Tag: straat

Niets uit deze publicatie mag worden overgenomen zonder toestemming van de Stichting Werkgroep Oud-Castricum.

Jaarboek 43, pagina 81

Van Peperstraat naar Dr. Jacobilaan: huizen en bewoners (zuidzijde)

In het 42e Jaarboek is uitvoerig aandacht besteed aan de Dr. Jacobilaan met zijn huizen en bewoners. De geschiedenis van de Dr. Jacobilaan, die vroeger Peperstraat heette, is beschreven vanaf de start van het Kadaster in 1832. In dat jaarboek werden de percelen en woningen aan de noordzijde behandeld, nu komt de zuidzijde aan bod.

De Peperstraat in 1832

Voorafgaande aan de start van het Kadaster in 1832 zijn alle percelen opgemeten en op kaart gezet. Ook zijn per perceel enige gegevens vastgelegd, zoals het soort perceel (bos, weiland, bouwland, huis en erf), de grootte van het oppervlak en de naam, beroep en woonplaats van de eigenaar. Zo kunnen we ons van de percelen die grenzen aan de Peperstraat, een nauwkeurig beeld vormen rond het jaar 1832. Aan de Peperstraat stonden twee huizen, nummer 19 aan de zuidzijde en nummer 20 aan de noordzijde.

Historische ontwikkeling na 1832 van de percelen aan de zuidzijde van de Peperstraat

Hierna volgt per kadastraal perceel langs de zuidzijde van de Peperstraat de historische ontwikkeling. Het begint bij de start van het Kadaster in 1832 tot de komst van de nog bestaande woningen. In het daarna volgende deel van dit artikel wordt per woning een overzicht gegeven van bouwjaar en opeenvolgende bewoners en eigenaren.

Zuidzijde Peperstraat: perceelnummers 239 tot en met 244

Het huis van Krijn Koper [perceel 242]

Volgens de volkstelling van 1830 woonde in huis nummer 19 Krijn Koper, 44 jaar, schelpenvisser van beroep en geboren in Zandvoort, zijn vrouw Kaatje Zaanman, 56 jaar, geboren in Akersloot, de 12-jarige Gerritje Asjes en de 8-jarige Jannetje Koper, beiden geboren in Castricum. Kaatje Zaanman was eerder gehuwd in 1802 met Pieter Parlie en in 1810 met Jannes Asjes.
Als boerin en weduwe van Jannes Asjes koopt zij in 1818 van de Armmeesters van de Algemene Armen het huis en erve aan het duin in de Peperstraat nummer 19. Kaatje trouwt in 1819 met Krijn Koper (1787-1835).

Het bezit aan de Peperstraat omvat volgens de kadastrale registers van 1832 de volgende percelen (zie kaartje) in sectie B: nummer 241 bouwland, nummer 242 huis en erf, nummer 243 bos en nummer 244 boomgaard, met een totaal oppervlak van 5.390 vierkante meter. Het staat dan op naam van Krijn Koper; hij overlijdt in Castricum in 1835. Kaatje met haar drie dochters uit haar huwelijk met Jannes Asjes verkoopt dit bezit in 1837 aan Pieter Veldt; daarbij wordt bedongen dat Kaatje Zaanman (1774-1851) haar leven lang het achterste woonvertrek van het huis mag bewonen, zonder lasten of huur te hoeven betalen.

Jaarboek 43, pagina 82

Pieter Veldt (1803-1847) is eerst schelpenvisser, later landbouwer, woonde op het Noordend, waar hij in 1847 overlijdt. Pieter is gehuwd met Marijtje Mijzen; zij krijgen zes kinderen. Pieter verkoopt zijn bezit aan de Peperstraat: het huis met erf en de percelen bouwland, bos en boomgaard onderhands in 1846 aan Pieter Telleman.

Pieter Telleman (1820-1883) is geboren in Egmond aan Zee, is landbouwer, dagloner en trouwt in 1846 met Dirkje Stierp. Volgens het bevolkingsregister wordt het huis in 1850 in tweeën bewoond. Aan de voorzijde woont Pieter Telleman met zijn vrouw en hun twee pas geboren kinderen. Aan de achterzijde woont de 75-jarige Kaatje Zaanman en haar dochter Jannetje Koper, die in 1850 trouwt met Cornelis Schoen; deze trekt bij hen in en hier wordt hun oudste zoon Klaas in juni 1851 geboren. Kaatje overlijdt vijf maanden later; haar dochter Jannetje gaat met haar man Cornelis Schoen in de Kerkbuurt wonen.

Dirkje Stierp overlijdt in 1865; Pieter hertrouwt in 1867 met Maartje de Graaf, weduwe, boerin en wonend in Heemskerk. Pieter gaat met zijn twee kinderen in 1869 in Heemskerk wonen. Pieter, samen met zijn kinderen als erfgenamen van hun moeder, verkopen het huis en de drie genoemde percelen in 1877 aan zijn broer Gerrit Telleman (1818-1891), landbouwer die woont op Rinnegom met zijn vrouw Guurtje Apeldoorn.

Gerrit overlijdt kinderloos in 1891. Zijn vrouw krijgt het bezit aan de Peperstraat toebedeeld. Zij blijft op Rinnegom wonen en verhuurt dit Bakkummer bezit. In 1898 woont hier Cornelis van den Berg (1874) en echtgenote Hillegonda van de Poll; zij zijn twee jaar eerder gehuwd.

Guurtje Apeldoorn verkoopt het geheel op 12 december 1899 aan Mattheus (Thijs) Dekker Simonszoon (1867-1955), landbouwer, tuinder, geboren en wonende in Castricum. Thijs trouwt in 1900 met Catharina (Trijn) Zonneveld. Zij krijgen acht kinderen in de periode 1901-1915 die in dit huis aan de Peperstraat worden geboren.

Als de meeste kinderen het huis uit zijn, verkoopt de 64-jarige Thijs Dekker in 1931 nagenoeg zijn hele bezit aan de aannemerscombinatie Borst-De Groot. Het omvat het oude woonhuis nummer 19, dat inmiddels in twee huisgedeelten is opgesplitst. Thijs koopt van hen een perceeltje van 285 vierkante meter, dat deel uitmaakt van het oostelijk aangrenzende terrein dat de aannemerscombinatie in 1925 had opgekocht. Het oude huis wordt in 1932 gesloopt en Thijs gaat wonen in het op zijn nieuwe stuk grond gebouwd huis nummer 10.

Bosland Kralenkroft [perceel 240]

Hendrik Beugeling (1774-1831), timmermansbaas, woont in de Kerkbuurt en heeft vele bezittingen en landerijen. Rond 1830 bestaat zijn bezit uit drie huizen en bijna 28 hectaren land, waaronder de percelen 239 en 240 aan de Peperstraat. Hendrik is getrouwd met Johanna Bakker en overlijdt in 1831 met achterlating van twee volwassen kinderen.

Vele jaren na zijn overlijden verkoopt zijn echtgenote Johanna Bakker en de mede-erfgenamen in 1850 op een openbare veiling een groot aantal percelen land, waaronder perceel 240. Koper is Jan Schotvanger. Dit staat dan omschreven als een stuk bosland met houtgewassen, begroeiingen en beplantingen genaamd ‘in de Peperstraat’, nummer 240, groot 4.140 vierkante meter.

Hetzelfde perceel maakt een gedeelte uit van het land, genaamd Kralenkroft. Hendriks vader Hermanus Beuge-

Jaarboek 43, pagina 83

ing koopt in 1808 een stuk weiland, genaamd Kralenkroft dat later kadastraal is opgenomen in de twee percelen 239 en 240. Hij kocht dat toen van de heer François Tayspil Janszoon, wonende in Amsterdam.

De familie Tayspil is een rijke koopmansfamilie uit Amsterdam. Ze heeft onder andere een koffieplantage in Suriname. Deze familie was omstreeks 1585 afkomstig uit Antwerpen. Jan Tayspil Franszoon koopt in april 1766 het stuk land ‘de Kralencroft’ en nog vier kleine akkertjes rond de Bakkummerstraat en Schelgeest. Twee maanden later koopt hij een strook duingebied, dat zich uitstrekt vanaf de Noordzee tot de omgeving van wat nu de Bakkummerstraat is. Ten noorden van deze strook lagen de duinen van Joan Geelvinck, ambachtsheer van Castricum en ten zuiden de duinen van de familie Deutz van Assendelft van kasteel Marquette in Heemskerk.
Dit duingebied van de familie Tayspil met het duinmeiershuis is dan verhuurd aan duinmeier Cornelis Jeroenszoon Zonneveld en is vooral van belang vanwege de konijnenpopulatie. In 1791 wordt dit duingebied verkocht aan Gerrit Abbink. De aan de zuidzijde aangrenzende stukken bosland aan Kralenkroft, de nummers 245 en 246, worden nog in de 19e eeuw Tayspil genoemd.

In 1850 is, zoals hierboven vermeld, Jan Dirkszoon Schotvanger (1805-1878) eigenaar geworden van nummer 240. Jan is boer, heeft veel land, woont aan de Kooiweg en is in 1833 gehuwd met Grietje Kuijs; zij overlijdt in 1861 met achterlating van zeven kinderen. Jan hertrouwt daarna nog twee keer. Na zijn overlijden houden de erfgenamen op 22 oktober 1878 een openbare verkoping van de boerderij en een aantal percelen land, waaronder nummer 240. Koper van het merendeel van de percelen is Klaas Gerritszoon Brakenhoff. Klaas Brakenhoff (1847-1901) is boer en in 1874 gehuwd met Neeltje Kuijs. Zijn bezittingen, waaronder het perceel bosland nummer 240, worden in 1886 gekocht door mr. Jacobus Petrus Kraakman (1830-1907), advocaat en procureur, wonend in Alkmaar, gehuwd met Maria Geertruida Ibink Melenbrink.

Kraakman heeft boerderijen en vele stukken weiland ter grootte van ongeveer 95 hectaren, vanaf 1882 opgekocht vooral in Bakkum-Noord. Na zijn overlijden worden in 1908 zijn vele bezittingen verdeeld onder zijn vier kinderen.
Perceel 240, dat inmiddels als bouwland (tuingrond) in gebruik is, wordt toegedeeld aan zijn dochter Geertruida Kraakman (1876-1959), gehuwd met Theodoor Janzen, houthandelaar, beiden wonend in Haarlem. Geertruida houdt het perceel vele jaren in bezit en gaat het vervolgens verhuren. In 1925 verkoopt zij perceel nummer 240 aan de aannemerscombinatie Antoon Borst, timmerman en Cornelis de Groot, metselaar.
Vanaf de jaren (negentien) dertiger wordt hier een begin gemaakt met de bouw van woningen.

