Niets uit deze publicatie mag worden overgenomen zonder toestemming van de Stichting Werkgroep Oud-Castricum.
Jaarboek 32, pagina 23
Tennisverenigingen
In ons dorp wordt er al zo’n vijfentachtig jaar getennist. De stichting van het provinciaal ziekenhuis Duin en Bosch bracht namelijk tal van nieuwe inwoners en invloeden met zich mee. Dat gold niet alleen voor de werkgelegenheid, maar ook voor de vrijetijdsbesteding. Het is daarom niet te verwonderen dat de eerste tennisbaan op het terrein van Duin en Bosch lag. Vandaag de dag (in 2009) kan men in Castricum en Bakkum terecht op totaal 21 buitenbanen en vier binnenbanen.
In 1922 kreeg Wilhelm van Keeken, hoofd van de Economische Dienst van Duin en Bosch, toestemming van de directie om op het terrein een tennisbaan aan te leggen.
Onder het personeel bleek belangstelling te bestaan voor deze toen nog wat elitaire sport. Castricum telde toen circa 4.800 inwoners. Voor de 250 werknemers van het ziekenhuis waren er in die tijd wel genoeg ontspanningsmogelijkheden op cultureel gebied, maar wat sport betreft was er niet veel meer te doen dan voetbal en gymnastiek.
Op 5 mei 1923 werd de uit grijze cementtegels bestaande tennisbaan officieel geopend door Dr. Benders in het bijzijn van 40 enthousiaste personeelsleden. Er waren enige artsen die, evenals Van Keeken zelf, al eerder hadden getennist en die bereid waren om belangstellende medewerkers enige elementaire regels van het spel bij te brengen. Na ruim drie jaar bleek dat er behoefte was om in clubverband te gaan spelen.
Tennis is ontstaan uit het Franse ‘Jeu de Paume’, dat letterlijk vertaald ‘spel met de handpalm’ betekent. De bedoeling van het spel was dat de spelers met hun blote handen een balletje oversloegen. Hiermee werd in de 11e eeuw begonnen. In de14e eeuw speelde alleen de rijke bevolking uit Europa dit spel. Vanaf het jaar 1500 ging men een soort racket gebruiken en leek het steeds meer op het tennis van nu.
De naam tennis is waarschijnlijk ook afgeleid uit het Frans. De speler die de eerste bal opsloeg, riep: “tenez”, wat staat voor ‘pak aan’. Sommige mensen denken echter dat de sport in Engeland is ontstaan, omdat er zoveel Engelse woorden in worden gebruikt. Het is wel zo dat de regels van het huidige tennis in 1873 door Walter Clopton Wingfield, een
Jaarboek 32, pagina 24
Engelse majoor, zijn bedacht. Vanaf dat moment was het een serieuze sport en werden de eerste kampioenschappen in Engeland gehouden.
Tot de jaren (negentien)zeventig was tennissen zeker geen volkssport en werd doorgaans met het etiket ‘elite’ bestempeld. Langzamerhand werd de sport steeds meer bereikbaar voor alle lagen van de bevolking en steeg de populariteit fors.
Tennisclub Bakkum
Op 26 oktober 1926 werd ‘Tennisclub Bakkum’ opgericht. De vereniging was in eerste instantie bestemd voor personeelsleden van Duin en Bosch en hun gezinsleden. Een enkel buitenlid werd toegelaten. De club begon met 30 dames- en 13 herenleden. Het ‘journaal’ uit de eerste jaren laat zien dat men voor het lidmaatschap 4,80 gulden per jaar betaalde en dat dit bedrag door het merendeel van de leden in termijnen van 40 cent werd voldaan.
Wilhelm van Keeken werd de eerste voorzitter-secretaris. Hij zou dat meer dan 25 jaar blijven, bijgestaan door Wim Martens, die de functie van penningmeester bekleedde. De club sloot zich spoedig aan bij de landelijke tennisbond. In 1927 werd met twee seniorenteams deelgenomen aan de competitie. Voor de jeugd en de ongeoefende jongere spelers trad men in hetzelfde jaar toe tot de Zaanse bond.
In 1930 werd de tegelbaan vervangen door een baan van rood gewapend beton. Daarnaast beschikten de spelers over een zeer primitieve outillage (voorziening), bestaande uit een houten clubhuisje dat tegelijkertijd dienst deed als keukentje en ‘tribune’. Achter een gordijn konden de spelers zich verkleden voor de competitie.
