Van Peperstraat naar Dr. Jacobilaan: huizen en bewoners (noordzijde)(Jaarboek 42 2019 pg 31-42)

Niets uit deze publicatie mag worden overgenomen zonder toestemming van de Stichting Werkgroep Oud-Castricum.

---

Jaarboek 42, pagina 31

---

Van Peperstraat naar Dr. Jacobilaan: huizen en bewoners (noordzijde)

Al vaker werd er in het jaarboek aandacht besteed aan de geschiedenis van een straat met zijn huizen en bewoners. Dit jaar zijn de schijnwerpers gericht op de Dr. Jacobilaan in Bakkum. Waarom de Dr. Jacobilaan? Eigenlijk is dit een hele bijzondere straat. Vooral vanwege de lange geschiedenis en de grote invloed die de komst van het provinciaal ziekenhuis Duin en Bosch heeft gehad op de bebouwing van de straat.

De geschiedenis van de Dr. Jacobilaan, die vroeger Peperstraat heette, wordt beschreven vanaf de start van het Kadaster in 1832. In dit jaarboek worden de percelen en woningen aan de noordzijde behandeld; in het volgend jaarboek komt de zuidzijde aan bod.

De naam Peperstraat

Op oude kaarten vinden we al een pad dat vanaf de Bakkummerstraat naar het westen tot aan de duinen loopt en dat ongeveer een lengte van 160 meter heeft. De duinen waren toen niet ver verwijderd van de Bakkummerstraat. Dit pad werd al in 1739 in de Castricumse archieven vermeld als Peperstraat. Onbekend is waarom hier deze naam gangbaar is geworden. Overigens was Peperstraat in Nederland een veel voorkomende straatnaam. Volgens een artikel over dit onderwerp zou dat niet minder dan 61 keer zijn. In een aantal gevallen zou dat samenhangen met opslag en verkoop van de specerij peper, in andere gevallen zou de dure peper als betaalmiddel zijn gebruikt, omdat bepaalde belastingen op percelen grond moesten worden betaald in de vorm van peper.
In Castricum zou de naam ook nog afkomstig kunnen zijn van de familie Peperlaan. Die naam is dan overgegaan op de gangbare naam Peperstraat.

Familie Peperlaan

Jan Pieterszoon Peperlaan trouwt in 1735 met Neeltje Dirks Verduijn. Uit dit huwelijk worden vijf kinderen geboren, waaronder in 1741 zoon Maarten Janszoon Peperlaan. Deze zal de familie Peperlaan voortzetten. Maarten trouwt in 1773 met Antje Pieters Melker; zij krijgen minstens acht kinderen, waarvan er drie de volwassen leeftijd bereiken en in het huwelijk treden: Neeltje in 1798 met Barend Kramer, Marijtje in 1815 met Cornelis Stuifbergen en Jan in 1817 met Grietje IJpelaan. Daarbij worden ze nog met de familienaam Peperlaan ingeschreven in de trouwregisters. Maar daar komt verandering in, deze drie noemen zich steeds meer Van Beek. Marijtje Maartensdochter Peperlaan woonde met haar man in het enige huisje aan de noordzijde van de Peperstraat.

De Peperstraat in 1832

Voorafgaande aan de vastlegging van de Peperstraat in het Kadaster in 1832 zijn alle percelen opgemeten, op kaart gezet en per perceel enige gegevens vastgelegd. Zoals het soort perceel (bos, weiland, bouwland, huis en erf), de grootte van het oppervlak en de naam, het beroep en de woonplaats van de eigenaar. Zo kunnen we van de percelen die grenzen aan de Peperstraat ons een nauwkeurig beeld vormen rond het jaar 1830. Aan de Peperstraat stonden twee huizen, nummer 19 aan de zuidzijde en nummer 20 aan de noordzijde, respectievelijk ongeveer 155 en 55 meter vanaf de Bakkummerstraat.
De toenmalige huisnummering was niet per straat, maar was voor het hele dorp een doorlopend nummer: voor Castricum van 1 t/m 116 en voor Bakkum van 1 t/m 18 (dit omvatte de oorspronkelijke gemeente Bakkum ten noorden van de Zeeweg).
Het gebied tussen wat nu Bakkummerstraat heet en de duinen had een grootte van ruim 6 hectaren, was niet breed en bestond in 1832 vooral uit bos (55 procent) en bouwland (34 procent), verder weiland (5 procent), een boomgaard (4 procent) en twee huizen met hun erven (2 procent). De Peperstraat was de enige weg die in westelijke richting de duinen inliep.

---

Jaarboek 42, pagina 32

---

Historische ontwikkeling aan de noordzijde van de Peperstraat na 1832

Eerst wordt hier per kadastraal perceel de historische ontwikkeling beschreven vanaf de vastlegging in het Kadaster in 1832 tot de komst van de nog bestaande woningen. In het daarna volgende deel van dit artikel wordt per woning een overzicht gegeven van bouwjaar en opeenvolgende bewoners en eigenaren.

Het huis van Gerrit van Velzen [perceel 36]

Het duinterrein, vroeger ook de wildernis genoemd, begon aan de noordzijde van de Peperstraat vanaf waar nu de Van Renesselaan is gelegen. Perceel 36 was het laatste stukje teelgrond aan de oostzijde van de latere Van Renesselaan. Het was 450 vierkante meter groot en Jan Corneliszoon Stuifbergen erfde het in 1856. In 1859 wordt hierop een huis gebouwd (later Dr. Jacobilaan 9). Hier gaat Jan Stuifbergen (1816-1889) wonen; hij verkoopt zijn ouderlijk huis (perceel 38) in datzelfde jaar aan Jan IJpelaan.

Jan Stuifbergen is ongehuwd; hij verkoopt zijn relatief nieuwe huis op 10 mei 1871 en gaat dan naar het Algemeen Armenhuis (bejaardenhuis) aan de Overtoom, waar hij in 1889 overlijdt. De nieuwe eigenaar, Klaas Jacobszoon Stuifbergen (1807-1902), wordt zijn achterneef. Klaas is al op hoge leeftijd en is boer aan de Bleumerweg. Hij heeft dit huis en de grond gekocht mede voor zijn kinderen. Al kort na de koop laat hij achter het huis aan de noordzijde een tweede huisje bouwen (later Dr. Jacobilaan 11).

Het huis nummer 9 gaat bewoond worden door zijn dochter Dieuwertje Stuifbergen (1846-1893) die in 1872 trouwt met Gerrit van Velzen (1843-1902). Gerrit is landbouwer blijft eigenaar van dit huis en overlijdt in 1902. De vele erfgenamen van Klaas houden een openbare verkoping in de herberg van de weduwe Twisk aan de Heereweg in Bakkum op 25 juni 1902. Daar gaat onder andere dit huis (nummer 9), gelegen aan het toen nog zo genoemde Zandpad (voorloper van de Van Renesselaan), in de verkoop.

