Door: Eric Bor
Vervolg van “Castricum wordt een badplaats. 1935-1939”
In mei 1940 stonden de strandtenten al op hun plek toen de Duitsers ons land binnenvielen. In 1941 mochten ze niet meer opgebouwd worden. De tent van Dirk Bakker kreeg dat jaar nog een plekje aan het strandplateau.
Vanaf december 1941 werd de Nederlandse kust onderdeel van de Atlantikwall. Dat was de Duitse kustverdedigingslinie die moest beschermen tegen een geallieerde invasie. De verdedigingslinie liep van Noorwegen tot de Spaanse grens. In de herfst van 1942 kwam de bouw serieus op gang. Er werden bunkers, geschutsopstellingen, versperringen en mijnenvelden aangelegd.
De fietsenstalling, de parkeergarage en paviljoen Armeria werden, evenals het badhotel, gesloopt. In de duinen werden 800 bunkers gebouwd en achter de duinen werd een tankval gegraven, een 8 meter brede, door tanks niet te nemen v-vormige watergang. Op andere plaatsen werd een tankmuur gebouwd. De meeste inwoners werden geëvacueerd en veel huizen werden in gebruik genomen of gesloopt. Het puin van de gesloopte woningen werd opgeslagen op het CSV-terrein.
Materialen voor de bunker- en stellingbouw aan de kust werden veelal met de trein aangevoerd en overgeladen op een smalspoortrein, die via Duin en Bosch langs de Zeeweg (naast het huidige fietspad) naar het strandplateau reed. Daartoe had de bezetter het bestaande spoor naar Duin en Bosch verlengd.
Naast woon- toilet- en commandobunkers van waaruit beschietingen konden plaatsvinden, was er ook een ontspanningsbunker. Deze werd door de dorpelingen na de oorlog de bioscoopbunker genoemd en heeft nog tot 1984 dienst gedaan als opslagplaats voor de PWN.
Er waren ook radarinstallaties: de Wassermann, de Kleine Elephant en de 90 meter hoge Große Elephant. Deze laatste stond bij de Van Oldenborghweg en de fundering ervan doet nog steeds dienst als uitzichtpunt. In 1945 zijn de Duitsers in het duin begonnen met de bouw van lanceerinstallaties voor de V1-wapens: onbemande straalvliegtuigen met een springkop van 830 kilogram. Deze lanceerinstallaties waren aan het eind van de oorlog nog niet voltooid.
N.B. Meer columns van Eric Bor lezen?
U vindt al zijn columns hier.
