Het toekennen van straatnamen is in veel gemeenten van ons land nog niet zo’n eenvoudige zaak. In principe is dit een taak van het plaatselijk bestuur (de Gemeentelijke Straatnamencommissie), maar veelal krijgen ook diverse groepen uit de samenleving inspraak. Castricum werd in de loop der tijd geconfronteerd met grote uitbreidingen van de gemeente en het was dus niet onverstandig om – zoals ook in vele andere gemeenten – de naamgeving van hele wijken onder dezelfde noemer te brengen. En zo ontstonden een veldnamenbuurt, een koningshuisbuurt, een componistenbuurt, een bloemenbuurt etc. Om aan deze straatnamen aandacht te besteden is niet zo interessant, ze zijn meestal gemakkelijk thuis te brengen. Maar er resteert een aantal straatnamen met betrekking tot personen die in de geschiedenis van Castricum een min of meer belangrijke rol hebben gespeeld.
Niet iedereen zal weten om wie het gaat en daarom leek het ons interessant om in het kader van de geschiedschrijving over Castricum wat meer over hen te vertellen.
Lide Tulpsingel
De Gemeentelijke Straatnamencommissie nam destijds het besluit om de namen van vrouwen met een verdienste voor de gemeente Castricum aan straten toe te kennen. Eén van hen was Lide Tulp een Castricumse kunstenares, die als Alida Gezina Tulp in 1892 in Dordrecht werd geboren als dochter van Ruurd Tulp en Johanna Valkhoff. Als kind gaf ze al blijk over de nodige creativiteit te beschikken, want ze tekende en knutselde heel graag. Na de lagere school volgde ze een opleiding tot onderwijzeres, terwijl ze daarnaast ook les nam in portret- en figuurtekenen. In 1910 behaalde ze de onderwijzersakte, gevolgd door de akte tekenen en handvaardigheid. Als 18-jarige begon ze haar loopbaan als onderwijzeres aan een Openbare Lagere School nabij Winterswijk, waar ze 50 leerlingen (!) onder haar hoede kreeg. Na in verschillende plaatsen bij diverse scholen werkzaam te zijn geweest, werd ze in 1948 aangesteld bij het Buitengewoon Lager Onderwijs in Beverwijk en vestigde ze zich in de Geelvinckstraat te Castricum. In de vrije tijd die het onderwijs haar toeliet, had Lide Tulp reeds een artistiek oeuvre opgebouwd, aanvankelijk van tekeningen, maar later ook van olieverfschilderijen, vooral stillevens en landschappen en een enkel portret. Ze had een grote bewondering voor schilders als Van Gogh, Picasso en Chagall en maakte in hun voetspoor vele reizen naar het zuiden, waar ze dolend door vele kleine en soms vervallen dorpjes, schetsen maakte van oude huisjes, straatjes en pleintjes.
Na haar pensionering in 1952 ging Lide Tulp, die ongetrouwd bleef, wonen in de Jan Hobergstraat, de plek waar ze zich de rest van haar leven aan haar hobby, de teken- en schilderkunst, zou wijden. Er volgde een zeer creatieve periode, die aanving met het schilderen van een boerderij aan de Breedeweg, welk schilderij destijds een plaats kreeg in het toenmalige raadshuis in de Dorpsstraat. Lide Tulp had een hechte band met de Castricumse kunstschilder Cor Heeck, met wie ze in 1973 een gezamenlijke expositie organiseerde, die veel belangstelling trok. Ze exposeerde haar werk bij diverse gelegenheden en kreeg in 1979 landelijke bekendheid door het televisieprogramma “Van gewest tot gewest”, waar ze over haar werk vertelde. Dit programma leverde haar veel ‘fanmail’ op. In 1981 droeg zij, na een nieuwe expositie, verreweg het grootste deel van haar oeuvre, ca. 200 schilderijen, over aan de gemeente Castricum, die sindsdien haar werk aan diverse instellingen, zoals ‘De Santmark’, in bruikleen gaf.
Lide Tulp was volgens Jaap Glastra, die haar levensloop uitvoerig beschreef in het 21e Jaarboek (1998) van de Werkgroep Oud-Castricum, ‘een begeesterde vrouw, die zich gelukkig voelde als ze maar kon schilderen, een fanatisme dat zij haar leven lang behield, tot ze op een herfstdag in 1985 overleed en haar palet en penseel als verstild achterbleven…..’
