Vanaf 1964 neemt de aandacht voor popmuziek, zowel landelijk als in ons dorp, fors toe.
Het Nieuwsblad voor Castricum opent in 1966 onder redactie van Karel Hille de jongerenrubriek ‘Monitor’, die soms een hele pagina in beslag neemt. Er wordt daarin veel gesproken over The Frogs. Deze band kan worden beschouwd als de bekendste Castricumse popgroep aller tijden.
The Frogs Ltd
‘The Frogs Ltd’ – wat men zou kunnen vertalen met ‘Naamloze vennootschap De Kikkers’ – hebben zes roemrijke jaren beleefd in de Castricumse popgeschiedenis. Zij kwamen voort uit ‘De Paloma’s’, waarvan Karel Hille de leider en zanger was. In deze groep speelden ook onder andere Nico de Graaf en Jean Hanck. In 1964 veranderde de naam in The Frogs en werd de band behoorlijk uitgebreid. Een van de nieuwkomers was Dave van der Schaaf. Hij heet eigenlijk Gerard, maar koos voor Dave als artiestennaam. Dave beschikt nog over veel materiaal uit de Frogsperiode, maar de meest aansprekende gebeurtenissen zitten in zijn hoofd. Daar kwamen we achter toen we Dave uitnodigden om in hotel Borst nog eens wat herinneringen op te halen.
“De naam Frogs hebben Jean Hanck en ik bedacht. Die heeft niets te maken met de kikkers in de sloten, maar stamt uit de tijd dat de Nederlandse jeugd in twee groepen werd verdeeld: de Kikkers en de Vetkuiven. De Kikkers waren dan de artistiekelingen, waartoe wij ons ook rekenden. We speelden in 1964 in de volgende formatie: Nico de Graaf (leadzanger), Jean Hanck (sologitaar), Bob Morelis (slaggitaar), Raymond van ’t Veer (drums) en ikzelf (piano, orgel en basgitaar). Later kwam Peter Dekker in de plaats voor Bob Morelis en ging Piet Holleman (beter bekend als ‘Fiep’) Raymond van ’t Veer vervangen. Na verloop van tijd verving Hein Brandjes Peter Dekker en werd Jaap Neele (basgitaar en dwarsfluit) aan de band toegevoegd.”
Dick van Eik werd de manager van de Frogs. Hij sloot contracten voor ze af, vulde hun belastingbiljetten in, kortom hij regelde alles voor de Castricumse close-harmonyband op financieel gebied. Zo financierde hij een deel van de aanschaf van de eerste installatie, die later uit de optredens moest worden terugverdiend. Van Eik was ook de grote promotor van de wekelijkse dansavonden in Borst en daardoor traden de Frogs daar regelmatig op. Nadat Van Eik in 1968 stopte met het zakelijk leiderschap, werd hij opgevolgd door Lau Ruyter.
De Public Relations werden verzorgd door Karel Hille, de latere producer en reclameman van Bovema. Bij platenmaatschappij Polydor werd in het voorjaar van 1967 de eerste single van de Frogs gemaakt. De titel was ‘Man on the Cloud’ met op de B-kant ‘Playgirl’. De tekst en muziek werden geschreven door Karel Hille, Nico de Graaf en Dave van der Schaaf. Nog voor het nummer uitkwam, werd er in een advertentie in het Nieuwsblad voor Castricum vermeld dat er binnen een week al 100 platen waren verkocht. Het eerste exemplaar werd aan burgemeester Smeets overhandigd. Deze stelde het gebaar van de Frogs zeer op prijs. Hij sprak daarbij de wens uit dat de Frogs-fans, nu ze een plaat van hun favorieten hadden, hun namen niet meer zouden schilderen op verkeersborden…
In de Nederlandse popwereld werd het nummer goed ontvangen. Herman Stok vond het een goed plaatje en draaide het in zijn radioprogramma ‘Tijd voor teenagers’. Joost den Draaier omschreef het als ‘helemaal het einde’ in zijn programma ‘Joost mag het weten’ van Veronica. Ook was de single nog te beluisteren in het programma ‘Top twintig’ van Skip Voogd.
Karel Hille schreef ook de tekst voor de tweede single, getiteld ‘Judgement’ met ‘The Better Day’ op de andere zijde. Ondanks dat de platen redelijk werden verkocht, zijn het geen hits geworden. Toen Radio Veronica de eerst single begon te ‘pluggen’, was die eigenlijk alweer oud geworden en was de eerste aanvankelijk beperkte oplage zo goed als uitverkocht. De tweede plaat, die regelmatig door Tineke de Nooij van Veronica werd gedraaid, deed het beter en haalde de tipparade.
Over de plaatopnames wist Dave de volgende, enigszins pijnlijke, anekdote te vertellen: “Karel Hille en John Möhring hadden in die tijd het nummer ‘The last seven days’ geschreven. Wij mochten dat in de studio opnemen met achtergrondkoortjes en al. Het klonk geweldig, maar bij Bovema vond men dat iemand anders het maar moest gaan zingen. Er werd toen gekozen voor de groep ‘Gloria’ met leadzanger Robert Long, die er een grote hit van maakte. Anders waren wij zeer waarschijnlijk doorgedrongen tot de vaderlandse topparade.” Naderhand bleek dat dit nummer door 14 andere artiesten was opgenomen en in meer dan 50 landen werd uitgebracht.