Bouwland [perceel 239]

Zoals hierboven reeds gemeld is perceel 239 in 1830 in bezit van Hendrik Beugeling. Het perceel is ruim 1 hectare groot en enkele jaren later wordt een klein deel ter grootte van 620 vierkante meter afgesplitst en verkocht aan Cornelis van den Berg (1801-1881), die hierop een huis laat bouwen aan de Bakkummerstraat even ten zuiden van wat nu de ingang Tetburgstraat is.
Cornelis van den Berg, schulper (schelpenvisser) en landbouwer, trouwt in 1827 met Geertje van Bruijnswaard en na diens overlijden in 1841 met Almoed Rebecca Eckhart. Cornelis heeft alleen uit het tweede huwelijk kinderen.
In 1850 koopt hij land van de erfgenamen van Hendrik Beugeling en heeft nu het gehele perceel 239 in bezit.
Uit een boedelbeschrijving uit 1869 blijkt dat Cornelis naast een paard en een schulpkar ook drie melkkoeien heeft en een pink.

In 1871 verkoopt de 70-jarige Cornelis zijn huis en land (geheel nummer 239) aan zijn oudste zoon Klaas.
Klaas van den Berg (1842-1931) is landbouwer, schelpenvisser en vanaf 1869 aangesteld als strandvonder; hij trouwt in 1872 met Antje Prins. Op dit perceel nummer 239 groeien hun zeven kinderen op.
Klaas is strandvonder gedurende zeer vele jaren; tot in 1914. Hij brengt de aangespoelde strandgoederen, voornamelijk bestaande uit balken, planken en rondhout op zijn erf bij zijn huis aan de Bakkummerstraat. Als er na verloop van tijd veel strandgoederen zijn opgeslagen, wordt na verkregen goedkeuring van Gedeputeerde Staten een openbare verkoping op het erf van Klaas gehouden.

In 1907 laat Klaas op zijn erf langs de Bakkummerstraat vijf huizen bouwen, die hij in 1917 afzonderlijk verkoopt (nu de nummers 68, 70, 72, 74 en 76). Ook verkoopt hij dan een perceel tuingrond van 630 vierkante meter langs de Peperstraat aan zijn schoonzoon Gerrit van den Akker. Ook verkoopt hij een nog direct daarachter gelegen perceel tuingrond van 423 vierkante meter aan Gerrit Zonneveld.

In maart 1924 verkoopt Klaas het overgrote deel van zijn resterende bezit in perceel 239 aan de aannemerscombinatie Borst-De Groot, namelijk een bouwterrein van ongeveer 4750 vierkante meter. Het perceel tuingrond langs de Peperstraat, dat Gerrit van den Akker in 1918 van zijn schoonvader Klaas van den Berg heeft gekocht, blijft vele jaren als tuin in gebruik. Gerrit (1882-1957) is eerst spoorwegbeambte, daarna portier op Duin en Bosch. Na zijn overlijden verkopen zijn erfgenamen in 1959 nagenoeg het gehele perceel tuingrond aan Jac. de Nijs (1901), metselaar en aannemer en aan zijn zoon Thijs (1933), timmerman en aannemer, elk voor de helft. Beide aannemers kopen er dan ook nog 272 vierkante meter grond bij van het achterliggende perceel, sinds 1956 eigendom van Hein Zonneveld, groentehandelaar.

Op deze grond verrijzen de huizen van Dr. Jacobilaan met nummers 2, 4 en 6. Er blijft nog een klein bouwterreintje over van 185 vierkante meter, waarop in 1981 het dubbel woonhuis met nummers 6a en 6b wordt gebouwd.

Aannemerscombinatie Borst-De Groot

Bij de realisatie van woningen in het gebied rond de Peperstraat is nauw samengewerkt door Antonius (Toon) Borst, timmerman en aannemer en Cornelis (Kees) de Groot, metselaar en aannemer, beiden wonend in Bakkum. Dit betrof vooral het gemeenschappelijk bezit van bouwter-

Jaarboek 43, pagina 84

reinen, de bouw van woningen en de verkoop van percelen aan nieuwe bewoners.
Bij een openbare verkoping in café ‘de Vriendschap’ aan de Dorpsstraat op 21 oktober 1919 wordt een boerenwoning met erf, tuin en weiland, met in totaal ruim 2,5 hectare grond nabij de Stetweg te koop aangeboden. Het wordt gekocht door een driemanschap, bestaande uit Gerrit Res, broodbakker en grondeigenaar en de beide aannemers.

Een jaar later verkopen zij de boerenwoning en 1,5 hectare grond. Het driemanschap blijft in bezit van 1 hectare grond. Medio 1921 nemen de beide aannemers het aandeel over van Gerrit Res en is dit het begin van een lange periode dat deze aannemerscombinatie genoemde activiteiten ontplooit, vooral in de omgeving Stetweg, Bakkummerstraat en Dr. Jacobilaan.

Jaarboek 43, pagina 85

De aannemerscombinatie Borst-De Groot koopt in 1925 perceelnummer 240 met een grootte van 4.140 vierkante meter. In 1931 kopen ze van Thijs Dekker een perceel met het oude huis ter grootte van 5.150 vierkante meter. (oorspronkelijk de nummers 241 tot en met 244). Beide percelen zijn gelegen aan de zuidzijde van de Peperstraat.
Aan de zuidzijde van deze kavels is rond 1927 vanaf de Bakkummerstraat begonnen met de aanleg van de Tetburgstraat; hieraan worden door de aannemerscombinatie ook woningen gebouwd. Aan de oostzijde van perceel 240 wordt later de Van Renesselaan aangelegd.

Het terrein ten zuiden van de Dr. Jacobilaan blijft lange tijd een braakliggend gebied dat door de aannemerscombinatie voor de Bakkumse jeugd beschikbaar wordt gesteld. Door vrijwilligers is hier een speeltuintje gerealiseerd dat door burgemeester Smeets in 1949 officieel wordt geopend. Tot midden jaren (negentien) vijftig hebben kinderen van Bakkum hier kunnen spelen.
Voor dit terrein geldt ongeveer twintig jaar lang een bouwstop in verband met de projectie van de westelijke randweg. Als deze wordt ingetrokken, wordt voor dit gebied uitbreidingsplan Bakkum-West actueel, waarin in totaal twintig woningen zouden worden gebouwd. In 1967 is gestart met de bouw van de eerste zes woningen.
In de jaren (negentien)n tachtig worden hier woningen gebouwd die nu zijn gelegen aan de Van Renesselaan en aan de Dr. Melchiorlaan.

De huizen aan de zuidzijde van de Dr. Jacobilaan

Dr. Jacobilaan 2

In 1959 verkoopt Hein Zonneveld, groentehandelaar en wonend aan de Bakkummerstraat, een stuk grond van 272 vierkante meter, dat ligt achter zijn huis aan de zuidzijde van de Dr. Jacobilaan, als bouwterrein aan de aannemers Jac. de Nijs (1901) en zijn zoon Thijs (1933). Na de bouw verkopen de aannemers in 1961 de woning met schuur aan de Dr. Jacobilaan nummer 2 aan Willem Stadt (1918), kassier van het girokantoor der gemeente Amsterdam. Willem is gehuwd met Johanna Christina Schmidt.

In 1966 heeft Willem een garage op een klein aangekochte uitbreiding van zijn erf gebouwd. In 1977 verkoopt hij het geheel aan Henk van der Meer (1933- 1988), metaalbewerker, gehuwd met Gijsbertha (Bep) van Brenk; zij wonen er vanaf eind 1977. Kinderen: Robert, Henriëtte en John. In 1994 gaat Bep naar de Admiraal de Ruyterlaan en woont haar dochter Henriëtte hier met haar echtgenoot Peter Klut, procesingenieur en met hun drie kinderen: Stefan, Jelmer en Merijn.

Dr. Jacobilaan 4

Op het bouwterrein van 600 vierkante meter, dat door de aannemers Jac. en Thijs de Nijs in 1959 van de erfgenamen van Gerrit van den Akker is gekocht, worden twee woonhuizen gebouwd: nummer 4 en nummer 6. Na de realisatie worden deze verkocht aan de toekomstige bewoners.

In 1961 is nummer 4, woonhuis met garage op 263 vierkante meter grond, verkocht aan Kobus Veldt (1915), tuinder, dan wonend aan de Kooiweg en in 1949 gehuwd met Jansje (Jo) Fokker; hun vijf kinderen: Bets, Jaap†, Joke, Bert en Gerda zijn hier opgegroeid. Kobus werk later bij de gemeentereiniging en is overleden in 1983. Jo is vertrokken in 1988 naar de Heereweg en overleden in 2010. De volgende bewoners vanaf 1989, Hella den Dunnen en Dirk Zeeman, werken beiden in een ziekenhuis, respectievelijk als vaatlaborante en als afdelingsassistent; zij zijn de huidige (in 2020) bewoners.

Op 7 april 1961 is nummer 6, woonhuis met garage op 264 vierkante meter grond verkocht aan Arnoldus Gerardus van der Maat (1900), dan wonend in Zandvoort en gehuwd met Wilhelmina Maria Bernarda Kleene. Arnoldus is overleden in 1987.

In 1987 koopt Dick Schermer (1960), it-manager, de woning. Hij woont hier met Ellen Wijdekop en hun kinderen Mirte en Niek. In 2007 wordt het huis verkocht aan Remy Vels en Judith Kaandorp. Remy handelt in papier en karton en Judith Kaandorp is onderwijskundige.

Dr. Jacobilaan 6a en 6b

Op een nog resterend naastgelegen stukje bouwterrein wordt in 1982 door de firma Borst een dubbel woonhuis gebouwd, 6a en 6b, waarvan de eigenaren in 1983 worden:
6a: William Bruce Jamieson (1942), systeemcoördinator, gehuwd met Marijke de Boer, verpleegkundige;
6b: Hans van Schoor (1949), bedrijfsdirecteur, gehuwd met Dora Piek, verpleegkundige. Hans is van 1990 tot 2006 raadslid en fractievoorzitter geweest van D66.

Jaarboek 43, pagina 86

Dr. Jacobilaan 8

Andries Nicolaas Groeneveld, slager en wonend in Heiloo, koopt bouwgrond in 1981 van de aannemerscombinatie Borst-De Groot. In september 1982 gaat hij wonen in het nieuwe huis nummer 8 samen met zijn vrouw Jacqueline Kriek. Zij vertrekken in 1984 naar Dirkshorn (eigen slagerij) en verkopen het geheel aan Simon Petrus (Siem) Ruiter, die woont op Dr. Jacobilaan 15 en nu met zijn vrouw Truus Stam verhuist naar nummer 8. Truus overlijdt in 1991 en Siem in 2015. Sindsdien woont er zijn dochter Alette Ruiter, GGZ leidinggevende met haar man Hans Hofstra, theatertechnicus.

