Het buitengebied van de gemeente Castricum is vol pareltjes: plekken met een speciale geschiedenis, een aparte uitstraling, een eigen sfeer. In de rubriek ‘Pareltjes van het buitengebied’ vertellen bewoners en gebruikers van het buitengebied wat hun speciale plek is. Dit keer vertelt Ernst Mooij, lid van de Werkgroep Oud-Castricum, over zijn favoriete plek: het gebied Cronenburg en de gelijknamige boerderij.
Als ik over de Heemsteder- of Uitgeesterweg fietst, wordt mijn aandacht altijd getrokken naar die eenzame boerderij die omringd wordt door een breed water. Er wordt niet meer gewoond en gewerkt. Het is er stil en nog maar zelden grazen er koeien in de omringende weilanden.
Statig maar krikkemikkig van ouderdom is het een parel in de Castricummerpolder.
Sinds ik betrokken ben geweest bij de organisatie van de open dagen in 2005 en 2006 heeft deze plek zich in mijn ziel genesteld. De plek ademt de sfeer van een mysterieus verleden en een onbestemde toekomst.
Sporen uit het verleden
Het hoge en oneffen terrein aan noordzijde van de boerderij met daarin de verborgen fundamenten van het vrijwel onbekende Huis te Castricum, het latere Cronenburg, en de ovaalvormige deels verlande slotgracht prikkelen de fantasie. Aan de littekens in het muurwerk van de gelijknamige boerderij is haar bewogen bouwgeschiedenis af te lezen. En dan die gewelfde kelder met het kelderraam links beneden in de voorgevel. Dit alles maakt me stil en laat mijn gedachten afdwalen naar tijden van weleer. In de boerderij werd ik getroffen door een klein olieverf schilderij waarop de boerderij nog als agrarisch bedrijf in gebruik is te zien; omringd door hoge bomen rond het erf en hooihopen op het omringende land. Nog steeds wordt de boerderij omringd door die prachtige hoge oude bomen. De erfbeplanting, de moestuin, de bijgebouwen en zelfs de mestplaat stofferen het oorspronkelijke boerenerf, maar het beeld van hooihopen in het agrarische landschap is voorgoed verdwenen.
Informatiebord
Sinds kort staat naast het ‘mijmerbankje’ aan de Heemstederweg een informatiebord. Het staat wat oneerbiedig met de rug naar het fietspad gekeerd. Deze positie is gekozen om passanten een veilige leesplek en de goede kijkrichting te bieden. Ik hoop dat velen er even hun fietstocht zullen onderbreken en het met mij eens zullen zijn dat zonder boerderij Cronenburg de Castricummerpolder niet meer hetzelfde zal zijn.
Bron: Castricum Buitengebied Verzameld
Jaargang 8, nummer 1, juli 2013
