek aanwezig te zijn bij de uitreiking van een koninklijke onderscheiding aan een van zijn kennissen. Tot zijn verbazing en genoegen was hij ook zelf aan de beurt. Zijn verdiensten als bestuurslid van de uitvaartvereniging en drager, zijn activiteiten voor de kerk en de tuinbouworganisatie werden voor de burgemeester mooi verwoord, waarna hem de onderscheiding tot lid in de Orde van Oranje-Nassau werd opgespeld.
24 januari 2012
Stranding
In januari 2012 strandde er bij Wijk aan Zee een Filippijns schip. Een paar kilometer verderop bij Bakkum strandde in 1973 de Wan Chun uit Hong Kong. Het schip kon niet meer gered worden en werd gesloopt.
31 december 2011
Strandvondstenmuseum van start
Vlak voordat het nieuwe jaar begon opende Menno Twisk officieel de deuren van zijn ‘Strandvondstenmuseum’ in de vroegere bollenschuur aan de Geversweg 2A. Ruim 100 genodigden, waaronder het bijna voltallige college van burgemeester en wethouders waren daar getuige van. Ook oud-strandvonder Thijs Bakker, die zijn hele collectie aan het museum schonk, was uiteraard van de partij. Vanaf 3 januari is het museum open voor het publiek!
Alle informatie over het museum is hier te vinden.
27 november 2011
De Schelpenkar
Op een zwoele voorjaarsavond in 2011 ontmoeten twee mannen elkaar op de Zanderij nabij de Oude Schulpweg.
Een is lid van de van de werkgroep Oud-Castricum. Zijn opa was schelpenvisser. Al enige tijd droomde hij ervan om met zijn broer een schelpenkar na te bouwen.
De tekeningen lagen in huis, zijn broer overleed…
De ander is oprichter van het Strandvondstenmuseum. Niet wars van nostalgie. Hij droomt over alles dat een bijdrage kan leveren aan zijn museum.
De twee mannen kennen elkaar ook van de Castricumse Reddingbrigade.
Gedachten smelten ineen. De liefde voor het strand, de nostalgie, oud-castricum, het museum…. Hun ogen twinkelen bij de gedachte een heuse schelpenkar te kunnen realiseren.
Een ouderwets goede timmerman met zijn wortels in Castricum is gauw gevonden.