Dr. Jacobilaan 8a

Wilhelmus Cornelis (Will) Glorie (1957) koopt in 1981 een stukje bouwterrein van de aannemerscombinatie Borst-De Groot. Hierop wordt een huis met garage gebouwd. Will gaat hier in 1982 met Jolanda Groot wonen; hij heeft een loodgietersbedrijf en verkoopt het pand in 1991 aan Bernard Jäger (1965), sales engineer, en echtgenote Anne Claire Honing. In 1999 verkopen zij het huis en gaan in Limmen wonen. De nieuwe eigenaar is Hans Molenaar (1965), financieel planner, die het huis in 2010 verkoopt aan de huidige bewoners.

Dr. Jacobilaan 10

De aannemerscombinatie Borst-De Groot verkoopt een stuk grond (deel van nummer 240), groot 250 vierkante meter aan de Peperstraat in 1931 aan Mattheus (Thijs) Dekker (1867-1955), die in dezelfde transactie het huis met erf en tuin aan de Peperstraat, groot 5.150 vierkante meter, aan de combinatie verkoopt. Het oude huis wordt in 1932 gesloopt, terwijl op het nieuwe stukje grond van Thijs een huis met een schuur wordt gebouwd, nummer 10. Thijs is tuinder en gehuwd met Trijn Zonneveld, die in 1939 overlijdt. Kort daarna in 1940 verkoopt Thijs, dan inmiddels 73 jaar, dit huis aan Dirk de Winter (1890).

Dirk de Winter is wagenmaker en woont naast de Beatrix-klok aan de Bakkummerstraat; hij is maatschappelijk heel actief als gemeenteraadslid, bij de brandweer is voorzitter van ‘Onderlinge Hulp’. Het huis aan de Dr. Jacobilaan nummer 10 gaat Dirk verhuren; eerst aan Johannes Castricum (1901), die daarvoor met zijn gezin woonde in het huis van zijn vader op Dr. Jacobilaan 5. Na de ontruiming in 1943 keert Johannes hier niet meer terug.

Dirk de Winter verhuurt het huis direct na de oorlog aan Jacob (Jo) Zentveld (1906). Jo is chauffeur, ziekenfondsbode en lid van het kerkbestuur. Hij is in 1932 gehuwd met Jans Schermer. In dit huis groeien hun kinderen op. Jo koopt het huis van Dirk de Winter in 1962 en overlijdt in 1965. Jans gaat in 1969 wonen aan de Martin Luther Kinglaan. Het huis nummer 10 wordt dan overgenomen door hun dochter Hannie Zentveld (1939) met haar man Joop Tromp.

Joop (1937) is chauffeur; rangeerder en later gescheiden van Hannie Zentveld. Hij woont hier tot zijn overlijden in 2018. De erfgenamen verkopen het huis in 2018 aan Joris Kramer en Rose-Anne Dotinga, beiden zijn ontwerper. Zij zijn de huidige bewoners samen met hun kinderen Quinten en Philou.

Dr. Jacobilaan 12

In maart 1925 verkoopt Thijs Dekker een stukje grond van 230 vierkante meter (perceel nummer 241) aan Cornelis (Kees) Orij (1884-1935). Kees is tuinder, werkt later op de centrale bij Duin en Bosch en is getrouwd in 1910 met Adriana (Jane) Hollenberg, toen weduwe van Antonie Orij, een oudere broer van Kees.

Kees laat op dit perceel een huis bouwen en gaat hier wonen met Jane en hun gezin dat weldra zou bestaan uit elf kinderen, waarvan twee uit het eerste huwelijk van Jane. Kees overlijdt in 1935 op 51-jarige leeftijd en het huis komt op naam van Jane Hollenberg (1885-1967). Twintig jaar later in 1955 woont Jane in de Dr. Leenaersstraat en verkoopt het huis aan haar zoon Niek Orij (1916-1990).

In aansluiting op dit artikel zijn de voorouders van Niek Orij in de vorm van een kwartierstaat opgenomen. Dit om aan deze vorm van presentatie meer bekendheid te geven. Niek is kraandrijver bij Hoogovens en gehuwd met Lena Diemel; zij krijgen zes kinderen: Cees†, Hans, Marianne, Rineke†, Rob en Ron. Van Niek Orij wordt in dit jaarboek een overzicht van zijn voorouders gegeven.

In 1979 verkoopt Niek Orij het huis aan Marten Eveleens (1946), personeelsfunctionaris uit Sint-Pancras, die drie jaar later in 1982 het huis verkoopt aan Jikke van der Meulen (1923) uit Ouderkerk aan de Amstel. Opnieuw na drie jaar, in 1985, is er een nieuwe eigenaar; de bewoners worden Erik Gelauff, jeugdbeschermer en Heidi van Brussel, verpleegkundige. Zij wonen hier tot 2003 met hun drie kinderen, Piene, Bente en Fleur.

Daarna blijven de opeenvolgende bewoners relatief kort: vanaf 2003 Bastiaan Kroes, manager bij KLM en Marinke van der Windt, massage-pedicure met hun kinderen Romée, Pim en Mees; vanaf 2010 René Mogge, ondernemer, samen met Stephanie Hain en tenslotte de huidige bewoners sinds 2012 Erick Bakker, regiomanager NS en Bente Akkerman, psycholoog met hun twee kinderen.

Jaarboek 43, pagina 87

Dr. Jacobilaan 14

De aannemerscombinatie Borst-De Groot verkoopt in 1940 twee stukken grond van hun bouwterrein tussen Dr. Jacobilaan en Tetburgstraat en wel 666 vierkante meter aan aannemer Gerard Convent uit Zaandam en 449 vierkante meter aan Gerrit van den Born, beambte van Duin en Bosch. Hierop zullen later de huizen nummers 14 en 16 worden gebouwd.

Aannemer Convent heeft hier in de oorlogsjaren geen bouwactiviteiten ontplooid en dat is niet zo verwonderlijk met de vele afgebroken en leegstaande huizen in de omgeving. Hij verkoopt hetzelfde bouwterreintje in juni 1947 aan Frederik Arnoldus Hoogsteder (1895), een gepensioneerd West-Indische ambtenaar, die dan al in de gemeente woont. Ook Hoogsteder verkoopt het stuk grond als bouwterrein in november 1948 aan Dirk Kaper (1908).

Kaper staat als architect te boek en is hoofd van de Bouwkundige Dienst van Duin en Bosch. Hij is vanaf 1962 in totaal twaalf jaar gemeenteraadslid. Al veel eerder verkoopt hij in 1955 hetzelfde bouwterrein van 666 vierkante meter door aan Jan Smit, boekhouder, die in 1918 in Indonesië is geboren en uit Uitgeest komt. Jan Smit laat omstreeks 1957 het huis met garage bouwen. In dit nieuwe huis woont hij met echtgenote Sjoerdje Hellinghuizer en hier groeien hun zeven kinderen op: Jan, Theo, Carla, Anja, Fred, Arie en Hiltje. Jan Smit verkoopt het geheel in 1975 aan Cornelis van Dijk (1938) uit Beverwijk. Van Dijk is adjunct-accountant en gehuwd met Suzanna Maartje de Jager. Zij wonen er vanaf 1975. Suzanna is in 2015 overleden. Cornelis woont hier nog steeds.

Dr. Jacobilaan 16

Gerrit van den Born (1893) is beambte van Duin en Bosch, verkoopt het bouwterrein in 1953 aan Marie Susanna Bronkhorst (1885), lerares M.O. Engels.
In 1954 wordt op dit perceel een huis, schuurtje en atelier gebouwd, reeds op kosten van de nieuwe eigenaar Maurits Désiré Cappel (1905), gemeenteambtenaar, die de grond met het huis in 1954 koopt. Maurits woont hier tot zijn overlijden in 1980 met zijn echtgenote Johanna Wilhelmina Beukers; zij krijgen zes kinderen. Johanna blijft er na zijn overlijden nog kort wonen. Hun zoon Arthur Herman Cappel (1941), statisticus is vanaf 1984 de bewoner met echtgenote Maria Catharina (Ria) Sijmons; zij hebben twee kinderen.

Dr. Jacobilaan 18

De aannemerscombinatie Borst-De Groot verkoopt in 1937 een stukje grond van 426 vierkante meter aan Pieter Heida (1898), verpleger op Duin en Bosch. Pieter laat hier in 1937 een huis bouwen en gaat hier wonen met echtgenote Lien van Apeldoorn (1904), waarmee hij in 1929 in Castricum trouwt. Lien is verpleegster en is vanaf 1937 pensionhoudster. In dit huis groeien hun vier kinderen op: Lineke, Henk, Piet en Wim. Zoon Henk wordt in 1959 in de atletiek Nederlands kampioen op de 800 meter, daarna ook op de 1000 meter. Hij was vele jaren Nederlands recordhouder op deze afstanden.

Pieter overlijdt in 1980. Lien blijft hier wonen tot 1997; zij is overleden in 2000 in een verpleeghuis in Heemskerk. In 1997 wordt het huis verkocht aan de huidige bewoners Johannes (Jan) Pater, beeldhouwer en Karin Haker, projectleider bij een thuiszorgorganisatie. Zij hebben twee kinderen: Lisette en Maarten. Karin woonde daarvoor op Dr. Jacobilaan 27.

Dr. Jacobilaan 20

Pieter Dorjeé (1880), ambtenaar uit Zaandam, koopt in 1936 een stukje grond van 405 vierkante meter van de aannemerscombinatie Borst-De Groot. Hierop wordt kort daarna het huis nummer 20 gebouwd, waar Pieter gaat wonen met echtgenote Harmke de Jager; hij is dan zonder beroep en overlijdt in 1949. Zijn erfgenamen verkopen het huis met erf en tuin enkele maanden later aan Reinier Cornelis van den Bosch, adjudant rijkspolitie uit Zaandam. Deze is inmiddels gepensioneerd en woont in dit huis als hij het in 1952 verkoopt aan Petrus Lodewijk Dikkes (1891), loodgieter uit Amsterdam. Die gaat hier met zijn vrouw Lena Schipper wonen; zij overlijdt hier eind 1958. In 1962 woont Dikkes in Leiden en verkoopt de woning aan Aad Noordover (1936), timmerman bij Jac. de Nijs, in 1961 gehuwd met Rie Schermer, dochter van Bertus Schermer van de Dr. Jacobilaan 3; zij gaan er in mei 1962 wonen en Aad woont er nog steeds; zijn vrouw is in 2006 overleden. Hier zijn hun drie kinderen geboren: Annemiek, René en Jeroen.

Simon Zuurbier

Bronnen:

• Archief Gemeente Castricum aanwezig op het Regionaal Archief te Alkmaar;
• Bevolkingsregisters en Burgerlijke Stand;
• Kadastrale bronnen over Castricum;
• Notariële archieven te Alkmaar en Haarlem.

Met dank aan: de (oud-)bewoners van de Dr. Jacobilaan en hun relaties voor de verstrekte informatie.