---

Jaarboek 42, pagina 33

---

Koper van het huis is Jan van Velzen, kleinzoon van de overleden Klaas.
Jan van Velzen (1875-1962) is dan wagenmaker en woont sinds 1900 in Heemskerk. Hij trouwt twee weken na de koop van het huis met Petronella Belleman uit Egmond aan den Hoef. Hij heeft vermoedelijk wel het doel om het huis te gaan bewonen, maar dit is er kennelijk niet van gekomen. Jan blijft met echtgenote in Heemskerk wonen, verhuurt het huis aan zijn broer, de ongehuwde Gerrit van Velzen (1873), arbeider en tuinder, die hier blijft wonen tot zijn overlijden in 1943.
Jan van Velzen verkoopt het huis op 1 november 1915 aan Wulbert Jacobszoon Stuifbergen, die dan ook al het achterliggende huis nummer 11 in zijn bezit heeft.

Huisje nummer 11 ligt ten noorden achter nummer 9 en is via een zandpad te bereiken. Hier komt Jacob Klaaszoon Stuifbergen (1845-1891) wonen. Jacob is arbeider en landbouwer. Hij trouwt in 1874 met Trijntje de Boer. Bij zijn vroege overlijden in 1891 heeft hij vier minderjarige kinderen: Wulbert, Antje, Agie en Guurtje Stuifbergen. Met hun moeder zijn zij de erfgenamen van het huis op 250 vierkante meter grond dat Jacob op 5 juli 1881 van zijn vader heeft gekocht. Nadat Trijntje de Boer in 1913 overlijdt, komt het huis in het bezit van haar zoon: de bij huis nummer 9 eerder genoemde Wulbert Jacobszoon Stuifbergen (1877-1956). Wulbert is tuinder en trouwt op 46-jarige leeftijd in 1923 met Trijntje Dekker, die al zes jaar later overlijdt. Ze laat daarbij drie nog zeer jonge kinderen na: Jaap, Niek en Tiny.

Na het overlijden van Wulbert wordt zijn nalatenschap verdeeld in 1956, waarbij zoon Niek de eigenaar wordt van huis nummer 9 en zoon Jaap van huis nummer 11. Niek Stuifbergen (1926-1993) is werknemer bij PWN, gehuwd met Trees van der Zwaan, en Jaap Stuifbergen (1925-2002) is werknemer bij Hoogovens en gehuwd met Annie Blankendaal.
In 1961 worden de huizen van Niek en Jaap gesloopt om de aansluiting van de Van Renesselaan op de Dr. Jacobilaan mogelijk te maken. Voor beide broers wordt aangrenzend aan de Van Renesselaan een dubbel woonhuis gebouwd (nummers 31 en 33).

Het huis van Cornelis Stuifbergen [perceel 38]

Het enige huis aan de noordzijde in 1832 staat op perceel 38 op ongeveer 55 meter van de Bakkummerstraat (op de plaats van nu dubbel woonhuis nummers 3 en 5).
Volgens de volkstelling van 1830 woonden in huis nummer 20 Cornelis Stuifbergen, dagloner, zijn vrouw Marijtje Peperlaan (alias Marijtje van Beek), beiden 44 jaar, en hun vijf kinderen tussen de 3 en 13 jaar. Zijn bezit aan de Peperstraat omvat volgens het Kadaster de percelen nummers 36 en 37, beide bouwland, en nummer 38, huis met erf, die samen een oppervlak hebben van 1240 vierkante meter. Het staat op naam van Cornelis Stuifbergen, schulpvisser, die dit heeft gekocht in 1821 van de kinderen en erfgenamen van Klaas Eenhuis en Marijtje Castricum. Bij die koop melden de verkopers dat zij geen eigendoms-

---

Jaarboek 42, pagina 34

---

bewijzen kunnen overleggen, omdat die in de oorlog van 1799 verloren zijn gegaan.
Cornelis Stuifbergen overlijdt in 1837. In de registers van 1850 woont Marijtje Peperlaan hier met haar ongehuwde zoon en dochter Jan en Willemijntje. Marijtje overlijdt in 1851; het huisje wordt toegedeeld aan haar zoon Jan Stuifbergen (1816- 1889), die het met de omliggende stukjes bouwland in 1859 verkoopt aan Jan IJpelaan (nummers 36, 37 en 38).

Jan Corneliszoon IJpelaan (1827-1880), arbeider, trouwt in 1859 met Doortje Hageman, drie maanden nadat hij het genoemde huis gekocht heeft. Hier gaat het jonge echtpaar wonen en worden hun vijf kinderen geboren, waarvan alleen hun zoon Cornelis de volwassen leeftijd bereikt. Jan IJpelaan overlijdt in 1880. Zijn vrouw Doortje hertrouwt een jaar later met Jan Koedijk uit Heemskerk; zij gaat vanaf dit huwelijk met haar zoon in Heemskerk wonen. Ze verhuurt dan haar huis aan de Peperstraat aan Jacob de Zeeuw (1867-1909). Hij is arbeider, landbouwer en schelpenvisser. In 1892 trouwt hij met Aagje Dekker (1868-1937). Twaalf kinderen van dit echtpaar worden in dit huis geboren, waarvan er vijf de volwassen leeftijd bereiken en in het huwelijk treden.
Doortje Hageman, haar zoon Cornelis en de erfgenamen van Jan Koedijk verkopen op 2 juni 1917 het huis met erf en een perceel grond met een totaal oppervlak van 850 vierkante meter aan Willem Castricum (1873-1945). Willem is als nachtwacht en parkwachter werkzaam op Duin en Bosch en is in 1900 gehuwd met Trijntje Stuifbergen. Als nieuwe eigenaar laat Willem direct in 1917 op het perceel grond een huis bouwen (nu nummer 7). Hier gaat hij voorlopig wonen en hij laat het reeds lang bestaande oude huis slopen. In 1926 wordt op diezelfde plaats een dubbel woonhuis gebouwd: nummers 3 en 5.

