Door: Eric Bor
Het pand van De Graaf Tegels en Sanitair op de Dorpstraat 36 is heel terecht een gemeentelijk monument. Het was oorspronkelijk de ambtswoning van burgemeester Jan Mooij. Deze in 1848 geboren Castricummer groeide op in de fraaie boerderij aan de Breedeweg van zijn vader Cornelis Mooij, die naast veehouder ook wethouder was. Deze Cornelis had veel grond, onder andere aan de Dorpstraat. In 1878 liet hij er het huis bouwen ter gelegenheid van het huwelijk van zijn zoon Jan met Neeltje Kuijs, de dochter van Jan Kuijs, die eveneens een boerderij aan de Breedeweg had en lang in de gemeenteraad zat.
Het neo-classicistische gebouw dat later ambtswoning zou worden, is opgetrokken uit roodbruin metselwerk en gedekt met een met dakpannen belegde zadeldakkap. De voorgevel wordt extra geaccentueerd door een forse dakopbouw loodrecht op de kap en gedekt met een zadeldak kapje met pannen. Opvallend zijn de lisenen: verticale, iets uit de muur springende vlakken. De bakstenen in de uitstekende vlakken zijn gebosseerd, hetgeen wil zeggen dat het oppervlak ervan ruw is gemaakt.
Jan Mooij werd op 21 juni 1888 geïnstalleerd als opvolger van Jacob Boreel. In zijn ambtsperiode van dertig jaar groeide hij uit tot een goede burgemeester met veel sociaal gevoel. Belangrijke ontwikkelingen tijdens zijn ambtsperiode waren de totstandkoming van de melkfabriek ‘De Holland’ aan de Breedeweg in 1905, van Provinciaal Ziekenhuis Duin en Bosch in 1909 en van de Gemeentelijke Gasfabriek aan de Oude Haarlemmerweg in 1914. In 1918 moest Jan wegens het bereiken van de zeventigjarige leeftijd aftreden. Hij bleef in het huis wonen, dat dertig jaar zijn ambtswoning was geweest.
In 1929 verkocht Mooij het huis aan Gerard de Rooij, die er zijn loodgietersbedrijf in vestigde. Die veranderde het aanzien van het pand ingrijpend, door in het linkerdeel de beide ramen te vervangen door één grote etalageruit. In 1951 emigreerde Gerard naar Australië en werd het bedrijf voortgezet door zijn zoon Anton de Rooij. Deze liet het pand bij een verbouwing in 1977 weer zoveel mogelijk terugbrengen in de oude staat. Na het overlijden van Anton in 1991 zette zijn zoon Ton het bedrijf nog enkele jaren voort. Daarna werd het verkocht aan de firma De Graaf.
BronnenTekst:
Foto’s:
N.B. Meer columns van Eric Bor lezen?
U vindt al zijn columns hier.