• Verschenen artikelen over de straten in Castricum en Bakkum:
• Bakkummerstraat
• Brakersweg
• Breedeweg noord
• Breedeweg zuid
• Burgemeester Mooijstraat
• Dorpsstraat
• Dr. Jacobilaan noord
• Dr. Jacobilaan zuid
• Groenelaan
• Heemstederweg
• Kooiweg
• Mient
• Nieuwe weg
• Oldenbarneveldweg, van
• Overtoom
• Peperstraat noord
• Peperstraat zuid
• Schoolstraat
• Schulpstet
• Sifriedstraat
• Vinkebaan
• Weg naar Beverwijk

Niets uit deze publicatie mag worden overgenomen zonder toestemming van de Stichting Werkgroep Oud-Castricum.

Jaarboek 41, pagina 64

De bewoners aan de Breedeweg (zuidzijde)

Als vervolg op het artikel in het 40e Jaarboek met de geschiedenis van een aantal huizen aan de noordzijde is nu de zuidzijde van de Breedeweg tussen de zijstraten Rollerusstraat en Oosterbuurt aan bod.

Aan dit oudste gedeelte van de Breedeweg staan de panden genummerd 45 tot en met 77. Hiervan zijn de boerderijen bij de beschrijving van de stolpboerderijen van Castricum al eerder in verschillende jaarboeken van Oud-Castricum opgenomen. Dit betreft de boerderijen van De Wildt, Kuijs, Van Duuren, Meijne en Glorie.

In dit artikel wordt aandacht besteed aan de geschiedenis van de acht overige panden aan de zuidzijde met de elkaar opvolgende bewoners en eigenaren.

Jaarboek 41, pagina 65

Breedeweg 47: het dubbel bewoonde huisje van Klaas Tessel

Het oorspronkelijke huisje aan de Breedeweg 47 is in 2007 gesloopt. Het was een van de oudste huisjes van de Breedeweg. Het stond er al bij de start van het Kadaster in 1830 en heette toen De Vriendschap.

Door vererving komt het met het erf en een tuin met een totaal grondoppervlak van 540 vierkante meter in 1866 in bezit van Jacob Brakenhoff (1817-1867), als echtgenoot van Neeltje Stet. Dit bezit gaat over op hun enige erfgenaam, hun zoon Jacob (1843- 1929). Zoon Jacob is veehouder aan de Brakersweg, ook raadslid en wethouder van Castricum. Hij trouwt in 1877 met Elisabeth Reijnders, een dochter van de plaatselijke geneesheer. In 1882 gaat het kinderloze echtpaar in Nijmegen wonen.

Het huisje De Vriendschap wordt door hen al die jaren verhuurd en het wordt in tweeën bewoond. Omstreeks 1900 is dat door Dirk Steeman (1830) met echtgenote Elisabeth Kuijt in het ene deel en Engelina Schotvanger (1852), weduwe van Klaas van Weenen in het andere deel. In 1919 verkoopt Jacob Brakenhoff dit bezit aan de Breedeweg aan de 40-jarige Anthonie (Toon) Reijnders, een oomzegger en directe familie van zijn vrouw. Toon koopt er in 1920 nog eens stukje grond bij van buurman Willem de Wildt. Toon is landbouwer en boerenknecht, blijft ongehuwd en woont tot op hoge leeftijd in de westzijde van het huis, waar in 1950 een oomzegger Jaap Reijnders en echtgenote Nel Vlugt vanaf hun huwelijk bij hem komen inwonen. Na vier jaar en gezinsuitbreiding vertrekt Jaap met zijn gezin.

In mei 1956 komt het nog jonge echtpaar Tessel – Reijnders direct na hun huwelijk bij Toon inwonen.
Nicolaas Johannes (Klaas) Tessel is in 1928 geboren in Ursem en trouwt met Maria (Riet) Reijnders, een zus van genoemde Jaap. Klaas Tessel is timmerman, later onderhoudsmonteur bij de firma Bot in Heerhugowaard. Twee maanden na hun intrek koopt Klaas op 17 juli 1956 het gehele huis en de grond van ‘ome’ Toon Reijnders, die er nog een jaar blijft wonen en vervolgens naar het huis aan de Overtoom ‘voor ouden van dagen’ gaat, waar hij in 1964 op 85-jarige leeftijd overlijdt.
In 1958 voert Klaas een aanzienlijke uitbreiding van het huis uit aan de achterzijde.

In het woongedeelte aan de westzijde worden de drie kinderen Tessel geboren: Sjaak, Truus en Nico.
Hier wonen hun ouders tot hun overlijden: Riet in 1986 en Klaas in 2005.

Het oostelijke deel van het pand: nummer 47a

Al vanaf 1940 tot hun overlijden woont hier het echtpaar Johannes Schuit (1886) en Maria Hourik, die respectievelijk in 1957 op 71-jarige en in 1973 op 84-jarige leeftijd zijn overleden. Johannes Schuit is timmerman, in dienst bij aannemer Gerrit Kabel. Zij hebben ook nog haar ouders Johannes Hourik en Grietje de Vries in 1953 in huis opgenomen, die respectievelijk in 1955 en 1954 overlijden, dan bijna 95 en 91 jaar oud.

Jaarboek 41, pagina 66

Na Maria Hourik wordt telkens voor enkele jaren dit gedeelte verhuurd aan verwanten, zoals Arie Stengs met Rie Korsman, Willem Stengs en René Korsman.
Eind 1983 trekt Sjaak Tessel, zoon van eigenaar Klaas, in dit huis; hij trouwt een half jaar later en dan voegt zijn echtgenote Carina Mooij zich bij hem; zij gaan medio 1989 in Limmen wonen.
Direct daarna komt John Giling hier wonen en vanaf hun huwelijk in 1993 ook samen met Miranda Hemmer. Na hun vertrek eind 1996 tot aan de sloop in 2007 zijn er ook meerdere huurders geweest.

De sloop van het oude huisje

Na het overlijden van Klaas Tessel wordt het gehele pand in 2007 gekocht door Nathalie Driessen, dochter van Jan Driessen uit Limmen. Zij laat het gehele pand in 2007 slopen. Daarna volgt het verkrijgen van de nodige vergunningen en de bouw van de nieuwe woning. Dit kost best veel tijd, waardoor pas in september 2010 Joe en Nathalie Driessen in hun mooie huis zijn komen wonen.

Breedeweg 51: drie generaties Verver

Op nummer 51 woont in een nog relatief nieuw huis het echtpaar Ton Verver (1952) en Lina Schavemaker.

Ton vertelt enthousiast hoe hij met zijn vrouw dit grote huis zelf heeft gebouwd, hij is timmerman. Ze hebben er een jaar over gedaan en het resultaat is prachtig. Hij is opgegroeid met zijn ouders in het oude huis dat op deze plek stond. Na hun huwelijk in 1979 ging Ton en zijn vrouw wonen aan de Prinses Marijkestraat en daar zijn hun drie zoons geboren. In 1995 kocht Ton het ouderlijk huis aan de Breedeweg, waarna sloop en nieuwbouw volgde. In 1996 trokken ze in het nieuwe huis.

De familie Verver woont nu al drie generaties op deze plek aan de Breedeweg. Het perceel grond strekt zich uit vanaf de Breedeweg tot aan de Doodweg.

Feestelijk bijeenkomst met de buren ten huize van Cor Kuijs als badgast Cozijnsen op bezoek komt.

In 1919 koopt Anton Verver (1892-1973) een woonhuis met schuurtje en het erf, groot 337 vierkante meter van de ernaast wonende Theodorus Kuijs. Anton is dan landbouwer en trouwt datzelfde jaar met Maria Zuurbier uit Oudorp; zij gaan hier aan de Breedeweg wonen.

Jaarboek 41, pagina 67

Achtereenvolgens wordt er in 1925 bijgebouwd en koopt hij in 1931 het stuk land achter zijn huis dat doorloopt tot aan de Doodweg; het gehele perceel wordt dan ruim 4.200 vierkante meter.

Uit het huwelijk van Anton en Maria worden zes kinderen geboren, waarvan er vier de volwassen leeftijd bereiken. Na Maria’s overlijden in 1935 hertrouwt Anton in 1939 met Louisa Charlotta in den Berken. In 1939 gaan zij wonen aan de Nuhout van der Veenstraat en verhuurt Anton zijn huis aan de Breedeweg daarna nog voor korte perioden opeenvolgend aan Castricummers als Anthonius de Graaf en Jacobus Zegwaard.

Vanaf 1950 verhuurt Anton het huis en de tuin aan zijn in 1949 getrouwde oudste zoon Gerrit (1921-1992). Gerrit woonde daarvoor kort aan de Poelven met zijn echtgenote Anna Metselaar. Zij krijgen vier kinderen: Ria, Ton, Cita en Harrie. Gerrit is fabrieksarbeider aan de linoleumfabriek, daarna opperman. Nadat hij in 1967 het bedrijf van zijn vader overneemt en ook meerdere stukjes land in de Castricummerpolder heeft verworven, gaat hij voor zichzelf beginnen en houdt 20 koeien. Gerrit overlijdt in 1992 en zijn echtgenote blijft er wonen totdat de woning wordt gesloopt. Na een tijdelijk verblijf in Limmen woont ze daarna nog tien jaar bij haar zoon Ton in het nieuwe huis en tenslotte vanaf 2006 in De Boogaert, waar zij in 2016 overlijdt.

Breedeweg 53: vanaf 1905 de familie Van der Park

De geschiedenis van het huis begint in 1903. Op 23 december van dat jaar is er op verzoek van de erfgenamen van Wulbert Melker een openbare verkoping van een strook grond van Breedeweg tot Doodweg. De grond ter grootte van 2.570 vierante meter wordt gekocht door Jacob van der Park. In 1905 laat hij hier langs de Breedeweg een huis met schuur bouwen.

Jaarboek 41, pagina 68

Jacob is in dat jaar op 50-jarige leeftijd gehuwd met de 27-jarige Johanna Bakker. In dit nieuwe huis worden hun vier kinderen geboren: Cornelia, Klaas, Arie en Jan.

Jacob is tuinder en veehouder met zes koeien en nog ruim drie hectaren land in de Castricummerpolder. Voor zijn huwelijk woont Jacob nog bij zijn moeder Neeltje Hageman in de laatste boerderij aan het weggetje Oosterbuurt; Neeltje is sinds 1892 weduwe van Arie van der Park.

Na het overlijden van Jacob in 1928 blijft zijn vrouw Johanna met haar vier kinderen in het huis wonen. Zij blijft hier nog lang wonen tot zij kort voor 1945 ziek wordt; tot haar overlijden in 1968 wordt zij in Heemskerk verpleegd. De jongste zoon Jan trouwt in 1945 met Gré Boon; zij worden de volgende bewoners. Jan’s andere broers en zus zijn namelijk al eerder getrouwd en het huis uit.