In de danszalen hadden de Frogs een stevige aanhang. Elke zondag speelden zij van 20.00 tot 23.00 uur in de sociëteit van Borst. Ze kregen zelfs een eigen fanclub, die 900 leden telde. Daarbuiten traden zij op in onder meer de Alkmaarse Canadaclub, in ABC te Beverwijk en tijdens de Sneekweek. De groep was ook aanwezig op de plaatselijke popfestivals in 1966 en 1967 en op het beatfestival dat hier in 1967 werd gehouden ten bate van de actie ‘Steun Israël’.
Landelijk werden de Frogs niet alleen bekend via de radio, maar ook door tv-uitzendingen. Het eerste optreden in juni 1967 in het programma ‘Ringo’ van de VARA werd echter helaas een grote flop, omdat de technici het geluid van de (nerveuze) Frogs wisten te vervormen tot een verschrikkelijke orgie van lawaai. De uitzending in augustus van dat jaar van het AVRO-zomeravondprogramma ‘Tien Tien’ zag er beter uit. De Castricummers mochten daarin niet alleen hun ‘Man on the Cloud’, maar ook als tweede nummer ‘Key to love’ ten gehore brengen. Opvallend was dat de nummers geheel live werden opgenomen en uitgezonden, terwijl de meeste bands in die tijd uitsluitend ‘play-backten’. In november 1968 waren de Frogs ook op de buis te zien in het programma ‘Twien’, dit keer met hun tweede single ‘Judgement’. Dit programma werd gepresenteerd door een nog jonge Jos Brink. Het nummer ging letterlijk en figuurlijk de mist in. De rookmachines, die voor een mystiek decor moesten zorgen, deden hun werk namelijk te overdadig en daardoor stond alles blauw in de Bellevue-studio.
In juni 1967 zorgde de groep nog voor een primeur in de uitoefening van de Nederlandse beatmuziek. Zij bespeelden namelijk bij een optreden in Borst, geheel in Oosterse sfeer en in kleermakerszit, een sitar, waarvan bijvoorbeeld ook de Beatles en Rolling Stones voor sommige nummers gebruik maakten. Volgens Dave van der Schaaf stelde het niets voor, want niemand van de groep kon er eigenlijk op spelen. Het was dan ook meer een leuke stunt om het publiek, dat wekelijks kwam, te blijven boeien.
Voor het vervoer maakten de Frogs gebruik van een aantal opvallende auto’s. De instrumenten gingen wel in een normaal busje, maar de bandleden reden bij voorkeur gezamenlijk in een grote dure wagen. “We begonnen met een oldtimer van het merk BMW. Daarna tikten we een oude Cadillac-ziekenauto op de kop, waarvan de sirene nog werkte. Dat ding liep 1:4, maar we reden er wel het hele land mee door. Als we bijvoorbeeld in Arnhem moesten optreden, ging een groot deel van onze gage op aan benzine…” Later kochten de Frogs nog twee oude zwarte Chryslers, waarmee ze in de weekenden hun succes tegemoet reden.
Op de vraag hoe er wordt teruggekeken op de jaren ’60, antwoordde Dave van der Schaaf:
“Het was een prachttijd, ondanks dat we bijna de hele zondag bij Borst in de weer waren. Nadat we hadden uitgeslapen, gingen we van 11.00 tot 13.00 uur repeteren en daarna had je eigenlijk geen zin meer om bijvoorbeeld naar het strand te gaan. Mijn vriendin die ik, een half jaar voordat de band startte, leerde kennen, vond dat natuurlijk niet zo leuk. Als tegenprestatie hadden we de afspraak gemaakt dat ik met optredens de helft van de avond zou spelen en de andere helft met haar zou dansen. Dat is één keer gebeurd, want de band kon me natuurlijk niet missen. Ik ben overigens nog steeds met dezelfde vrouw getrouwd. Onze grote bekendheid in die mooie jaren hadden we hoofdzakelijk te danken aan het feit dat er veel publiciteit aan ons werd besteed. Zo stonden we in de muziekbladen POPfoto en Hitweek. Zelfs het katholieke blad Illustratie heeft in 1968 een artikel aan ons gewijd.”
Rond 1970 werd de naam Frogs veranderd in Head over Heels, die nog twee singles uitbracht. Deze groep, waarvan de naam later overging in ‘Poker Kwartet’, bestaat nu uit Jean Hanck, Dave van der Schaaf, Jaap Neele en Cor Boot achter de drums. Deze formatie treedt alleen nog op bij speciale gelegenheden.
Op 25 juni 1983 werd er met de Frogs in hun thuisbasis Borst voor de tieners en twens uit de zestiger jaren een goed bezochte en geslaagde reünie gehouden.
Bron: Stichting Werkgroep Oud-Castricum – 31ste Jaarboek – 2008
>>> Voor de fans nog meer Frogs <<<
