Niets uit deze publicatie mag worden overgenomen zonder toestemming van de Stichting Werkgroep Oud-Castricum.
Jaarboek 43, pagina 30
Oud over nieuw
Oude afbeeldingen zijn vaak moeilijk te plaatsen. Door deze over de huidige situatie te monteren wordt het beeld een stuk duidelijker. Deze keer drie foto’s van panden die op last van de bezetter afgebroken moesten worden.
Castricum had gedurende de Tweede Wereldoorlog te maken met verplichte evacuaties en afbraak van panden. Veel, voornamelijk grotere, panden werden gevorderd voor huisvesting van Duitse militairen. In juni 1942 moest Duin en Bosch in zijn geheel worden ontruimd. Eind 1942 kwam het bevel dat de inwoners van Castricum de gemeente moesten verlaten, met uitzondering van de land- en tuinbouwers en een aantal personen van wie het verblijf noodzakelijk werd geacht. Een aantal huizen en boerderijen, onder andere aan de Oosterbuurt, Alkmaarderstraatweg, Brakersweg en Beverwijkerstraatweg, werd afgebroken. Dit zou nodig zijn geweest voor verruiming van het schootsveld. De hele gemeente werd ‘Sperrgebiet’, waar uitsluitend bezitters van een ‘Ausweis’ mochten komen. Bakkum was alleen met een speciale vergunning toegankelijk.
In september 1943 kwam een bevel dat nog tweeduizend inwoners moesten evacueren. Ook werden toen ongeveer 250 huizen aan de Vinkebaan, Onderlangs, Kramersweg, Mient, Stetweg, Brakersweg, Kooiweg en Eerste en Tweede Groenelaan gesloopt. De wijk ten westen van de spoorlijn en ten zuiden van de Geversweg verdween vrijwel in zijn geheel.
Op 1 januari 1942 bedroeg het aantal inwoners 8.964 en dat was op 1 januari 1944 gedaald tot 3.009. Het aantal panden in Castricum bedroeg kort voor de oorlog 1.875. Hiervan werden er 267 afgebroken, waaronder het Badhotel, vakantiekoloniehuis De Eenheid, veertig winkels en bedrijven en 49 agrarische bedrijven.
Peter Levi

Jaarboek 43, pagina 31


Op de foto stonden de af te breken woningen al leeg.