Het land van Bijman [perceel 39]

Het perceel 39 op de hoek van de Peperstraat en Bakkummerstraat wordt in de kadastrale registers van 1832 aangegeven als een perceel bouwland met een grootte van 1070 vierkante meter en is in bezit van Cornelis Morsch (1797-1847). De kinderen en erfgenamen van Cornelis Pietersz Morsch en Catharina Veldt verkopen in 1857 in het openbaar een boerderij met weiland en bouwland, waaronder het stuk land ten noorden van de Peperstraat op de hoek van de Bakkummerstraat. Cornelis Morsch heeft dit bezit in 1828 onderhands aangekocht van Jacob Nuhout van der Veen, toen notaris in Alkmaar en zoon van de voormalige schout van Castricum Joachim Nuhout van der Veen.
Jan Sijmonszoon Louter (1798-1869) wordt de nieuwe eigenaar. Jan is veehouder, langdurig gemeenteraadslid (van 1834 tot 1866) en ook armenvoogd. Na zijn overlijden worden zijn bezittingen in 1872 deels overgenomen door zoon Simon Louter. Hieronder valt ook het stuk land nummer 39 en een aangrenzend deel van nummer 40, beiden dan nog steeds bouwland met een gezamenlijke grootte van 4560 vierkante meter. Simon Louter verkoopt dit stuk bouwland in 1884 onderhands aan Anthonie van der Steen (1848-1941), landbouwer, dan wonend in Egmond-Binnen en in 1880 gehuwd met de Castricumse Willemijntje Tromp.
Kort na de koop laat Antonie hier een huis bouwen. In maart 1885 verhuist hij met vrouw en dochter uit Egmond-Binnen naar zijn nieuwe huis aan de Bakkummerstraat nummer 80, het nu nog bestaande boerderijtje op de hoek van de Dr. Jacobilaan.

De enige dochter van Simon van der Steen, Cornelia, trouwt in 1908 met Jan Bijman (1882-1965), dan tuinder en wonend in Oudorp. Het echtpaar Bijman komt in Bak-

---

Jaarboek 42, pagina 35

---

kum wonen. Jan Bijman wordt in 1920 samen met zijn schoonvader Anthonie van der Steen eigenaar van diens Bakkumse bezittingen. Naast het boerderijtje wordt aan de Bakkummerstraat nog een huis gebouwd (nummer 78) waar Jan en Cornelia gaan wonen. Verder worden op het betreffende perceel langs de Bakkummerstraat nog vier huizen gebouwd, waarvan er één hun eigendom blijft en verhuurd wordt (nummer 92).
Aan de Peperstraat wordt er een koeienstal met hooiberg en later nog een schuurtje gebouwd.
Na het overlijden van Anthonie van der Steen in 1941 heeft Jan Bijman met zijn vrouw Cornelia hier drie huizen en meerdere schuren in eigendom.

De komst van Provinciaal Ziekenhuis Duin en Bosch

De komst van het ziekenhuis heeft grote gevolgen gehad voor de Peperstraat. Bij de inrichting van het ziekenhuisterrein wordt de Vinkebaan verlengd met de Sifriedstraat; de Peperstraat wordt doorgetrokken en buiten het terrein van het ziekenhuis aan de Peperstraat wordt in 1904 een dubbel woonhuis gebouwd dat bestemd is voor gezinsverpleging. Rond 1912 worden aan de verlengde Peperstraat veertien woningen gebouwd, vooral voor personeel van het ziekenhuis. Tenslotte krijgt in 1930 de straat de naam van de eerste geneesheer directeur van het ziekenhuis Dr. Jacobi.

Gezinsverpleging

Nog voor de bouw van Duin en Bosch was gezinsverpleging een nieuwe ontwikkeling. Door Jacobi was in maart 1903 een uitvoerig rapport opgesteld op welke wijze bij de bouw van Duin en Bosch op gezinsverpleging moet worden gerekend. Het opnemen van patiënten in een huisgezin zou meerdere voordelen hebben en de terugkeer naar de maatschappij vergemakkelijken. Volgens Jacobi: “De gezinsverpleging zal zeer geleidelijk tot stand kunnen komen. Het heeft geen zin om bij het begin een aantal van dergelijke woningen te bouwen in de hoop daarvoor wel geschikte gezinnen te vinden. Naarmate men geschikte gezinnen heeft, moet men het aantal woningen uitbreiden. Reeds bij de aanvang kan men een begin maken door een of twee woningen, bijvoorbeeld voor tuinbaas of chef-machinist, zo in te richten dat daarin patiënten in het gezin kunnen worden opgenomen. Het eerst kunnen daarvoor in aanmerking komen rustige mannen, die met deze werklieden in het gesticht werkzaam zijn en na afloop van het werk met hen naar huis kunnen gaan.”
De bouw van een dubbele woning voor gezinsverpleging is opgenomen in een totale aanbesteding van de bouw van nog enkele gebouwen en met name twee opzichterswoningen, een werkplaats en een gebouw voor Anatomie. Bestek en voorwaarden voor de bouw zijn uitvoerig beschreven en in een gedrukt boekwerk verschenen op 7 juli 1904. De bouw wordt een maand later gegund aan de Firma Spruit en Wils, aannemer in Alkmaar.
De dubbele woning wordt op voldoende afstand van het gesticht gebouwd en wel buiten het terrein aan de Jacobilaan, nu te vinden onder nummers 13 en 15. Per gezinswoning zijn er naast de woonkamer een kamer voor de patient en op de eerste etage twee slaapkamers voor patiënten.

Woningbouwvereniging ‘Goed Wonen’

Door enkele personen, waaronder beambten en personeel van het toen zo genoemde ‘Gesticht Duin en Bosch’ is een vereniging opgericht met als doel om met Rijkshulp te komen tot de bouw van een aantal woonhuizen in Castricum. In dit dorp zijn dan al niet voldoende woningen beschikbaar voor het gehuwde gestichtspersoneel dat niet intern woont: enige personeelsleden moeten zich al op vrij grote afstand van het gesticht vestigen.

In 1912 is deze vereniging als ‘De Castricumsche Bouwvereeniging ‘Goed Wonen’ bij Koninklijk Besluit erkend en toegelaten als vereniging uitsluitend werkzaam in het belang van verbetering van de volkshuisvesting. Het eerste bestuur wordt gevormd door werknemers van Duin en Bosch. De voorzitter Pieter Horst is adjunct-directeur, de secretaris Gerrit Slop is bouwkundig opzichter en de penningmeester Willem Mattheus Maartense is chef-machi- nist. Het zwaartepunt van de vereniging is de realisatie van nieuwe woningen voor personeel van Duin en Bosch. Op 13 januari 1913 weet Goed Wonen van de Provincie Noord-Holland, eigenaar van Duin en Bosch, een strook grond van 160 bij 20 meter in erfpacht te krijgen met de verplichting om binnen twee jaar 14 woningen te bouwen: zeven blokken van elk twee woningen. De strook ligt aan de rand van het gestichtsterrein en grenst aan de Peperstraat. Om echter voor Rijkssteun voor de bouw van de woningen in aanmerking te komen, zou Goed Wonen de grond in eigendom moeten hebben. De Provincie steunt het streven van de bouwvereniging, kan het aantal intern wonende personeelsleden niet vergroten en vindt het een voordeel dat de uitwonenden zo dichtbij het gesticht gevestigd kunnen zijn. De Provincie verkoopt op 17 februari 1914 een wat groter perceel van 4070 vierkante meter aan Goed Wonen, die enkele maanden later op 3 juli 1914 van de gemeente Castricum een voorschot van 25.300 gulden ontvangt voor de bouw van de 14 woningen. Dit bedrag had de Rijksoverheid aan de gemeente Castricum eerder als voorschot uitgekeerd. Deze woningen zijn aanbesteed voor een vrijwel gelijk bedrag en worden omstreeks 1914 gebouwd.