Jaren later schreef Piet Kuijper, de man die in zijn functie van bewegingstherapeut veel betekend heeft voor de sportbeoefening binnen Duin en Bosch, hierover de volgende regels in zijn gedicht:
Bij mij op zolder ligt een oud verschoten gordijn
dat speelde een leuke rol in mijn tennisleven,
de meer dan zestig tennisjaren vonden hier de basis,
van mijn sport en hobby in een eindeloos fijn beleven.
Later verkleedde men zich in de mandenmakerij en ook in het theehuis in de buurt van de tennisbaan. Overigens speelden de mannen toen vaak in gewone kleren, in lange broek met bretels.
Bij de ontvangst van teams gingen de leden van TC Bakum doorgaans per fiets naar het station om de tennissers op te wachten. De tassen werden vervolgens op de fietsengeladen en zo trok men richting Duin en Bosch. Ook werd wel het trammetje gepakt dat toen nog naar het ziekenhuis reed.
Het voordeel van de betonnen baan was dat tegenstanders die meestal gewend waren aan het langzamere gravel, door de soms technisch zwakkere Bakkummers nog wel eens werden verslagen. Als het geregend had, bleven er grote plassen liggen. Die werden dan met grote jute zakken opgedweild. Een nadeel was ook dat ballen en schoenen sneller sleten en ook verstuikte enkels waren soms het gevolg.
Voor de ballen betaalde ieder een dubbeltje per week. Zodra er genoeg geld bijeen was, werden er weer nieuwe gekocht, maar nooit meer dan drie tegelijk per groep, want dat werd te duur.
Voordat de jongeren mochten tennissen bij TC Bakkum, werden zij door Van Keeken verplicht ballen te rapen bij competitiewedstrijden. Zijn verklaring was: “Daar leer je van, want dan kijk je goed.”
Deze bezigheid werd wel beloond met een gulden per dag, waarover Herman Horjus, bekend speler uit die tijd, eens opmerkte: “Was je met meerdere ballenjongens, dan moest je die gulden delen. Was je alleen, dan rende je je rot!”
Het was ook een ijzeren wet dat de ouderen eerst met nieuwe ballen speelden, waarna de jeugd ze pas kreeg.
Jaarboek 32, pagina 24
De zoon van
Chris van Keeken heeft de liefde voor de tennissport van huis uit meegekregen. Hoe kan het ook anders als je vader zo lang voorzitter-secretaris is geweest van een tennisclub en daarnaast diverse functies had binnen de tennisbond. Ook de moedervan Chris speelde jaren bij TC Bakkum en reikte de prijzen uit van het jeugdtoernooi, dat na het overlijden van haar man naar hem is genoemd. Dat vertelde de nu 86-jarige Chris, die met enthousiasme terugkijkt op de beginperiode van TC Bakkum en op Dijk en Duin nog eens laat zien waar alles zich afspeelde.
”Mijn vader tenniste zelf ook. Hij pakte zijn racket over van de ene in de andere hand, omdat hij geen backhand had. Thuis werden wij absoluut niet gedwongen om ook te gaan tennissen; mijn zus Cis speelde wel, maar mijn broer Welly is nooit lid geweest.
Ik werd zelf jeugdlid rond 1930 en speelde regelmatig met Gerrit Koeman en de kinderen van de doktoren Ten Raa en Benders. Ons gezin woonde in een dienstwoning aan de Van Oldenbarneveldweg 30. Bij de voordeur hing een ballennetje en degenen die wilden spelen, haalden het netje weg en liepen dan binnendoor naar de tennisbaan.
Mijn vader was een heel vriendelijke, bescheiden en sociale man. En altijd aan het werk. ’s Morgens vroeg als ik beneden kwam, zat hij achter zijn schrijfmachine en had al vellen vol getypt. Voor de club bedacht ie van alles.
Uniek is de tweepersoons scheidsrechterstoel, die uiteraard op Duin en Bosch werd gemaakt. Het doel hiervan was dat er een jeugdlid naast hem kon zitten om alles van het spel te leren.
Ik onderbrak mijn tennisperiode van 1946 tot en met 1949 om als oorlogsvrijwilliger te dienen in het leger in Nederlands-Indië. Daarna pakte ik de draad weer op en speelde tot de jaren (negentien) zeventig samen met mijn echtgenote Loes, waarmee ik inmiddels alweer 57 jaar getrouwd ben. Wij hebben vanaf ons huwelijk in Limmen gewoond, waar de vader van Loes een bloembollenbedrijf had, maar bleven TC Bakkum altijd trouw. Ik werkte 30 jaar in het bedrijf van mijn schoonvader en was van 1980 tot en met 1988 directeur van de Santmark in Castricum om vervolgens van mijn pensioen te kunnen gaan genieten.
