Inleiding
De uitbreiding van de Duynkant was noodzakelijk vanwege de succesvolle exposities die veel bezoekers trokken. Elke maand nam het bezoekersaantal toe, soms tot 150 op een dag. Het was krap en gezellig maar ook benauwd en lawaaierig.
De oude expositieruimte was naast expositieruimte voor een vaste en wisseltentoonstelling ook filmruimte. Met zoveel enthousiaste bezoekers samen het feest van de herinnering vieren, ging niet goed samen. Er is nu een gescheiden filmzaal en expositieruimte.
Een tweede noodzaak was dat de klimaatbeheersing in het gebouw onvoldoende was. De temperatuur was soms 22 graden en het vochtigheidspercentage ver boven de 70%. De schimmels groeiden goed. Ons erfgoed werd aangetast. Een deel is schimmelvrij verhuisd naar het Regionaal Archief in Alkmaar. Het deel papier en objecten dat bij ons blijft vraagt om conservering en een gepaste ruimte. Er is een archiefruimte gebouwd met een vaste lage temperatuur van 16 graden en airconditioning.
De open dagen zijn voortaan op de eerste en derde zondag van de maand van 13:30 toto 16:00 uur.
Inrichting
De eerste bijeenkomst was op 7 juli 2017. De inrichting en herinrichting van zoveel materiaal vraagt om een continue coördinatie van werkzaamheden. Het inrichten en herinrichten betreft de filmruimte, de expositieruimte, de werkruimte, de tuin en hal, toilet en bergruimte.
Het doel van de inrichting is streven naar een multifunctioneel en gezellig onderkomen waar de bezoeker zich welkom voelt. Een ander doel van de inrichting is het mogelijk maken van lezingen en geven van cursussen voor een publiek tot ca 30 mensen. Het moet dan wel over erfgoed, cultuurhistorie gaan.
De nieuwbouw en de interne verhuizing hebben een aantal leden van de werkgroep enorm veel tijd en organisatie gekost. Na het tijdelijk opruimen van veel materiaal in najaar 2017 kon in februari gestart worden met de inrichting van de ruimten. Het drogen van de vloer en het in stappen verwarmen van de ruimten nam meer tijd in beslag dan gehoopt. De officiële opening is dan ook een maand uitgesteld naar 15 juni 2018.
Filmruimte
De filmruimte heeft de kleuren gekregen van het Rijksmuseum. De kleuradviezen zijn van Loek Weda van Different Look.
Het schilderwerk in deze ruimte is verricht door Weda Schilders. Er is een prachtig ophangsysteem met spots gekomen. Er staat meubilair uit het oude raadhuis van Castricum. Het meubilair is officieel in bruikleen gegeven bij de opening op 15 juni 2018.
De filmruimte is door een groot LCD-scherm en een muzieksysteem geschikt voor presentaties en films. Het scherm is geplaatst door Expert De Graaf. Voor veel leden nog even wennen aan de bediening van de moderniteiten.
Naast het scherm hangt een tapijt dat bij defilés over het bordes van het gemeentehuis hing. Het kleed is met smyrna-techniek geknoopt door de echtgenote van burgemeester Smeets.
Twee nieuwe vitrinekasten, gesponsord door Lions Club Heemskerk-Castricum zijn ingericht met materiaal dat het niet verdient in een doosje te liggen. Er liggen pareltjes uit de Castricumse en Bakkumse archeologische vondsten: munten en fibulae.
In de filmzaal hangen naast luchtfoto’s uit 1930 enkele originele schilderwerken en natuurlijk een kaart van de Heerlijkheid Castricum.
Expositieruimte
De expositieruimte is eveneens voorzien van een systeem met schilderijrail en spots om de thema’s of onderwerpen onder de aandacht te brengen. Ook hier heeft Weda geschilderd en heeft Different Look geadviseerd.
In deze ruimte is ook een scherm met computer om beelden te laten zien die passen bij de expositie of op verzoek van de bezoeker. De vloer is geheel geschrobd en geschoond met advies van Huitenga. Van de bekende pottenstapel was tijdens het verbouwen toch iets gebroken en het is door onze vrijwilligers vakkundig gerepareerd. De vitrinekast met archeologie is voorzien van LED-verlichting. De trapeziumtafels zijn tijdelijk ondergebracht in een Castricumse boerderij. In de ruimte staan nu drie flinke tafels, deels geschonken door Historische kring Heemskerk en deels gevonden bij Mutthathara. De bekende vaste tentoonstelling met informatie over Castricum in vogelvlucht zal in de nabije toekomst vervangen worden door korte films van twee tot drie minuten over deze onderwerpen.