Aan het eind van 1959 verkoopt Johanna het bezit aan de Breedeweg aan haar zoon Jan. Het wordt omschreven als een woonhuis met schuur, waarin een veestal met het erf en tuinland. Zij verkoopt ook aan Jan het perceel weiland van ruim drie hectare, genaamd ‘De IJzeren Maat’ in de Castricummerpolder. Na de overname door Jan volgt er in 1960 een ingrijpende verbouwing van de woning.

Dochter Diana vertelt dat er tot dan in de voorkamer bedsteden waren en de wc was buiten. De zolder werd gebruikt voor de opslag van bloembollen. Met de verbouwing verdwenen de bedsteden, er kwam een douche en wc en op de zolder kwamen drie slaapkamers. De gang achter de voordeur, die naar achteren leidde, werd bij de kamer getrokken en de voordeur verloor zijn functie. Deze is wel als onderdeel van de voorgevel behouden gebleven. Ook werd er een stal bijgebouwd. Om de kosten op te brengen werd gedurende vele jaren het woongedeelte in de zomer aan badgasten verhuurd en bewoonde de familie de achtergelegen stal.

Jan van der Park (1913-1986) is tuinder en veehouder en krijgt met Gré Boon vijf dochters: Joke, Coby, Anita, Gea en Diana. Na het overlijden van Jan in 1986 blijft zijn vrouw hier wonen tot haar overlijden in 2012. Hun dochter Diana woont hier nog steeds; zij heeft het huis sinds 2015 in eigendom.

Jaarboek 41, pagina 69

Breedeweg 57: Jaap Kuijs en Maria Bleijendaal

Het huis aan de Breedeweg met huisnummer 57 wordt gebouwd in 1917 op een strook grond tussen Breedeweg en Doodweg. Deze strook met kadaster nummer 465 en een oppervlakte van 2.330 vierkante meter is in gebruik als tuingrond en wordt op 27 september 1916 te koop aangeboden op een openbare verkoping in koffiehuis ‘De Harmonie’. Het gebeurt op verzoek van de toenmalige eigenaar Pieter Schotvanger Pieterszoon, die in Bergen woont en verder ook een huis met kapberg en tuingrond aan de Doodweg en een perceel weiland aan de Uitgeesterweg te koop aanbiedt. Koper van perceel 465 is Cornelis Jannes (1889), machinist bij de koopvaardij, geboren in Den Helder. Cornelis was al drie jaar eerder in 1913 met zijn vader Matthijs Jannes, broers en zusters naar Castricum gekomen.

In 1917 wordt het huis met een stal gebouwd, in 1921 gevolgd door een schuur en in 1941 een gierput.
Cornelis Jannes is veelal op zee. In zijn huis aan de Breedeweg woont zijn vader tot zijn overlijden in 1925 en ook zijn ongehuwde oudere broer Jacob (1880), die eerst vrachtrijder is en daarna veehouder hier aan de Breedeweg tot zijn overlijden in 1946.

Als eigenaar verkoopt Cornelis Jannes in 1922 een stukje grond langs de Doodweg aan Dirk Lute voor de bouw van een huis. Cornelis trouwt op 9 juni 1925 in Castricum met de uit Duitsland afkomstige 30-jarige Katharina Luise Schreiber. Hij is voor lange perioden op zee, van 1922 tot 1924 bijvoorbeeld naar West-Afrika. Op 24 augustus 1937 overlijdt Cornelis aan boord van het stoomschip ‘Amstelland’. Zijn echtgenote is in Castricum blijven wonen en is de enige erfgename. Direct na het overlijden van haar zwager en huurder Jacob Jannes verhuurt zij in mei 1946 het pand aan Johannes (Jan) Zomerdijk, bloembollenkweker.

Al een jaar later op 4 juli 1947 verkoopt zij het woonhuis met stal, schuur, erf en tuingrond aan Jacobus Wilhelmus (Jaap) Kuijs, dan veehouder aan de Ruiterweg 5 en gehuwd met Agatha Twisk. Katharina woont dan in de Nuhout van der Veenstraat.

Jan Zomerdijk (1905), bloembollenkweker, woont nog bij zijn ouders als hij op 2 mei 1946 trouwt met de 39-jarige Johanna van Rooijen. Het jonge stel gaat wonen aan de Breedeweg 53 en Jan huurt het huis van de weduwe Jannes. Dit huwelijk heeft maar kort geduurd, want Johanna overlijdt drie jaar later op 7 mei 1949. Via een advertentie komt er op 8 augustus 1949 huishoudster Dora van Tongeren in huis. Jan trouwt op 1 februari 1950 met Dora, die weduwe is van de in de oorlog omgekomen Jan de Groot. Uit dat huwelijk brengt zij een zoontje Tonny de Groot mee, die ook opgroeit aan de Breedeweg.

Jaarboek 41, pagina 70

In 1954 verhuist de familie Zomerdijk naar hun nieuw gebouwde huis aan de Geversweg en komt eigenaar Jaap Kuijs van de Ruiterweg in zijn pand aan de Breedeweg wonen. Jaap Kuijs (1906-2002), veehouder, landbouwer, is in 1933 gehuwd met Agatha Anna Twisk, die op 15 september 1954 kinderloos overlijdt, nog maar een paar maanden na hun verhuizing naar de Breedeweg. Jaap hertrouwt in 1956 met de 36-jarige Maria Cornelia Bleijendaal.
Uit dit huwelijk zijn aan de Breedeweg drie dochters geboren: Margriet, Tonny en Annette. Het grotere gezin brengt met zich mee dat er in 1968 een bijkeuken wordt aangebouwd met een douche en wc.

Jaap heeft zo’n 18 koeien, die ’s winters op stal staan achter zijn huis aan de Breedeweg. In het voorjaar worden de koeien verweid naar het weiland in de Castricummerpolder bij de boerderij van Brandjes in de Oosterbuurt. Daar staat ook een oude melkstal. Het verweiden van de koeien was een hele happening. Dat wordt met andere boeren afgestemd en gezamenlijk worden de uitgelaten koeien naar de wei gedreven.

Jaap en Marie hebben hun laatste jaren in De Boogaert gewoond en overleden respectievelijk in 2002 en 2009. Dochter Margriet met haar partner Frans Riteco worden de nieuwe eigenaren van de woning. Zij vertellen dat zij de oude woning volledig hebben laten slopen en nadrukkelijk wensen dat de nieuwe woning in dezelfde stijl wordt gebouwd. Dit is zo zorgvuldig gebeurd dat er bij de voorgevel geen verschil met de oorspronkelijke situatie waarneembaar is. Wel is het binnen de muren volledig anders geworden. In 2002 hebben Frans en Margriet de nieuwe woning betrokken.

Breedeweg 59: Jan en Aat Schoenmaker

Op de strook tuingrond ter grootte van 1.800 vierkante meter (kadaster nummer B462) tussen Breedeweg en Doodweg wordt in 1855 op een afgescheiden gedeelte van 140 vierkante meter aan de Breedeweg een klein huisje gezet. De grond was eigendom van de Diaconie van de Nederlands hervormde gemeente, die het huisje in het kader van de armenzorg laat bouwen.

In 1860 wordt het huisje door het bestuur van de diaconie verkocht aan Jacob Koelemeij, huis- en rijtuigschilder. Het overgrote deel van de grond houdt de diaconie in bezit. Jacob Koelemeij overlijdt in 1885. Het huisje wordt geërfd door zijn dochter Neeltje, die gehuwd is met Pieter van der Weegh, metselaar en met hem in Haarlem woont. Na het overlijden van Neeltje verkoopt Pieter het huisje in 1904 aan Matheas (Thijs) Wittebrood, bloemkweker.

Jaarboek 41, pagina 71

Het huisje wordt dan al een aantal jaren gehuurd door zijn vader Pieter Wittebrood (1824-1908). Deze Pieter komt van Akersloot en is in 1855 als boerenknecht bij Teunis Slooten op Kronenburg gaan werken. Vanaf zijn huwelijk in 1859 woont hij aan de Breedeweg, waar is niet precies bekend, maar in ieder geval al in 1898 in dit huisje. Pieter Wittebrood overlijdt in 1908.

Van zijn vier kinderen blijven er twee ongehuwd: Thijs en Neeltje. Beiden zijn hier blijven wonen, Thijs het langste tot zijn overlijden op 77-jarige leeftijd in 1953. Thijs is bloemkweker en tuinder; hij is ook kerkvoogd van de hervormde kerk en huurt de tuingrond van de kerk. Hij draagt het eigendom van het huisje in 1941 over aan de diaconie onder voorbehoud van het levenslang recht van gebruik en bewoning met het gebruik van de akker tuingrond.

Na het overlijden van Thijs Wittebrood wordt het huisje vanaf 1956 bewoond door Jan Schoenmaker (1929) met zijn vrouw Agatha (Aat) Zonneveld, die uit Heemskerk komt; zij zijn in 1955 getrouwd. Broer Klaas Schoenmaker gaat vanaf zijn huwelijk in 1957 met echtgenote Nel Hoogewerf in het achterste gedeelte van dit huis wonen tot zij in 1963 naar de Jacob Catsstraat gaan. Klaas Schoenmaker (1932) is machinefabrikant en heeft later zijn bedrijf op het Schulpstet.

In 1963 verkoopt het bestuur van de diaconie het huisje aan Klaas Schoenmaker (1932). Dan wordt dit oude huisje van Thijs Wittebrood in 1964 gesloopt en wordt de nu nog bestaande woning gebouwd.

Tijdens de verbouwing wonen Jan en Aat in het aangrenzende achterste deel, waar eerder broer Klaas woonde. Jan Schoenmaker is machinebankwerker en koopt de nieuwe woning in 1970 van zijn broer Klaas. Dit echtpaar woont er nog steeds (anno 2017). Zij kregen twee kinderen Hilda en Hans.

Breedeweg 61: bijna een eeuw van de familie Beentjes

De strook grond waarop de woning nummer 61 in 1874 is gebouwd, is meerdere generaties in het bezit geweest van de familie Nanne. Bij de boedelverdeling in 1881 krijgt Cornelis Nanne (1849-1897) het huisje met een grootte van 45 vierkante meter en het aangrenzende bouwland tot de Doodweg, groot 2.535 vierkante meter.

Bij een openbare verkoping in het café van Lambertus van Benthem op 6 februari 1894 biedt Cornelis dit bezit te koop aan. Koper is Bernardus Anthonius Res, die dan bloembollenkweker is, later gemeenteontvanger en bankier en woonachtig aan de Dorpsstraat. Dit huis aan de Breedeweg verhuurt hij vanaf 1893 aan Cornelis Reijnders (1852-1930), die hier gaat wonen met zijn vrouw Aafje Mooij en hun twee kinderen Anthonie en Cornelis. Vele jaren blijft het in bezit van Bernardus. In 1919 verkoopt hij het huis en het land aan de 25-jarige Nicolaas Pancratius (Klaas) Beentjes (1894-1985).