---

Jaarboek 42, pagina 36

---

Peperstraat wordt Dr. Jacobilaan in 1930

Dr. Jan Willem Jacobi is de eerste geneesheer directeur van het Provinciaal Gesticht ‘Duin en Bosch’ vanaf de oprichting tot zijn overlijden in 1916. Hij is een van de grondleggers van Duin en Bosch. Bij het ontwerp heeft hij een belangrijke rol gespeeld. Het ziekenhuis wordt uitgevoerd met afzonderlijke paviljoens voor verschillende categorieën patiënten. De waardering voor Jacobi is groot. En de betekenis van Duin en Bosch voor de gemeente Castricum is enorm. Vooral door de werkgelegenheid met de komst van de vele werknemers en patiënten. In de raadsvergadering van 29 augustus 1930 worden in de hele gemeente de namen van straten en wegen officieel vastgesteld en wordt de straatnaam Peperstraat veranderd in Dr. Jacobilaan. Op het kerkhof van Duin en Bosch ligt Dr. Jacobi begraven. Op zijn graf prijkt een obelisk; het geheel is in 2013 grondig gerestaureerd op initiatief van Oud-Castricum met hulp van sponsoren.

Ontruiming en evacuatie in de oorlog

In verband met een mogelijke invasie van de geallieerden op de Nederlandse kust wordt in 1942 de kustverdediging uitgebreid. Voor Castricum heeft dit zeer ingrijpende gevolgen. Een groot aantal woningen aan de westzijde van het dorp moet worden gesloopt om een vrij schootsveld voor de verdediging te realiseren. Ook moeten in aangrenzende gebieden de woningen worden ontruimd en de betreffende bewoners worden geëvacueerd. De te slopen huizen staan voornamelijk aan de westzijde van de spoorlijn. Het betreft de huizen vanaf de Beverwijkerstraatweg, de woonbuurt de Duinkant. Het loopt in noordelijke richting door tot en met alle huizen van de Vinkebaan, van enkele huizen aan de Sifriedstraat en aan het begin van de Bakkummerstraat. Alle huizen aan de Dr. Jacobilaan moeten worden ontruimd, maar ze worden niet gesloopt. De bewoners moeten zelf een evacuatieadres regelen; zij kun-

---

Jaarboek 42, pagina 37

---

nen daarmee worden geholpen door het evacuatiebureau. De woningen van Goed Wonen worden vooral bewoond door personeel van Duin en Bosch, in meerdere gevallen verplegers. Zij gaan mee met de patiënten van het ziekenhuis die in groepen naar verschillende locaties binnen Nederland worden overgebracht: Den Dolder, Medemblik, Rosmalen en Warnsveld.
De bewoners van de Dr. Jacobilaan vertrekken veelal aan het einde van 1942. De huizen worden vanaf de tweede helft van 1945 weer bewoond; soms door nieuwe bewoners.

De huizen aan de noordzijde van de Dr. Jacobilaan

Dr. Jacobilaan 1 en 1a

Anthonius (Antoon) Bijman, tuinder, woonde aan de Bakkummerstraat 80, het woonhuis naast het boerderijtje op nummer 78. Achter zijn huis bezat Antoon een flink stuk grond, groot 2920 vierkante meter, deels gelegen aan de Dr. Jacobilaan.
Antoon is geboren in 1914, zijn bezit gaat na zijn overlijden in 1977 voor de helft over op zijn vrouw Petronella Margaretha (Nellie) de Groot en voor de andere helft op zijn acht kinderen.
Op een deel van het achterliggende terrein wordt aan de Dr. Jacobilaan in 1979 een dubbel woonhuis, nummers 1 en 1a, gebouwd voor twee zoons. Hiervoor moet een hooiberg, koeienstal en schuurtje worden gesloopt.
Op nummer 1 gaat wonen Ton Bijman (1950), timmerman, met Anneke de Zeeuw en op nummer 1a Jan Bijman (1942), bouwvakarbeider, met Lida Mors.

Dr. Jacobilaan 3 en 5 (op de plaats van het oude huis uit 1830)

De beschrijving van perceel 38 in de inleiding eindigt met de bouw in 1926 van een dubbel woonhuis nummers 3 en 5 in opdracht van eigenaar Willem Castricum. Hij gaat zelf wonen op 3 en zijn zoon Johannes op 5. Johannes Castricum is in 1926 getrouwd met Geertruida Blom. Hier zullen hun vier kinderen zijn geboren; in 1941 gaan zij wonen in het huis aan de overkant op nummer 10.
Als Willem Castricum gepensioneerd is, verkoopt hij zijn bezit aan Hendrikus van Es, boekhouder, die op de Stetweg woont. Die verkoopt het al vijf weken later door aan Hendrik Boot, koopman, wonend in Wormerveer. Boot heeft hier nooit gewoond, maar heeft dit gekocht voor de verhuur.
Vijftien jaar later in 1955 verkoopt Boot huis nummer 3 aan Bertus Schermer en huis nummer 5 aan Frans Zonneveld.

Nummer 3

Bij de verkoop in 1955 wordt dit pand omschreven als woonhuis met schuren en verdere aanhorigheden, erf en tuin aan de Dr. Jacobilaan nummer 3, groot 240 vierkante meter. Albertus Gerardus (Bertus) Schermer (1906-1974) is dan fabrieksarbeider en woont hier vanaf 1945 tot zijn overlijden in 1974. Daarna gaat het bezit over op zijn echtgenote Maria Johanna de Waard. Zij wonen met hun negen kinderen op dit adres. Nadat de kinderen de deur uit zijn en Maria de Waard in De Boogaert gaat wonen, wordt het huis in 1997 verkocht aan de huidige bewoners: Bart Vervoort met een klusbedrijf in de bouw en partner Mariska Albers, vertaler.

Nummer 5

Dit pand heeft dezelfde omschrijving bij de koop als nummer 3, maar heeft een oppervlak van 315 vierkante meter. Frans Zonneveld (1897-1969) is dan rijwielhersteller, gehuwd met Agnes Maria de Wit. Hij heeft een heel groot gezin van 14 kinderen, waarvan in 1955 de meesten al de deur uit zijn. Frans Zonneveld woont hier met zijn gezin vanaf het einde van de oorlog. De fietsen worden gerepareerd in de schuur achter het huis. Later helpt Frans zijn zwager, de smid Floris Twisk, op de hoek van de Bakkummerstraat en de Vinkebaan.