Onze dochter Brenda was ook actief lid van de Bakkumse tennisclub en leek wat organiseren betreft veel op haar opa. Ze tenniste zeer verdienstelijk en was ooit jeugdkampioene van Noord-Holland. Later gaf zij ook tennisles in Amsterdam naast haar universitaire studie. Brenda had jarenlang de leiding van het ‘Van Keekentoernooi’. Het is jammer dat onze achternaam al een aantal jaren niet meer voorkomt in de toernooinaam, omdat de sponsor belangrijker wordt gevonden. Gelukkig wordt de eer aan mijn vader bij de tennisclub sinds dit jaar weer enigszins hoog gehouden door de laatste week van de schoolvakantie de ‘Van Keeken Jeugdweek’ te noemen.”
Oorlogsjaren en wederopbouw
In 1938 besloot het bestuur om voortaan ook spelers op te nemen die geen personeelslid waren van Duin en Bosch. De vereniging telde daarna jarenlang tussen de 40 en 50 leden, inclusief de jeugd en men bleef met twee ploegen uitkomen in competitieverband. Er bestonden in die tijd nog maar drie klassen en er werd natuurlijk in de laagste begonnen.
In de (negentien)dertiger jaren promoveerde het eerste team naar de tweede klasse. Aangezien er maar één baan was, kon er maar één team thuis spelen en kreeg het andere een uitwedstrijd. Voor de wedstrijden in Alkmaar of Zaandam werd de fiets gepakt, maar naar plaatsen als Amsterdam of Enkhuizen werd er per trein gereisd. Er werd zelfs ooit voor een wedstrijd in Den Helder een taxi
Jaarboek 32, pagina 26
gehuurd, waarvan de chauffeur de hele dag bij het team bleef. De kosten waren in totaal 5 gulden. Dat bedrag werd door het team opgebracht en dat was geen kleinigheid in die dagen.
Uit een besluitenlijstje van de algemene ledenvergadering van 8 februari 1941 blijkt dat er heel zorgvuldig met de middelen en materialen werd omgegaan. Zo werd onder andere bepaald dat er per week drie ballen uit de voorraad beschikbaar werden gesteld.
Na het seizoen 1941 ondervond TC Bakkum ook de gevolgen van de bezettingstijd. De in het ziekenhuis gelegerde Duitse bereden troepen gebruikten de tennisbaan als voeder- en drinkplaats voor hun paarden.
Na de bevrijding trof de club een bespeelbaar baanoppervlak en een totaal vernielde afrastering aan. Ook bleek dat de bezittingen van de vereniging waren verdwenen. De directie van Duin en Bosch ging gelukkig spoedig over tot het herstellen van de omheining en door bijdragen uit de clubreserve en van leden werd de inventaris op eenvoudige wijze vernieuwd.
Langzamerhand keerden de oude leden terug. Er werd weer deelgenomen aan competities en onderlinge wedstrijden. Ook traden er enkele nieuwe leden toe, maar de meeste aanvragers moesten teleurgesteld worden door gebrek aan speelruimte.
In het voorjaar van 1949 speelde het ene team in de competitie van de landelijke bond en het andere in die van de Zaanse bond. Het ledenaantal was inmiddels opgelopen tot ruim 70.
Het clubblad
Truus Lankamp en Dick van der Horst namen in 1951 het initiatief tot het uitbrengen van een clubblad. Dat kreeg de naam ‘De Wandkrant’. Die naam werd gekozen, omdat het blad niet meer was dan enige losse getypte vellen aan de wand van het ‘clubgebouw’. Het laatste nummer verscheen in oktober 1952. Een nieuw blad, de ‘Umpire’, kwam uit in maart 1957. De redactie en administratie bestond toen uit W. Beintema, H. Kuenen, W. Zaal Jr., G. Mulder en A. Terol. Het cluborgaan werd jarenlang door leden getypt en gestencild.
In het begin van de jaren (negentien) tachtig werd er overgestapt op drukwerk, toen de vereniging de beschikking kreeg over een kleine offsetpers. De jeugd bezorgde vanaf het begin de bladen. Het laatste geldt nog steeds als verplichting voor de jongeren, als ze de leeftijd van circa elf jaar hebben bereikt.