Jaarboek 41, pagina 72

Tot op dit moment – dus bijna honderd jaar – is de familie Beentjes eigenaar.

Klaas Beentjes is in 1919 gehuwd met Margaretha (Grietje) Twisk en het jonge stel hoopte in hun gekochte huis te kunnen gaan wonen. Dat liep volgens de oudste dochter Hannie (nu – in 2018 – 97 jaar) anders. Hannie vertelt dat de familie Reijnders niet meteen het huis ontruimde, want daar ging nog een aantal maanden overheen.

Uiteindelijk vertrekt de familie Reijnders naar de Breedeweg 47. In de tussentijd kreeg Klaas tijdelijk bij zijn zuster Geertje (gehuwd met Gerrit Veldt) in de paardenstal van hun boerderij aan de Kooiweg onderdak.

Aan de Breedeweg 61 worden hun zeven kinderen geboren: Hannie, Marie, Bank, Theo, Niek, Chris en Gré, waarvan Theo en Gré emigreerden naar Canada. De oudste (Hannie, 1921) woont in De Santmark en de jongste (Gré, 1936) in Canada. Beiden zijn nog in leven.
Klaas Beentjes woont er al ruim tien jaar als hij in 1930 gaat verbouwen en er een bergplaats laat aanbouwen. Hij is vooral tuinder en heeft er nog enkele koetjes bij.

In 1959 gaat Klaas aan de Oude Haarlemmerweg wonen en ruilt van woning met zijn zoon Bank (1923-2013) die het bedrijf aan de Breedeweg al vanaf 1953 ombouwt tot veehouderij

Jaarboek 41, pagina 73

en er een veestalling laat bouwen, later nog gevolgd door een landbouwschuur en een veldschuur voor de stalling van vee en de berging van landbouwmachines. Bank start met 12 koeien en weet dat aantal tenslotte uit te breiden tot 30. In 1954 trouwt Bank met Cornelia (Nel) Bleeker; zij krijgen vijf kinderen: Margaret, Jan-Dirk, Niels, Karin en Harald. De eerste drie kinderen worden nog aan de Oude Haarlemmerweg geboren.

In 2001 neemt Harald het bedrijf van zijn vader over. Hij is getrouwd met Margret Groentjes, ook geboren in de Oosterbuurt. Zij hebben vier kinderen. Door de kleinschaligheid van zijn boerenbedrijf is het voor Harald onmogelijk om daarmee een goede boterham te verdienen en daarom stopt hij in 2004; hij is sindsdien storingsmonteur in de ventilatietechniek. Margret is daarna een paardenpension begonnen.

Breedeweg 63: Turkstra – Schoenmaker – Van der Veer

In 1941 koopt Fredrik Turkstra, metselaar en aannemer, wonende in de Torenstraat, een stukje grond ter grootte van bijna 600 vierkante meter aan de Breedeweg van Cornelis Reijnders; het maakt deel uit van de strook grond tussen Breedeweg en Doodweg, waarop woning Breedeweg 65 staat; voor de voorgeschiedenis zie hierna.

Fredrik Turkstra (1898-1987) woont vanaf 1934 in Castricum, daarvoor in Uitgeest en bouwt samen met Nicolaas Kortekaas ook metselaar-aannemer uit Uitgeest in de jaren (negentien) dertig als firma Kortekaas en Turkstra meerdere huizen aan de Geelvinckstraat, Ruiterweg en Sifriedstraat.

Jaarboek 41, pagina 74

Fredrik bouwt het nu nog bestaande woonhuis nummer 63 op het gekochte stukje bouwterrein en gaat hier met echtgenote Metje Bron wonen. In 1939 is hij voor de Vrijzinnig Democraten gekozen in de gemeenteraad en vervolgens ook benoemd tot wethouder, een functie die hij tot in 1944 heeft bekleed.

In 1974 verlaat hij de gemeente en gaat wonen in Odoorn. De bezittingen aan de Breedeweg verkoopt hij aan Klaas Schoenmaker, die al eerder met echtgenote Nel Hoogewerf kort aan de Breedeweg op nummer 59 heeft gewoond. Klaas gaat hier wonen met zijn vrouw en vier zoons: Nico, Harry, Marcel (overleden) en Richard. Hij heeft de constructiewerkplaats en zijn handel in machines op het Schulpstet.

Aan het huis aan de Breedeweg zijn ook aanpassingen: de woonkamer wordt vergroot en er wordt een garage bijgebouwd. Als de kinderen al lang het huis uit zijn, gaat hij met Nel wat kleiner wonen. Al eerder heeft zoon Nico de constructiewerkplaats op het Schulpstet overgenomen en zoon Harry de handel, die nu is toegespitst op de verhuur van gereedschappen.

Klaas Schoenmaker heeft de woning verkocht in 1997 aan Willem en Hanneke van der Veer. Zij hebben van de tuin achter het huis een waar paradijs gemaakt. Zij zijn nog steeds de huidige bewoners.
Klaas en Nel Schoenmaker zijn in 2013 overleden.

Breedeweg 65 het huisje van de koster

De woning aan de Breedeweg 65 heeft een heel lange geschiedenis en bestond al bij de eerste gegevens van het Kadaster in 1830. Het huisje was gelegen tegenover de toenmalige schuilkerk en werd toen bewoond door Hendrik Piepers met zijn vrouw Antje Brunt. Hendrik was schoenmaker en ook koster in de er tegenover liggende schuilkerk.

Antje Brunt woont tot haar overlijden in 1878 in dit huisje. Haar zoons Jacob en Willem Piepers erven dit huisje met de achterliggende akker. Jacob blijft ongehuwd en woont hier met zijn broer Willem, diens vrouw Maria Heesterbeek en hun zes kinderen, waarvan uiteindelijk de oudste zoon Hendrik, ook ongehuwd, hier woont tot zijn vertrek naar het Algemeen Armenhuis in 1938. Kort daarvoor heeft Hendrik de woning en het land, ter grootte van bijna 6.200 vierkante meter, verkocht aan Cornelis Reijnders.

Deze Cornelis (1897-1971), getrouwd met Geertruida Dekker, woont met zijn grote gezin aan de Doodweg en is tuinder. Cornelis verkoopt in 1941 bijna 600 vierkante meter grond aan Fredrik Turkstra voor de bouw van diens woning (nummer 63). De voormalige kosterswoning verhuurt hij vanaf 1938 aan Teunis Stuifbergen, die hier met zijn zoons Dirk en Klaas gaat wonen tot zijn overlijden in 1961. Dirk, beter bekend als Dirk van Antje, was een kleurrijk figuur. Hij was muzikant op bruiloften en partijen, maakte mooie schilderijen, repareerde voor het hele dorp heilige beelden, was ruim 40 jaar lid van het fanfarekorps en oprichter van de accordeonvereniging. Dirk van Antje overleed in 1983. Zijn broer Klaas bleef hier daarna nog wonen tot hij in 1994 naar De Santmark ging.

Jaarboek 41, pagina 75

Na het overlijden van Cornelis Reijnders verkopen zijn kinderen en erfgenamen dit huisje en de grond in 1972 aan Fredrik Turkstra, die woont in de naastgelegen woning op nummer 63. Beide woningen en de grond tot aan de Doodweg worden door Turkstra in één koop verkocht in 1974 aan Klaas Schoenmaker, handelaar in machines en constructeur op het Schulpstet. Klaas gaat wonen op nummer 63.

De oudste zoon, Nico Schoenmaker, weet te vertellen dat het huisje op nummer 65 al heel oud was en zeer primitief. Er was geen leidingwater, maar water werd uit een put geschept. De ondergrond van de huiskamer was zand, daarover lag een kleed. Er was geen houten vloer aanwezig, Het geheel moest in fasen worden herbouwd, zodat Dirk en Klaas Stuifbergen enkele keren moesten verkassen. De verbouwing kwam in een stroomversnelling toen het dak instortte. De vader van Klaas Schoenmaker was metselaar, toen gepensioneerd en woonachtig op Schoutenbosch. Hij heeft een belangrijk aandeel gehad in de verbouwing.

Het geheel werd als vier aaneengesloten appartementjes opgebouwd. In een daarvan ging zoon Harry Schoenmaker met zijn vrouw Anita Beentjes wonen. In de loop der jaren hebben in de overige appartementjes verscheidene mensen telkens voor een paar jaar gewoond.
In 1998 neemt Harry Schoenmaker het geheel van zijn vader over en laat op die plaats een nieuw woonhuis neerzetten als eengezinswoning; hier gaat Harry met Anita en hun twee kinderen wonen.
In 2006 wordt van woning geruild met Dolf en Kristel Coppoolse. Dolf is huisarts in de praktijk aan het Kortenaerplantsoen. Zij zijn de huidige bewoners van Breedeweg 65.

Slotwoord

Met de eerder door Piet Blom beschreven boerderijen aan de Breedeweg in voorgaande jaarboeken en de artikelen in het 40e en 41e Jaarboek worden hiermee de beschrijvingen van de panden aan deze straat afgesloten.

Simon Zuurbier

Bronnen:

• Archief Gemeente Castricum aanwezig op het Regionaal Archief te Alkmaar;
• Notariële archieven en Kadaster te Alkmaar en Haarlem;
• Bevolkingsregisters en Burgerlijke Stand.

Met dank aan:
 de (oud-) bewoners van de zuidzijde van de Breedeweg en hun relaties voor de verstrekte informatie.

• Verschenen artikelen over de straten in Castricum en Bakkum:
• Bakkummerstraat
• Brakersweg
• Breedeweg noord
• Breedeweg zuid
• Burgemeester Mooijstraat
• Dorpsstraat
• Dr. Jacobilaan noord
• Dr. Jacobilaan zuid
• Groenelaan
• Heemstederweg
• Kooiweg
• Mient
• Nieuwe weg
• Oldenbarneveldweg, van
• Overtoom
• Peperstraat noord
• Peperstraat zuid
• Schoolstraat
• Schulpstet
• Sifriedstraat
• Vinkebaan
• Weg naar Beverwijk

Niets uit deze publicatie mag worden overgenomen zonder toestemming van de Stichting Werkgroep Oud-Castricum.

Jaarboek 40, pagina 78

Breedeweg, bewoners noordzijde

De Breedeweg is de belangrijkste weg in de Oosterbuurt en vormde vroeger de doorgaande weg van de Kerkbuurt naar Uitgeest. Rond 1950 stonden er aan de noordzijde van de Breedeweg vanaf de boerderij van Cor Poel negen huizen (even nummers). In dit artikel wordt aandacht besteed aan de recente geschiedenis van deze panden en de elkaar opvolgende bewoners.