---

Jaarboek 42, pagina 38

---

Na het overlijden van Frans Zonneveld in 1969, wordt het pand geërfd door zijn echtgenote en kinderen. Bij de boedel- scheiding wordt de jongste zoon Harry Zonneveld (1946), bouwkundig tekenaar, in 1971 de nieuwe eigenaar. Harry is nog steeds de huidige bewoner, maar heeft in 2001 de woning volledig laten afbreken, nadat eerst de scheiding van zijn woongedeelte van het dubbele woonhuis was doorgezaagd. Op die plaats heeft hij een grotere woning laten bouwen.

Dr. Jacobilaan 7

Op het stuk grond naast het oude huis dat hij in 1917 heeft gekocht, laat Willem Castricum een huis bouwen (nummer 7). Hij gaat voorlopig hierin wonen tot na de sloop van het oude huis en de bouw van het dubbele woonhuis (zie hiervoor nummers 3 en 5).
In 1926 verkoopt Willem dit huis met een erf van 250 vierkante meter aan metselaar-aannemer Cornelis (Kees) de Groot (1886-1959). Die verkoopt het in 1929 aan zijn jongste broer Johannes (Jo) de Groot (1901-1967).
Jo heeft een vervoersbedrijf in bouwmaterialen. Hij trouwt in 1926 met Antonia (Tonia) Zentveld uit Egmond-Binnen, waarmee hij direct daarna in dit huis gaat wonen. In 1930 overlijdt Tonia bij de geboorte van haar tweede kind: Toon de Groot, later parkeerwachter. Jo hertrouwt in 1932 met Maria Zentveld, een jonger zusje van Tonia. Uit dit tweede huwelijk komen geen kinderen. Jo overlijdt in 1967 en Maria in 1979.
De erfgenamen verkopen in 1980 het huis en de garage met erf aan Bouwbedrijf J. Groenland met als vennoten Jan Groenland (1925) en zijn zoon Jos. Jan Groenland met echtgenote Tineke Zijlstra en hun kinderen wonen dan op de Willem de Zwijgerlaan. Hun zoon Jos gaat wonen op nummer 7. Tien jaar later verhuist Jos naar de Rollerusstraat en gaat zijn broer Frans in 1990 hier wonen met echtgenote Marian Gruijthuijsen. Het bouwbedrijf is van de Dr. Jacobilaan in 1999 verplaatst naar de Castricummer Werf en vervolgens in 2003 naar de Heemstederweg.

Dr. Jacobilaan 13 en 15

Aan de oostzijde van het terrein van het Provinciaal ziekenhuis Duin en Bosch worden in 1907 de ‘dokterswoningen’ aan de Van Oldenbarneveldweg gebouwd. Dit uitgestrekte ziekenhuisterrein liep naar het zuidoosten nog door tot aan de Peperstraat. Hier wordt kort daarvoor rond 1905 een groot huis gebouwd dat aanvankelijk voor gezinsverpleging is bedoeld (zie inleiding). Maar daarnaast wordt het ook als dubbele dienstwoning gebruikt. Het is gebouwd naar ontwerp van de architect F.W.M. Poggenbeek. Kenmerkend voor zijn stijl, zoals gebruikt voor Duin en Bosch, is de pleisterlaag over de verdieping, het vakwerk en het verticale beschot in de topgevel.
Dit pand heeft de huisnummers 13 en 15 en hoort ook bij het complex rijksmonumenten van Duin en Bosch.

Nummer 13

De eerste bewoner, Pieter Oskam (1887-1972) uit Amsterdam, is monteur en daarna stoker. Hij trouwt in 1907 met Margaretha Lute. Uit hun huwelijk worden 9 kinderen geboren. Zij wonen hier tot de ontruiming in de oorlog. Na de oorlog blijven zij wonen in dezelfde straat in een huis van Goed Wonen op nummer 19.
Eind 1945 gaat Wim Verkaar (1912) met echtgenote Petronella Verhoeven, uit Heiloo, wonen op nummer 13. Wim is geboren in Den Bosch en machinist bij het ketelhuis op Duin en Bosch. Petronella overlijdt eind 1948. Wim hertrouwt in 1951 met Rie de Winter, dochter van wagenmaker Dirk de Winter van Bakkum.
Wim en Rie verhuizen in oktober 1954 naar de andere helft van het dubbele woonhuis op nummer 15.
Vanaf november 1954 is Jan Koomen (1912) de volgende bewoner. Hij woont vanaf 1937 op Duin en Bosch en is

---

Jaarboek 42, pagina 39

---

kapper aldaar. Jan trouwt in 1938 met Ans Kroone.
De Provincie Noord-Holland heeft als eigenaar besloten om het dubbele woonhuis aan de bewoners te verkopen. In 1971 koopt Jan Koomen het gedeelte nummer 13. Hij overlijdt op 28 november 1981 en Ans blijft hier wonen tot haar overlijden in 2004.
In 2005 koopt haar tantezegger Joop Kroone (1951) het pand. Joop woont hier met echtgenote Alice van den Berg; zij zijn beiden docent. Zij verkopen het pand in 2012 aan Neil Rattray (1964), ingenieur in de elektronica, en Frieda Boske, die bij een woningcorporatie werkt. Neil en Frieda zijn de huidige bewoners.

Nummer 15

Joseph Zoomer (1870) uit Amsterdam is timmerman; hij komt in 1909 met echtgenote en vijf in Amsterdam geboren kinderen naar de Dr. Jacobilaan nummer 15. Hier worden nog twee kinderen geboren. Het gezin woont na 1934 in de Geelvinckstraat om tenslotte in 1937 terug te keren naar Amsterdam.
De volgende bewoner is Cornelis Cornelisse (1889-1973), ook geboren in Amsterdam, verpleger sinds 1919 op Duin en Bosch. Hij woont eerst op het terrein van het ziekenhuis en is gehuwd met Geertje van der Heijden, die in 1926 overlijdt. Zij hebben twee kinderen. Cornelis hertrouwt met Bertha Broekhuijzen. Hij gaat met de evacuatie eind 1942 met patiënten naar Warnsveld en woont vanaf 1945 op de Zeeweg.

