Door: Eric Bor
Wie zandstormen en rukwinden trotseert, kan op de kustlijn meerdere keren per jaar genieten van een spectaculaire ervaring: een westerstorm op het strand. De zee komt dan vaak vrijwel tot aan de duinvoet en slaat daar soms zelfs hele stukken van weg. Bij storm in Nederland worden de hoogste windsnelheden altijd aan de kust gehaald. Hier wordt de wind het minst geremd door obstakels en wrijving met het aardoppervlak. Stormen met windkracht 9 of hoger komen wel aan de kust, maar zelden in het binnenland voor. Een foto van 16 januari 1916 laat een hoog afgeslagen duinmassief zien.
Voor de eigenaars van de strandpaviljoens, die vroeger elk jaar opnieuw opgebouwd en afgebroken moesten worden, betekende zo’n storm met hoog water vaak een flinke strop. Het terras van het strandpaviljoen van Bakker overstroomde in 1963 en verdween in 1965, nadat het juist was vergroot en van een glazen wand voorzien, zelfs grotendeels in zee.
Nog meer schade ontstond eind april 1980. Op het strand werden verscheidene pas opgebouwde tenthuisjes, badhokjes, kramen en strandpaviljoens zwaar beschadigd. Het gebouw van de reddingsbrigade stortte in en exploitant Pronk zag zijn paviljoen nabij de strandafgang Grote Veldweg in zee verdwijnen. Ook de paviljoens van Bakker en Ulder leden schade, maar dank zij de hulp van velen bleef deze beperkt.
Inmiddels zijn er vier stevige strandpaviljoens die op een hoge fundering het hele jaar blijven staan. Een fraaie foto van Niek Kaan uit januari 2012 laat zien hoe paviljoen ‘De Deining’ de hoge waterstand weerstaat. In 2018 eiste het Hoogreemraadschap dat die paviljoens zouden worden afgebroken en 20 meter naar voren en op hogere palen opnieuw opgebouwd zouden worden, om natuurlijke aangroei van het duin aan de zeekant te bevorderen. In maart 2020 zijn de exploitanten met de gemeente en het Hoogheemraadschap tot overeenstemming gekomen, maar de verplaatsing is tot op heden nog niet uitgevoerd.
BronnenTekst:
Foto’s:
N.B. Meer columns van Eric Bor lezen?
U vindt al zijn columns hier.