Breedeweg 40: de boerderij van Cor Poel op de plaats van het zwembad

De 25-jarige Kees Poel (1870-1933), een boerenzoon uit Assendelft, pacht de boerderij en komt hier wonen in april 1895, enkele weken na zijn huwelijk met Geertje Velserboer. Hier worden hun acht kinderen geboren. Na Geertjes overlijden hertrouwt Kees in 1912 met de Castricumse Maartje Kuijs.

Kees is op maatschappelijk gebied actief als oprichter van de Boerenleenbank, lid van het rooms-katholieke parochiaal armenbestuur, als voorzitter van het polderbestuur en gemeenteraadslid van 1923 tot 1927. Zijn bijnaam Kees de Zwijger doet vermoeden dat hij in de raad niet zo vaak het woord gevoerd zal hebben. Hij koopt in 1919 boerderij Heemstede met 20 hectare land, die dan nog verpacht is aan de weduwe van Dirk Dijkman. Op deze boerderij gaat zijn zoon Cor Poel (1896- 1969) na zijn huwelijk met Maria Schermer in 1923 boeren.

De boerderij aan de Breedeweg 40 is vanaf 1885 in het bezit van de koopmansfamilie Laan uit Wormerveer. Deze familie besluit dit bezit in 1928 te verkopen. De openbare verkoping van de boerderij met ruim 25 hectaren land wordt gehouden in café De Vriendschap op 16 mei 1928. Het geheel wordt gekocht door Cor Poel, zoon van de toenmalige pachter Kees Poel.

Kees Poel gaat in 1931 wonen aan de Breedeweg 44. Inmiddels heeft zoon Cor de leiding in het bedrijf. In 1939 verhuist hij van de Kerkedijk op Heemstede naar de Breedeweg 40. Uit zijn huwelijk met Maria Schermer zijn vijf kinderen nog aan de Kerkedijk geboren; zij groeien aan de Breedeweg op.

In 1959 wordt de boerderij aangepast, opdat de jongste dochter Annie met haar aanstaande man Piet Bakker en veehouder op de boerderij kunnen inwonen. De oorspronkelijke slaapkamer wordt woonkamer en de naastgelegen bergruimte wordt keuken en slaapkamer.

Jaarboek 40, pagina 79

Voor de uitvoering van het uitbreidingsplan ‘In hoofdzaak Oost’ moeten de betreffende gronden door de gemeente worden verworven. Op 16 juli 1963 neemt de gemeenteraad het besluit om twee percelen weiland en aan de Breedeweg de boerenbehuizing, bestaande uit dubbele woning, stalling, berging en de bijbehorende bedrijfsgebouwen, erf en weiland te kopen.

De eigenaar Cor Poel was bereid deze percelen met een totale oppervlakte van bijna acht hectare te verkopen. Op 2 maart 1964 wordt de verkoop van de boerderij met het land bij de notaris gepasseerd. Cor Poel wordt pachter van zijn woning en zijn schoonzoon Piet Bakker van de boerderij en het land.

Er werd al jaren gediscussieerd over de bouw van een zwembad. In 1956 was daarvoor een comité ‘Stichting Zwembad Castricum’ opgericht. Uiteindelijk viel de beslissing om een zwembad te bouwen nabij de boerderij. In 1969 overlijdt Cor Poel. Er worden in dat jaar al voorbereidingen getroffen voor de bouw van het zwembad.

Op 9 juli 1970 neemt de raad het besluit om de pachtrechten af te kopen. Het land en de bedrijfsgebouwen zouden uiterlijk 15 november 1970 ter beschikking moeten komen van de gemeente.

Uiteindelijk blijkt het vertrek van de pachter aanzienlijk te worden vertraagd en wordt de woning pas in november 1972 gesloopt. Op die plaats komt het parkeerterrein. De rij lindebomen langs het voorhuis van de boerderij zijn als het centrum van het parkeerterrein gehandhaafd. Met de bouw van het zwembad is al eerder een begin gemaakt.

Het nieuwe zwembad gaat De Witte Brug heten, genoemd naar de ‘witte brug’ in de Uitgeesterweg. Dit bad brandt in 1987 af. Uitvoerige discussies over een nieuw zwembad volgen. Onder druk van actiegroepen wordt in 1989 besloten tot nieuwbouw op dezelfde locatie.

Breedeweg 44: de rentenierswoning van Kees Poel

Eind december 1930 heeft Kees Poel van zijn zoon Cor een stukje land aan de Breedeweg overgenomen van ongeveer 600 vierkante meter. Hierop laat hij een burgerwoning bouwen en gaat daar wonen. Lang heeft hij er niet van kunnen genieten, want op 18 mei 1933 overlijdt hij in dit huis, zijn vrouw Maartje Kuijs met dan zijn nog zeven kinderen nalatend.

Na het overlijden van Maartje Kuijs in 1944 worden haar bezittingen verdeeld onder de erfgenamen. Dit huis wordt toegedeeld aan de jongste zoon Siem (1907-1985). Siem was veehouder, gehuwd met Alie Duijn, dochter van Hendrik Duijn en ook geboren aan de Breedeweg. Het echtpaar krijgt vier kinderen, allen geboren in dit huis nummer 44.

In 1960 verkoopt Siem Poel het huis en de aangrenzende grond ter grootte van 545 vierkante meter aan het aannemersbedrijf G. de Nijs, gevestigd aan de Cieweg en bestaande uit de vennoten Maria Koot, weduwe van Gerardus de Nijs, en haar zoons Kees en Mats de Nijs. Kees trouwt in 1960 met Gré de Wit. Na een flinke verbouwing van het huis worden zij de nieuwe bewoners. Simon Poel gaat wonen aan de Breedeweg op nummer 58.

Na het overlijden van Maria Koot komen in 1962 het huis en de grond aan de Breedeweg in het bezit van Kees en Mats de Nijs. Kees blijft hier wonen. Op het terrein wordt in 1962 een loods gebouwd. Verder wordt het terrein voor de opslag van bouwmaterialen gebruikt en deels voor de hobby van Kees: het fokken van dwerggeitjes.

In 1975 verhuist Kees naar de Westerweg in Limmen en wordt het huis nog enkele jaren als kantoor gebruikt, tot

Jaarboek 40, pagina 80

het in 1982 wordt gekocht door de gemeente Castricum in het kader van het bestemmingsplan ’t Strengh. In die periode wordt het huis gekraakt. De gemeente besluit het pand te verkopen. De nieuwe eigenaars in 1982 worden Willem Heesterbeek en partner Cora Elbers. Met enige moeite lukt het om de krakers uit het huis te krijgen. Daarna kon een flinke verbouwing beginnen en het huis worden betrokken. Willem Heesterbeek (1952), manager projectbeheersing bij Rijkswaterstaat, is nog steeds de huidige bewoner.

Breedeweg 50: bouwbedrijf Tromp

Dirk Groen wordt in 1874 bij een openbare verkoping in De Rustende Jager eigenaar van dit huis aan de Breedeweg met erf en tuin. De vorige eigenaar Jacob Kazenbroot had hier een schildersbedrijf en was failliet gegaan. Dirk verhuurt het aan Jan Tromp, een 36-jarige timmerman uit Oude Niedorp. Jan, in 1869 gehuwd met Maria Castricum, overlijdt aan de Breedeweg in juni 1877.

Eigenaar Dirk Groen verkoopt zijn bezit aan de Breedeweg op 15 december 1877 aan Cornelis Tromp (1848-1925), timmerman en een tien jaar jongere broer van de overleden Jan Tromp. De verkoop wordt dan omschreven als een woonhuis met werkplaats, erf en tuin aan de Oosterbuurt met een oppervlakte van 1.110 vierkante meter.

Maria Castricum, weduwe van Jan Tromp, is nog winkelierster in de Oosterbuurt. Zij hertrouwt in 1881 met Jan Kuijl en gaat direct daarna in Heemskerk wonen.

Cornelis Tromp, geboren en getogen in Oude Niedorp, trouwt in juni 1877 met de 25-jarige Castricumse Trijntje van Duijn; zij wonen eerst in de Kerkbuurt en vrij kort daarna in het door hem gekochte pand aan de Breedeweg; hun oudste dochter Grietje wordt hier in januari 1879 geboren.

Jaarboek 40, pagina 81

In 1909 verkoopt Cornelis Tromp het perceel aan de Breedeweg onderhands aan zijn zoon Jan, eveneens timmerman in Castricum en gaat wonen aan de Dorpsstraat.

Jan Tromp (1880-1968) is timmerman-aannemer. Uit zijn huwelijk met Anna Maria Theissling worden twaalf kinderen geboren. Hiervan richten de zoons Cor en Bertus Tromp in 1949 ‘Firma Gebroeders Tromp’ op.
In 1953 komt Leo erbij en in 1956 stapt Bertus uit de firma. In 1958 is de firma Gebroeders Tromp opgeheven en wordt vervolgd als Bouwbedrijf Tromp BV.

Hun vader Jan Tromp verkoopt in 1953 aan de firma het woonhuis aan de Breedeweg 50 met bijbehorende timmerwerkplaats, de machine-loods en het erf, groot ongeveer 700 vierkante meter. Het resterende deel, groot 410 vierkante meter, blijft in zijn bezit; hierop staat het dubbele woonhuis Breedeweg 52 en 54.

Jan Tromp woont dan inmiddels aan de Torenstraat en zijn zoon Cor woont in het bedrijfspand aan de Breedeweg 50.

In 1981 koopt Jan Tromp, zoon van Leo, het woonhuis uit de firma en woont hier sindsdien met echtgenote Marjo Duin.

Na de verplaatsing van het bouwbedrijf naar de Heemstederweg in 2002 wordt het woonhuis flink vergroot en op de plaats van de houtopslag worden appartementen gebouwd.

Breedeweg 52 en 54: dubbel woonhuis

Jan Tromp bouwt naast zijn bedrijf op Breedeweg 50 in 1931 een dubbel woonhuis dat hij gaat verhuren.

In 1968 verkoopt zoon Theo namens zijn 87-jarige vader het dubbele woonhuis aan de firma Gebroeders Tromp met als firmanten Cor en Leo. In 1975 neemt Cor het aandeel van Leo over en is dan de enige eigenaar van het dubbele woonhuis. In 1977 verkoopt Cor nummer 54 aan dochter Wil Tromp en schoonzoon Cor Bosch.

Jaarboek 40, pagina 82

Breedeweg 52

De eerste bewoners van dit deel van het dubbele woonhuis zijn Dorus Lute (1900), fabrieksarbeider en echtgenote Anna Borst met hun enige zoon Jan. Zij hebben er ook langer dan een halve eeuw gewoond. Anna overlijdt in 1987. Dorus gaat in mei 1989 naar De Boogaert, waar hij enkele maanden later overlijdt.

