Categorie: Columns

Vervolg van “Castricum wordt Atlantikwall. 1940-1945”

Door: Eric Bor

Het Nieuwsblad voor Castricum schreef op 3 augustus 1946:
“Het gemeentebestuur betreurt dat het strand, in tegenstelling tot omliggende plaatsen, nog niet voor het publiek is opengesteld. Er waren problemen met marineautoriteiten, Mijnopruimingsdienst, Bureau Oorlogsbuit en Prov. Waterstaat. De meeste bezwaren zijn thans ondervangen, doch het strand zelf is nog niet geheel gevaarloos. Bovendien is de toegangsweg naar het strand nog niet in orde en ontbreekt er een behoorlijke exploitatie. Niettemin zal de toegangsweg naar het strand met ingang van zondag 4 augustus worden vrijgegeven. Men dient er rekening mee te houden, dat alles zeer primitief is en dat de gemeente geen enkele verantwoording kan nemen voor eventuele ongelukken. Men betreedt het strand dus op eigen verantwoording”.^{1: epiloog}

Vervolg van “Castricum wordt een badplaats. Deel 6: 1932-1934”

Door: Eric Bor

In 1935 liet strandexploitant en eigenaar van het Badhotel J.W. Kockx een groot paviljoen op het strand bouwen, waarin feestavonden en voorstellingen konden worden georganiseerd. Het  35 meter lange gebouw rustte op 99 betonnen palen die 2 ½  meter in het zand zaten en er 2 ½ meter bovenuit staken en had twee betonnen kelders (o.a. in gebruik als fietsenstalling) met eronder een ijskelder. Het strandpaviljoen kreeg weer de naam ‘Armeria’.

Vervolg van “Castricum wordt een badplaats. Deel 5: 1930-1932”

Door: Eric Bor

Naast de jeugdherberg ‘Koningsbosch werd in 1932 kindervakantieoord ‘De Eenheid’ geopend. Dit vakantieoord is in de oorlog op last van de bezetter gesloopt. Ook de stichting ‘Amsterdamse Kolonieverpleging voor kinderen’ kreeg in 1930 een terrein langs de Herenweg in pacht om een koloniehuis te vestigen. Helaas kon deze stichting de bouwkosten niet opbrengen. De provincie vond de vereniging Katholieke Kinderuitzending in het Bisdom Haarlem eind 1933 bereid, het reeds grotendeels voltooide koloniehuis over te nemen. Het werd op 24 juli 1934 geopend en kreeg de naam van het oude koloniehuis in Egmond dat het verving: Sint-Antonius. Het koloniehuis was ingericht voor 90 kinderen, die meestal zes weken bleven.

Vervolg van “Castricum wordt een badplaats. Deel 4: 1928-1930”

Door: Eric Bor

In 1930 kwam er een wandelpad bij aan de noordkant van de Zeeweg. In hetzelfde jaar ontstonden er plannen om een jeugdherberg te stichten. Aanvankelijk overwoog men om deze in de stal van boerderij Zeeveld aan de Herenweg onder te brengen, maar uiteindelijk werd toch besloten tot nieuwbouw. Provinciale Staten stelden een subsidie van f.50.000,- beschikbaar en de bouw werd opgedragen aan de architect F. den Tex. De jeugdherberg werd in maart 1932 geopend en kreeg de naam van de locatie waar hij gebouwd was: ‘Koningsbosch’. 

Vervolg van “Castricum wordt een badplaats. Deel 3: 1926-1928“

Door: Eric Bor