Na de oorlog woont Marinus van den Born (1887-1968) van medio 1945 tot begin 1950 op nummer 15. Hij is tuinman op Duin en Bosch en gehuwd met Maartje Blanken. Tot augustus 1954 is de volgende bewoner Johannes Korsman (1909-1979), geboren in Velsen, timmerman en in 1932 gehuwd met Anna Cornelia Zentveld.
In oktober 1954 komen Wim Verkaar en Rie de Winter hier wonen; zij woonden daarvoor op nummer 13. Wim overlijdt in 1966; Rie verhuist in 1970 naar de Rooseveltlaan.
Simon Petrus Ruiter (1922) uit Medemblik komt in 1970 wonen op nummer 15. Net als zijn buurman koopt hij zijn woonhuis in 1971 van de eigenaar, de Provincie Noord-Holland. Simon is kapper en gehuwd met Geertruida Theresia Stam. Simon verhuist in 1985 naar Dr. Jacobilaan 8, nadat hij de woning nummer 15 verkocht heeft aan

---

Jaarboek 42, pagina 40

---

Barend Erwin Harder, opzichter en Jantine Margriet van Altena, medisch-administratief medewerkster. De huidige bewoners zijn Paul de Waard, docent, en Tanja de Goede, telefoniste-receptioniste; zij wonen er vanaf de koop van de woning eind 1994.

Dr. Jacobilaan 15a

Catharina Petronella de Ruijter (1939), verpleegkundige, koopt de grond in 1972; het huis wordt in 1974 gebouwd. Catharina met partner Johannes Wilhelmus Hendriks verkopen het pand in 1983 aan Bernardus Maria Gerardus Dings, instrument-engineer. Hij is de huidige bewoner (red: in 2019).

Huizen van woningbouwvereniging Goed wonen: 17 tot en met 43

Zie voor de bouw van deze woningen onder het kopje Woningbouwvereniging ‘Goed Wonen’ op bladzijde 35. In 1964 verkoopt woningbouwvereniging Goed Wonen aan de bewoners het overgrote deel van hun huizenbezit aan de Dr. Jacobilaan.

Dr. Jacobilaan 17

De eerste bewoner van het huis is Johan Heinrich Westerman (1887-1961). Hij komt van Workum, is machinist, stoker bij Duin en Bosch en in 1912 gehuwd met Antje van Zwieten. Zij krijgen twee kinderen: Johan en Jan. Afgezien van de gedwongen ontruiming in de oorlog wonen zij hier onafgebroken tot in 1954. Johan overlijdt in Arnhem in 1961.

Jaap Bartelse (1917), stoker en machinist, koopt in 1964 het huis met schuur, garage en tuin van de woningbouwvereniging Goed Wonen. Jaap woont hier vanaf 1954 met echtgenote Toos Mueters, verpleegster op Duin en Bosch. Na hier 32 jaar gewoond te hebben, verhuizen zij in 1986 naar Eindhoven.
In 1986 kopen Kees Uiterwijk Winkel en partner Marlies Borst het huis en gaan hier na een flinke verbouwing in 1987 wonen. Kees is directeur bij G.P. Groot en Marlies is managementassistente. Zij zijn de huidige bewoners (red: in 2019).

Dr. Jacobilaan 19

Gerrit Mulder (1881), geboren in Ermelo, monteur, stoker en machinist, komt in 1911 naar Castricum; hij is in dat zelfde jaar gehuwd met Johanna Visscher. Zij zijn de eerste bewoners; hun enige kind Stijntje wordt hier in 1914 geboren. Zij wonen hier tot de gedwongen ontruiming in de oorlog.
Na de oorlog wordt vanaf 1 juni 1945 Pieter Oskam (1887-1972) de volgende bewoner. Pieter is stoker. Hij is gehuwd met Margaretha Lute en woonde al vanaf 1907 in de dubbele woning van Duin en Bosch op 13; zij hadden negen kinderen. Margaretha overlijdt in 1953. Pieter hertrouwt in 1957 met Antonette Albertine Eickhoff; hij overlijdt in 1972.
Vanaf 1972 woont hier Henk Kriek met echtgenote Hennie Swart en dochter Jacqueline. Henk had een loodgietersbedrijf. Zij zijn de huidige bewoners (red: in 2019).

Dr. Jacobilaan 21

Gerrit van den Born (1893-1969), geboren in Renkum, schilder, trouwt in 1920 in Koedijk met IJda Bakker. Zij wonen hier vanaf hun huwelijk en in 1923 wordt hun enige zoon Gerrit geboren. Het gezin moet in januari 1943 het huis verlaten en keert na de oorlog hier weer terug. IJda en Gerrit wonen hier tot hun overlijden, respectievelijk in 1967 en 1969.
De volgende bewoner vanaf 1969 is Bertus de Groot (1932) in 1958 gehuwd met Doetje Kroontje. Bertus, huisknecht op Duin en Bosch, woont op nummer 21 tot zijn overlijden eind 1989.
Vanaf 1991 zijn de volgende bewoners Johan Terlingen, renovatie-timmerman, en Annelien Kooiman; zij worden in 2010 opgevolgd door Hans Boske, financieel adviseur met Simone van Wonderen, onderwijsdeskundige.
Vanaf 2016 zijn de huidige bewoners Jasper Admiraal, die in de mediabranche werkt, en Petra Niemeijer, hypnotherapeut.

Dr. Jacobilaan 23

Antonius Evert Bakker (1887), geboren in Alkmaar, sinds 1914 verpleger op Duin en Bosch, trouwt in 1918 in Castricum met Elske Pieters, geboren in Leeuwarden, verpleegster. Zij gaan daags na hun huwelijk wonen op nummer 23. Hier worden hun twee zoons geboren. Elske is gemeenteraadslid (SDAP) van 1936 tot 1941. Het echtpaar blijft hier wonen tot in 1963.
Vanaf 1946 is Pieter Vos inwonend. Pieter is timmerman en ongehuwd. In 1964 koopt hij de woning van Goed Wonen. Hij overlijdt in 1968. Erfgename is onder andere zijn zus Maria Margaretha Vos (1908), gehuwd met Quirinus Stolk, kruidenier, wonend aan de Stationsweg in Castricum.
Bij de boedelscheiding wordt het huis in 1969 verkocht aan hun zoon Pieter Rein Stolk (1941), kruidenier, gehuwd met Arina Kooij. Pieter en Arina wonen hier vanaf 1969. Het pand wordt in 1999 verkocht aan Ton de Vos en Julia Solloway. Ton exploiteerde toen restaurant De Kim; hij is overleden in 2001. Julia is de huidige bewoonster (red: in 2019).