In 1985 werd het drukwerk uitbesteed aan Duin en Bosch, waar de productie in de sociale werkplaats werd uitgevoerd. Rond de eeuwwisseling werd deze klus overgedragen aan het arbeids- en activiteitencentrum ‘De Wissel’.
De Umpire verschijnt nog steeds tien keer per jaar. In de loop van 2009 is men overgegaan op een gedeeltelijke digitale verspreiding van het zo vertrouwde cluborgaan.
Het afscheid van Van Keeken
Op 6 oktober 1951 vierde TC Bakkum haar zilveren jubileum tijdens een feestavond in Hotel Borst met bal na. Op het programma stonden veel muzikale activiteiten, waaronder het zingen van het clublied. Het refrein daarvan luidde als volgt:
Bij ons in Bakkum
Daar kun je genieten van sport en van spel
Bij ons in Bakkum
Wordt er getennist soms sloom en soms fel
Bij ons in Bakkum
Lijkt er ons baantje wel ons huis
Altijd gastvrij en je voelt er je daad’lijk thuis.
Jaarboek 32, pagina 27
Voorzitter Van Keeken bracht een uitgebreid verslag bij de herdenking van het 25-jarig bestaan, waarin hij met name zijn medebestuurslid Martens bedankte voor zijn zuinig beheer van de kas. De voorzitter deelde ook met spijt mee dat het niet gelukt was om na de oorlog opnieuw over een enthousiaste, goed spelende jeugdgroep te beschikken.
In juni 1952 bejubelde de club twee kampioenen: het eerste en het derde team. In dat seizoen trad Van Keeken af, die ruim een kwart eeuw TC Bakkum op voortreffelijke wijze had geleid. Hij werd opgevolgd door Wim Martens, die tot dat moment penningmeester was geweest.
De oud-voorzitter overleed slechts een jaar later op 67-jarige leeftijd. Dit ging zeker niet onopgemerkt aan onze dorpsbewoners voorbij. In het Nieuwsblad voor Castricum van zaterdag 12 september 1953 werd namelijk maar liefst driekwart van de voorpagina gewijd aan de dood van deze pionier van de plaatselijke tennissport, die daarnaast nog diverse andere belangrijke maatschappelijke functies had vervuld. Hij was onder andere medeoprichter van de afdeling Castricum-Limmen-Uitgeest van het Nederlandse Rode Kruis en secretaris van deze afdeling tot aan zijn dood. Hij werd daarvoor door het Rode Kruis onderscheiden.
Ook was Van Keeken instructeur en bondsgedelegeerde van de landelijke tennisbond, medeoprichter en secretaris van de plaatselijke afdeling van het Wilhelminafonds en bestuurslid van de scoutinggroep ‘Die Bogeheimers’. Voor met name zijn verdiensten voor de tennisjeugd ontving Van Keeken meerdere onderscheidingen van het bestuur van het District Noord-Holland Noord.
Hoewel er begin jaren (negentien)vijftig weinig gebruik meer werd gemaakt van de begraafplaats op Duin en Bosch, werd Wilhelm van Keeken daar als laatste personeelslid begraven volgens zijn uitdrukkelijke wens op zijn sterfbed.
De ereleden
1951 Wilhelm van Keeken (ere-voorzitter)
1951 Wim Martens senior
1959 Theo Immink
1960 Joop Martens
1964 Wim Zaal
1978 Harry van der Valk
1978 Co Veltman
1988 Job Joosse senior
1994 Gé Bouwhuis
2006 Dick van der Horst
Verhuizingen
In het midden van de jaren (negentien)vijftig kondigde de directie van Duin en Bosch aan dat de tennisbaan moest verdwijnen. Het ziekenhuis had de grond nodig voor de bouw van een paviljoen, dat de naam ‘Westlinge A’ kreeg.
Omdat de club toen al veel niet-personeelsleden telde, was het logisch dat er contact opgenomen werd met de gemeente. Een commissie van drie heren, bestaande uit Wim Martens, Job Joosse en Theo Immink, toog namens TC Bakkum naar de burgemeester om te pleiten voor een nieuwe locatie. Die werd gevonden naast de begraafplaats Onderlangs. Een bijzondere idyllische plaats, beschut tussen de Papenberg en hoge bomen.
De commissie legde aan het gemeentebestuur een plan voor, dat voorzag in een tennispark met drie banen. Wethouder Veldt deelde daarop mee dat de gemeente de aanleg van een complex met zelfs vier banen zou steunen.