De tafels staan er om onder het genot van koffie of thee verhalen uit te wisselen die in herinnering boven komen. Bij de tafels kunnen deskundige Bakkummers en Castricummers hun lokale dorpskennis doorgeven aan jonge, nieuwe dorpsgenoten en toeristen. “Wie zijn sporen niet kent of uitwist, verdwaalt.” (Ida van der Lee)
Werkruimte
De werkruimte is door de vrijwilligers zelf opgeknapt. Muren, kozijnen en deuren geschilderd, vloer schoongemaakt, plafondplaten vervangen, etc, etc. Van zes kasten verdween de inhoud naar de archiefruimte. De kasten verdwenen naar elders en dit maakt de werkruimte ruim en prettig. Al in een veel eerder stadium (2015) zijn archeologische vondsten geïnventariseerd en naar het provinciaal depot van de provincie bij het Huis van Hilde gebracht. Het papieren archief is door onze handen gegaan en er zijn vele meters naar het Regionaal Archief in Alkmaar gebracht. Door deze ‘opruiming’ kon de bibliotheek van Oud-Castricum met ruim 800 boeken uit de expositieruimte verhuizen naar de werkruimte.
Alle boektitels staan in de boekenbank op onze website. De kluis is gebleven want erfgoed beheren betekent ook schatten bewaren. In de werkruimte is een fotostudio gemaakt om de zeer vele objecten makkelijk te digitaliseren en met behulp van de objectenbank en door standplaatsregistratie snel terug te vinden. Er staat een groot kopieerapparaat en de leden hebben ruimte om te werken.
Archiefruimte
De geklimatiseerde archiefruimte, onderdeel van de nieuwbouw, is ingericht met behulp van stellingen uit bibliotheek Kennemerwaard te Alkmaar. De oude ladekasten met unieke plaatselijke topografische kaarten komen uit de werkruimte.
Zo kunnen we nog heel lang genieten van ons erfgoed door een betere conservatie. Trots zijn we op de geklimatiseerde archiefruimte die onderdak biedt aan o.a. het krantenarchief, het stratenbestand, het grootste deel van ons kaartenbestand en een deel van de bibliotheek en de oudere jaargangen van tijdschriften. Ons kwetsbare materiaal.
Hal, toilet en keuken
De inrichting van het hal betekent welkom zijn. De jas kan opgehangen aan oude kapstokhaken. Op het toilet zijn lijsten opgehangen met, hoe kan het anders, afbeeldingen van ons dorp. De keuken heeft een nieuw aanrechtblad en ook daar is de vloer sinds mensenheugenis proper.
Zolder
De zolder gaat een lest best worden. Na de opening gaan we orde op zaken stellen door al het materiaal te categoriseren, te fotograferen, te nummeren en te conserveren. Opruimen en terugvinden is waar het om draait. De komende jaren zal deze objectregistratie gaan plaats vinden.
Tuin
De tuin is van ondoordringbare wildernis tot een Gulle Tuin getoverd. Vóór de afzanding rond 1850 liep hier de Gulle weg en lagen er stuifduinen. De sfeer van ooit is een beetje terug. Er zijn om de naam van het gebouw De Duynkant eer aan te doen twee duintjes gecreëerd. Er is gekozen voor beplanting met mei- en sleedoorn en vroege voorjaarsbloeiers, met name bollen. In het najaar komen er nog een aantal bij. De tuin is daardoor zeer bij-vriendelijk en letterlijk een gulle tuin zonder gif (neonicotinoïden). De bestrating is gewijzigd en er staan andere fietsenrekken. Het is nog een karwei om de tuin wat ‘onkruid’ vrij te houden. Aan de achterzijde en naast het gebouw is vlier, gelderse roos en egelantier geplant om ook de bijenpopulatie welgezind te zijn. Een pad, een beukenhaagje, een houtwalletje. Er is dankbaar gebruik gemaakt van de adviezen van Landschap Noord-Holland in het kader van “Nederland zoemt” en PWN. Arend Koet, hovenier, heeft de planten geleverd en is samen met de vrijwilligers een dag aan het planten geweest. Achter het gebouw is er zicht gemaakt naar de anti-tankmuur, zodat bezoekers onze nabije conflictarcheologie kunnen aanschouwen.
Expositie
De eerste expositie gaat, hoe kan het ook anders, over het buurtje De Duynkant, over wie waar woonde en werkte; over het Radiopad, Slingerpad en Kramersweg en over hoe dit in 1943 is gesloopt. Ons gebouw is na de sloop van boerderij Nooitgedachjt het enige pand dat resteert. Er is ook aandacht voor de historie van ons gebouw.
Het wordt daar goed werken bij Oud-Castricum in de Duynkant.
Rino Zonneveld