Dr. Jacobilaan 25

Hendrik Johannes van Elven (1886) is geboren in Nijkerk en in 1908 gehuwd met Andriesje de Bruin. Hij komt met zijn vrouw en drie in Ermelo geboren kinderen in 1914 wonen aan de Peperstraat op nummer 25; hier worden nog twee kinderen geboren. Hendrik is mattenmaker van beroep. Hij komt na de evacuatie eind 1945 in hetzelfde huis terug. Hendrik en Andriesje overlijden respectievelijk in 1964 en 1963.
In november 1964 komt Toon de Groot (1930-2014) hier wonen met echtgenote Gré Zijp. Toon is geboren op nummer 7 in deze straat; hij koopt in 1969 dit huis met tuin en schuur van Goed Wonen.
Het echtpaar is in 1962 getrouwd en krijgt drie dochters: Rika, Antoinette en Carin. Toon is chauffeur, later parkeerwachter; vanaf 2000 wonen zij aan de Prof. van der Scheerlaan. Hun dochter Antoinette en haar echtgenoot Dirk Baltus, elektrotechnicus wonen vanaf 2000 in dit huis.

---

Jaarboek 42, pagina 41

---

Dr. Jacobilaan 27

Adrianus (Adri) Eikelenboom (1899-1990) uit de Alblasserwaard, woont vanaf 1922 in Castricum en is hoofdverpleger bij Duin en Bosch. In 1942 gaat hij bij de ontruiming van Duin en Bosch als begeleider mee met de patiënten, die worden overgeplaatst naar Medemblik. Hij keert medio 1945 weer terug. In 1964 koopt hij het betreffende huis met schuur en tuin van Goed Wonen. Adri is in 1925 getrouwd met Wilhelmina de Kluijver. Hij is van 1953 tot 1958 raadslid voor ARP+CHU en ook voorzitter bij Goed Wonen. Hij gaat in 1988 in De Santmark wonen. Zijn vier kinderen verkopen het huis met erf en tuin in 1988 aan Nicolaas Markus (1956), wetenschappelijk assistent en Karin Haker. Vanaf 1992 woont Karin hier alleen. In 1997 wordt het huis verkocht aan Hein van der Kolk en Tineke van Roon. Zij zijn de huidige bewoners (red: in 2019).

Dr. Jacobilaan 29

Dirk Visser, geboren in 1893 Haarlem en zijn echtgenote Alida Petronella Hart komen in 1918 met hun drie kinderen uit Haarlem en zij gaan wonen op nummer 29. Hier worden later nog twee kinderen geboren. Dirk is wasbaas op Duin en Bosch en speelt vele jaren voor zwarte Piet samen met ‘Sinterklaas’ Wub van Weenen. Zij wonen hier tot in 1956.
Vanaf januari 1957 wonen op nummer 29 Jacob Hendrik Jacobs met echtgenote Grietje Wentink. Jacob was eerder campingbeheerder. Hij woonde toen aan de Zeeweg. In 1960 overlijdt hij. Zijn echtgenote blijft op nummer 29 wonen. Grietje Wentink (1901-1992) is negen jaar raadslid voor de PvdA en een bijzondere vrouw. Een artikel in het 41e Jaarboek is aan haar gewijd. Zij koopt het huis in 1972 van Goed Wonen en woont tot 1991 in dit huis, daarna in De Santmark. Al eerder in 1977 verkoopt zij het pand aan haar enig kind Johannes (Hans) Jacobs, de bekende radio- en televisiepresentator. In 1991 wordt het huis verkocht aan Daniel (Danny) Teerenstra, aannemer, en Anna van der Zee. Zij blijven hier wonen tot 2003. Wim Lambrecht en Ingrid Hoberg wonen hier vervolgens met hun twee kinderen tot 2012.

Dr. Jacobilaan 31

Adrianus van der Schoor (1884) uit Geervliet trouwt in 1918 in Castricum met Reintje Dalsma uit Ooststellingwerf. Adrianus is huisknecht en Reintje is strijkster op Duin en Bosch. Zij wonen op de Dr. Jacobilaan nummer 31 vanaf hun huwelijk en krijgen er twee dochters. Na de evacuatie keren zij medio 1945 terug. Zij wonen hier tot november 1956 en daarna aan de Poelven.
Vervolgens trekken Joop van der Hoeff (1920-2011), magazijnbeheerder bij Hoogovens, met echtgenote Rie Luken (1924-2012) direct in dit huis. Joop en Rie zijn in 1953 getrouwd en wonen eerst aan de Poelven. Uit hun huwelijk zijn in de periode 1953 tot 1960 vijf kinderen geboren, die opgroeien aan de Jacobilaan: Elly, Jos, Ad, Frank en Marjo van der Hoeff.
In 1964 koopt Joop het huis van Goed Wonen. Het echtpaar blijft hier vele jaren wonen; in 1970 wordt het huis verbouwd en op 1 mei 2010 gaan zij naar De Santmark. In dat jaar wordt het huis gekocht door de huidige (red: in 2019) bewoners: Theo de Winter, logistiek coördinator en Moniek Zijm, die werkt in de jeugdzorg.

Dr. Jacobilaan 33

De eerste bewoners zijn Johan Lucas Aberson en Meertje van den Born. Johan is geboren in Doorwerth en Meertje in Renkum, beiden in 1884. Zij trouwen in 1911 en een dochter en zoon worden in Castricum geboren. De zoon overlijdt binnen twee maanden. Johan is stoker, smid en bankwerker op Duin en Bosch. Meertje overlijdt begin 1947. Johan huwt in december 1947 met zijn huishoudster Agatha Maria Bergman (1905); hij overlijdt in 1950. Agatha blijft hier wonen tot haar overlijden in 1989.
Vanaf medio 1990 woont hier Kees Meijne (1954) met echtgenote Marlies Hoytink; zij hebben twee zoons Marcel en Edwin. Kees is postbode, komt van de Breedeweg en is in 2013 overleden; Marlies is de huidige bewoner (red: in 2019).

Dr. Jacobilaan 35

Johannes (Jan) Bloedjes (1884) is stoker op Duin en Bosch. In 1912 trouwde hij met Margaretha Mooij uit Heiloo. Hij komt in 1914 van Uitgeest naar de Dr. Jacobilaan nummer 35. Zij zijn de eerste bewoners. Jan en Margaretha krijgen in 1920 een zoon. Jan woont hier tot zijn overlijden eind 1956 en Margaretha tot begin 1961.
In datzelfde jaar is vanaf 1 maart Jan Drenth de bewoner, hij woonde als verpleger daarvoor op Duin en Bosch. Jan trouwde met Sijtske Appelman en koopt in 1964 het huis met schuur en tuin. Jan Drenth is overleden in 1982 en Sijtske in 1996. Hun zoon Jan woonde bij zijn ouders en is chocoladebewerker. Hij trouwt in 1984 met Hiekje Schep; zij zijn de huidige bewoners (red: in 2019).