In 1981 verkoopt Cor Tromp deze woning aan Annet Kuijs (1960), dan nog ongehuwd en wonend in Castricum. Zij blijft maar kort eigenaar, want in 1984 verkoopt zij het pand aan haar moeder Marie Bleijendaal (1919), wonend op Breedeweg 57 en gehuwd met Jaap Kuijs. Annet en haar moeder zullen niet in dit huis wonen, maar vanaf april 1981 woont hier Margriet Kuijs samen met Frans Riteco. Margriet (1957) is een zus van Annet, woont hier tot in 2002 en verhuist dan naar de overkant op Breedeweg 57, het huis van haar ouders. In maart van dat jaar heeft Marie Bleijendaal het pand Breedeweg 52 verkocht aan de nieuwe eigenaren Guus van Dijk (1972), restaurateur van antieke schoorsteenmantels en echtgenote Leonie Roders, die hier met hun vier dochters nog steeds wonen.

Breedeweg 54

In de andere helft van het dubbele woonhuis woont vanaf hun trouwen in 1936 Willem Kaandorp (1908), kaashandelaar en Narda Tromp, dochter van eigenaar Jan Tromp. Hier worden hun oudste drie kinderen geboren.

Als de familie Kaandorp in 1940 aan de Dorpsstraat gaat wonen, wordt het huis gehuurd door het eveneens dan pas getrouwde echtpaar Siem Kuiper (1913), brandstoffenhandelaar en Sophie Stuifbergen, dochter van ‘Kees de Koster’. Zij krijgen op de Breedeweg vijf kinderen, waarvan er twee hier tragisch op zeer jonge leeftijd overlijden. Zoontje Kees wordt op 5-jarige leeftijd overreden door een boerenwagen en dochtertje Ina verdrinkt op 2-jarige leeftijd in een beerput. Met de drie overgebleven kinderen gaat de familie Kuiper eind 1952 wonen op de Breedeweg 25.

Onmiddellijk na het vertrek van de familie Kuiper komt hier Niek Hollenberg (1925) wonen met echtgenote An Welp en hun twee kinderen. Niek had verschillende beroepen en komen we tegen als spoorwegarbeider, fabrieksarbeider, boerenknecht, oliestoker, sjouwerman en monteur bronbemaling.

Het gezin Hollenberg heeft bijna 14 jaar in het huis gewoond, waar nog drie kinderen worden geboren; in oktober 1966 vestigen zij zich op Schoutenbosch. Twee maanden later wordt Aad Kaandorp (1942) de volgende bewoner. Hij is een zoon van de eerste bewoner Willem Kaandorp en Narda Tromp. Aad is radiomonteur en elektricien en trouwt medio dat jaar met Ingrid van Schijndel; in april 1970 gaan zij wonen aan de Oude Haarlemmerweg.

Jaarboek 40, pagina 83

Ook de volgende bewoners zijn verwant aan de familie Tromp. Het huis wordt vanaf juni 1970 bewoond door Cor Bosch (1944) en Wil Tromp. Wil is een dochter van Cor Tromp en woonde daarvoor bij haar ouders op nummer 50. Wil woont nu nog steeds op nummer 54; haar man was technisch ambtenaar bij Nuon en is in 2012 overleden.

Breedeweg 56: woon- en winkelhuis

Het woonhuis op nummer 56 is in 1878 gebouwd en wordt vanaf 1884 bewoond door het echtpaar Arie Duijn en Neeltje Lute; zij wonen hier tot hun overlijden respectievelijk in 1913 en 1915.

Bij de boedelscheiding in 1916 gaat het huis en het land naar dochter Trijntje Duijn, gehuwd met Jan van Benthem. Dit echtpaar woont dan al in het huis. Jan van Benthem (1883-1968) is timmerman. In 1928 koopt hij een werkplaats en doorrijstal aan de Dorpsstraat (nummer 77). Voor deze uitbreiding van zijn bezit heeft hij een hypotheek opgenomen.

Jan komt in financiële problemen en onder andere het huis aan de Breedeweg wordt in 1935 eigendom van de hypotheekbank. De bank verhuurt het huis aan Hendrik Hoek die vanaf 1937 als bewoner te boek staat. Hendrik (Hein) Hoek (1892-1976) is geboren in De Rijp en komt in 1937 in Castricum wonen. Hij was in 1919 met de Castricumse Grietje Lute getrouwd; hun vijf kinderen waren in De Rijp geboren. Jansje Hoek, de zus van Hein, was in 1918 met Dirk Lute getrouwd en woonde aan de Doodweg in Castricum.

Hierdoor zal Hein zijn vrouw, een zus van Dirk Lute, ongetwijfeld hebben leren kennen en veel later hebben besloten om ook in Castricum te gaan wonen. Hein is fabrieksarbeider en heeft een tuin aan de Breedeweg, het kruidenierswinkeltje wordt door Grietje gerund.

De hypotheekbank verkoopt het woon- en winkelhuis in 1941 aan Jacobus J.C. Denkers, slager en wonend in Amsterdam; deze verkoopt zijn belegging in 1953 aan Hein Hoek, zijn huurder. Meteen laat Hein in dat jaar in de oostgevel een raamkozijn plaatsen. In 1975 gaat het echtpaar Hoek naar een verzorgingshuis in Oudorp, waar beiden kort daarna overlijden.

Jaarboek 40, pagina 84

In 1967 wordt dochter Rie Hoek (1920), religieuze, onderwijzeres en wonend in Eindhoven, eigenaar van het huis. Na de verhuizing van haar ouders verkoopt zij het in 1976 aan Sjaak Bohte, assistent-accountant, die hier met zijn echtgenote woont.

De nieuwe eigenaars en bewoners worden in 1978 Cees Hopman (1952) en echtgenote Edith Speekman, onderwijzeres. Cees is in die periode werkzaam als hoofd-huishoudelijke dienst bij het psychiatrisch ziekenhuis in Vogelenzang. Hij heeft dit buurtje op de Breedeweg als heel gemoedelijk ervaren: de mensen gaan heel goed met elkaar om. Cees en Edith verkopen het huis in april 1982 als hun woning aan de Lindenlaan wordt gebouwd.

De volgende bewoner wordt Bernadette Welkers (1954), fysiotherapeut, ongehuwd, die hier vijftien jaar tot haar vertrek naar Beverwijk heeft gewoond. Bij de verkoop in 1997 worden de fraaie betimmeringen van het oude snoepwinkeltje nog genoemd.

Nieuwe eigenaren worden Cornelis Jacob de Groot (1936), toen kinderarts/hoogleraar en echtgenote Laila Marië Buskop, bewegingswetenschapper en kinderfysiotherapeut. Zij wonen nog steeds in Amsterdam en gebruiken het huis als tweede woning.

Breedeweg 58: veehouderij

Hendrik Duijn (1858-1924) is bloemkweker en koopman in aardappelen; hij trouwt in 1885 met Maria Res; het echtpaar krijgt 13 kinderen. Hendrik koopt in 1892 het huis met een schuur, boet, erf en bijna een halve hectare land van zijn moeder Grietje Kuijs, de weduwe van Maarten Duijn.

In 1912 is er een gedwongen verkoping van huis en weiland op verzoek van zijn schuldeiser. Hendrik is vanaf 1907 weduwnaar met een groot aantal nog minderjarige kinderen. Hij had in 1894 geld geleend van kapelaan Meeus uit Castricum. Koper en nieuwe eigenaar in 1912 wordt Jaap, zoon van Hendrik.

Deze Jaap Duijn (1889-1986) is landbouwer en woont vanaf zijn huwelijk in 1927 met Maria Groen in Uitgeest. In het ouderlijk huis aan de Breedeweg wonen dan nog meerdere zusters en broers; de oudste Maarten is de hoofdbewoner. Van hen blijven er meerderen ongehuwd, met name Maarten, Marie, Trien en Henk. Maarten overlijdt in 1968 op 80-jarige leeftijd. Al veel eerder is Henk in 1930 overleden en Marie in 1954. Trien woont hier tot in juni 1974; een maand later overlijdt zij in Schagen.

De jongste zus Alie Duijn (1905-1999) trouwt in 1941 met Simon Poel (1907) en woont op Breedeweg 44. Na verkoop van dat huis in 1960 komen Simon Poel en Alie Duijn wonen op Breedeweg 58. Direct daaraan voorafgaande wordt het pand verbouwd om dubbele bewoning mogelijk te maken (aan de westzijde Maarten en Trien Duijn en aan de oostzijde Alie Duijn met haar man). Ook wordt in 1960 een schuur voor de berging van landbouwwerktuigen gebouwd. Al iets eerder in 1956 is op verzoek van Simon Poel een vijzelberg gebouwd en de veestal uitgebreid.

Alie Duijn wordt omstreeks 1960 eigenares van het huis en land. Na haar overlijden in 1999 en van haar zoon Ton Poel in 2009 wordt het woonhuis met de bijgebouwen mede geërfd door diens broer Cees Poel, toen nog wonende op de Dorcamp. Momenteel (in 2017) wordt het woonhuis bewoond door Judith Poel samen met Job Peters en hun twee kinderen; dit echtpaar is sinds 2012 eigenaar van het gehele perceel. De woning is in 2015 uitgebreid ter plaatse van de voormalige veestal. Inmiddels woont Cees Poel, vader van Judith, ook op dit adres.

Slotwoord

Rond 1950 bestaan de twee overige panden aan de noordzijde van de Breedeweg uit de boerderij van Spaansen (nummer 72) en die van Kuijs (nummer 80).

De geschiedenis van beide boerderijen wordt uitvoerig beschreven door Piet Blom in respectievelijk het 32e en het 30e Jaarboek.

Van de eerste boerderij worden in een afzonderlijk artikel in dit jaarboek nog de bezittingen van bewoonster Zijtje Rechtop beschreven, zoals die kort na haar overlijden in 1798 in de boerderij werden aangetroffen.

Simon Zuurbier

Bronnen:

• Archief Gemeente Castricum aanwezig op het Regionaal Archief te Alkmaar.
• Notariële archieven te Alkmaar en Haarlem
• Bevolkingsregisters en Burgerlijke Stand.

Met dank aan:
 de (oud-)bewoners van de noordzijde van de Breedeweg en hun relaties voor de verstrekte informatie.

• Verschenen artikelen over de straten in Castricum en Bakkum:
• Bakkummerstraat
• Brakersweg
• Breedeweg noord
• Breedeweg zuid
• Burgemeester Mooijstraat
• Dorpsstraat
• Dr. Jacobilaan noord
• Dr. Jacobilaan zuid
• Groenelaan
• Heemstederweg
• Kooiweg
• Mient
• Nieuwe weg
• Oldenbarneveldweg, van
• Overtoom
• Peperstraat noord
• Peperstraat zuid
• Schoolstraat
• Schulpstet
• Sifriedstraat
• Vinkebaan
• Weg naar Beverwijk