Dr. Jacobilaan 37

Antje Zeeman (1888), geboren in Anna Paulowna, is verpleegster. Margaretha Kantebeen (1891), geboren in Leiderdorp is werkzaam op de naaikamer van Duin en Bosch. Zij komen in juni 1926 wonen op nummer 37. Daarvoor woonden zij op het terrein van Duin en Bosch. Antje vertrekt in 1930 en Margaretha blijft tot 1961; zij vertrekt dan naar Apeldoorn.
Eind dat jaar komt Gerrit Eikelenboom met echtgenote Anna Faasse hier wonen. In 1969 koopt het echtpaar dit huis met schuur en tuin van Goed Wonen. Gerrit is hoofd financiële administratie bij een IBM-fabriek. Zij woonden daarvoor op de Poelven.
Anna overlijdt op 29 maart 1990. Gerrit trouwt daarna met Gerdina Francisca Vellema; zij zijn de huidige bewoners (red: in 2019).

---

Gerrit is geboren in 1926 op Dr. Jacobilaan 27, waar zijn ouders woonden. Gerrit heeft bijna zijn hele leven gewoond op de Dr. Jacobilaan. Hij is heel helder van geest en kan zich nog veel herinneren.
Vroeger hadden de woningen geen aansluiting op riolering. De bewoners moesten zelf regelmatig de beerput legen.

---

Jaarboek 42, pagina 42

---

Dit werd dan gedeponeerd op het zogeheten landje van Van Elven, gelegen achter woning nummer 35. In de jaren negentiendertig is riolering aangelegd. Achter de woningen van Goed Wonen werden houten schuurtjes geplaatst. Toen deze op waren, zijn deze in de dertiger jaren vervangen door schuurtjes van witte stenen. Inmiddels heeft een aantal bewoners grotere schuren in de tuin laten neerzetten.
Alle bewoners van de Dr. Jacobilaan moesten hun woningen eind 1942, begin 1943 verlaten. De meesten kwamen in augustus 1945 terug. Dat was een vreugdevolle gebeurtenis, ook omdat de huizen er nog prima uitzagen, zoals deze twee jaar eerder waren verlaten. Aan het einde van de tuinen van de woningen – van oorspronkelijk Goed Wonen – tot het terrein van Duin en Bosch was een strook grond die eigendom was van de gemeente. Een aantal jaren geleden konden de bewoners deze grond kopen en zijn alle tuinen met een flink aantal meters verlengd.

Nagekomen bericht: Gerrit Eikelenboom is op 1 september 2019 overleden.

---

Dr. Jacobilaan 39

Bewoner vanaf 1913 tot de evacuatie is Frederik de Jong uit Idaarderadeel. Hij is kleermaker en gehuwd met Jitske Nijhuis. Bewoner vanaf 1945 is Hemmo van Zweden (1909), vanaf 1951 Willem Verniers uit Amersfoort en vanaf 1958 Martinus Maas (1924) uit Velsen, boekhouder en gehuwd met Catharina Steevers. Dit echtpaar koopt in 1964 het huis met schuur en erf van Goed Wonen. In 1965 laat Maas een kantoor aanbouwen, dat hij als zelfstandig administrateur in gebruik neemt.
Vanaf eind 1993 wonen hier Erik Ooms en Anneke de Vries en vanaf 2004 de huidige (red: in 2019) bewoners Jabik Veenbaas, schrijver en vertaler, samen met Christa Brinkhuis.

Dr. Jacobilaan 41

Johannes Hendricus Blei (1898), verpleger op Duin en Bosch, trouwt in 1921 met Catharina Cornelia Lute en gaat met haar wonen op nummer 41. Hier worden hun vijf kinderen geboren. Op 24 juli 1936 verongelukt hun vijfjarige zoontje Jan tragisch op het duintje omdat een radio-antennepaal op zijn hoofd valt. Johannes woont tijdens de ontruiming als patiënten-begeleider met het gezin in Warnsveld. Blei koopt de woning in 1970 van Goed Wonen. In 1973 gaat hij in Bergen wonen. Zijn zoon Kees (1925) wordt de volgende eigenaar. Kees werkt bij Sociale Zaken in de Gemeente Amsterdam, Hij is gehuwd met Alberta J. Swart. Zij verkopen het huis in 1990 aan de volgende bewoners: Bas van de Velde, financieel beheer projecten, en Annie Pirovano, verkoopster uit Heemskerk. De huidige bewoners vanaf 2014 zijn Johan van der Hart, leraar, en Marja Wernars, bloemiste.

Dr. Jacobilaan 43

Tijmen Hellinga, geboren in 1882 in Cornwerd, is vanaf 1911 timmerman op Duin en Bosch en trouwt in 1913 met Tjitske Kooistra uit Leeuwarden. Zij wonen vanaf hun huwelijk op nummer 43. Hier worden hun twee dochters geboren. Tijmen is vanaf 1923 lid van de gemeenteraad voor de SDAP. Vanaf 1938 tot in 1946 is hij wethouder met een onderbreking in de oorlog, wanneer de gemeenteraad buiten spel wordt gezet. Zij gaan na 1936 wonen in een huis van Goed Wonen aan de Bakkummerstraat. Daarna woont hier voor een korte periode verpleegster Pieternella Stravers (1891). Vanaf maart 1939 wordt zij opgevolgd door Jan van Trigt (1905), brood- en banketbakker, later vertegenwoordiger. Hij trouwt in 1931 met Cornelia van Kamperdijk. In 1969 koopt hij het huis met schuur en tuin van Goed Wonen. In 1975 verkoopt hij dit alles aan Joop Tuijnman, machinist op baggerschepen. Joop is de huidige bewoner (red: in 2019).

Simon Zuurbier

Bronnen:

• Archief Gemeente Castricum aanwezig op het Regionaal Archief te Alkmaar;
• Bevolkingsregisters en Burgerlijke Stand;
• Kadastrale bronnen over Castricum;
• Notariële archieven te Alkmaar en Haarlem;
• Reinsma, Riemer, Geschiedenis op straat, Peperstraat, Onze Taal, 2005, nummer 6.

Met dank aan: de (oud-)bewoners van de Dr. Jacobilaan en hun relaties voor de verstrekte informatie.

• Verschenen artikelen over de straten in Castricum en Bakkum:
• Bakkummerstraat
• Brakersweg
• Breedeweg noord
• Breedeweg zuid
• Burgemeester Mooijstraat
• Dorpsstraat
• Dr. Jacobilaan noord
• Dr. Jacobilaan zuid
• Groenelaan
• Heemstederweg
• Kooiweg
• Mient
• Nieuwe weg
• Oldenbarneveldweg, van
• Overtoom
• Peperstraat noord
• Peperstraat zuid
• Schoolstraat
• Schulpstet
• Sifriedstraat
• Vinkebaan
• Weg naar Beverwijk