Toen opheldering werd gevraagd over de vierde baan, verklaarde de wethouder dat deze bestemd was voor de inmiddels opgerichte katholieke tennisclub ODO (‘Oefening doet overwinnen’).
velden aan de begraafplaats toegevoegd. Collectie Oud-Castricum. Toegevoegd.
Over de kosten was het nodige te doen. TC Bakkum kon in feite niet meer aan jaarhuur betalen dan 200 gulden per baan, maar de gemeente vroeg duizend gulden per baan meer, waarvan de club steil achterover sloeg. Door de contributie te verhogen van 11,50 per jaar tot 25 gulden en zelf het kleine onderhoud te gaan doen, werd de totale huurprijs vastgesteld op een haalbaar bedrag van 2.300 gulden. De vereniging had daarvoor volgens voordracht van burgemeester en wethouders van 2 december 1955 het ledenaantal moeten opvoeren tot 150. Tussen de tennisbanen en de begraafplaats zou een beplantingsstrook van 30 meter
Jaarboek 32, pagina 28
breed worden gehandhaafd. De 16 aanwezige volkstuinen moesten echter voor het complex wijken. Bij besluit van de gemeenteraad van 13 december 1955 werd de verhuur van de banen aan TC Bakkum bekrachtigd.
Toen het tennispark in 1956 door burgemeester Smeets werd geopend, was de vierde baan inderdaad een feit en maakten twee verenigingen gebruik van de faciliteiten vanhet clubhuis.
TC Bakkum bouwde een vriendschappelijke relatie op met Harry van der Valk, die voorzitter van ODO was. De katholieke club leed overigens een kwijnend bestaan en ging na opheffing in 1960 op in TC Bakkum,waarvoor zelfs de toestemming van de bisschop nodig was. Harry van der Valk werd daarop bestuurslid voor de jeugd. De club telde op dat moment ruim 200 leden.
Naast tennis werden de banen in de jaren (negentien) zestig ’s winters ook als ijsbaan gebruikt. De initiatiefnemer hiertoewas Dick Molenkamp, die zelf bij TC Bakkum speelde. Hij kwam op het idee om bij voldoende vorst een dunne laag water op de banen te spuiten, waardoor je er al snel op kon schaatsen. Aangezien er gebruik kon worden gemaakt van het clubhuis, was het complex met gehuurde verlichting en muziekinstallatie snel omgetoverd in een knusse ijsbaan.
De talenten
TC Bakkum heeft in de loop der jaren tal van prominenten voortgebracht in de tennissport. Het jeugdlid, dat later echt de top bereikte en mooie resultaten behaalde tijdens nationale en internationale wedstrijden en toernooien, is Tine Zwaan(1947), die op 14-jarige leeftijd bij de vereniging begon met tennissen.
Bij de Nederlandse kampioenschappen van 1967 won Tine met Judith Salomé de finale van de damesdubbel. Ook werd zij nationaal kampioene bij de dames enkel in 1976. Verder deed Tine mee aan verschillende buitenlandse toernooien en behaalde daar ook menig verdienstelijk resultaat. Vanaf 1989 speelde zij nog voor TV Castricum en werd in dat jaar Nederlands kampioene bij de veteranen.
TC Bakkum bracht nog meer talentvolle jeugdspelers voort, die het redelijk ver schopten. Hiervan moet absoluut Lisanne Balk (1987) worden genoemd. Zij werd lid van Bakkum op zevenjarige leeftijd, won verschillende nationale en internationale jeugdtoernooien in zowel de enkel als dubbel en werd kampioene van Nederland in de categorie tot en met 18 jaar. Bij de volwassenen bereikte Lisanne een aantal halve finales en een finale op hoog niveau.
Eind 1967 maakte de gemeente bekend dat het tennispark Onderlangs binnen afzienbare tijd zou moeten verdwijnen in verband met de noodzakelijke uitbreiding van de begraafplaats. De tennisclub pleitte voor een nieuw tennispark en de vergroting van het aantal banen. Het ledenaantal bedroeg toen 270. Tussen de gemeente en de club werd overeenstemming bereikt over de aanleg van acht banen op een terrein aan de Vinkebaan. Met spijt werd Onderlangs na 15 jaar verlaten, want zoals Joosse toen op-
Jaarboek 32, pagina 29
merkte: “Zulke rustige buren krijgen we nooit meer…”
Op 4 mei 1970 werd de ‘Stichting Tennispark Vinkebaan’ opgericht. Job Joosse werd hiervan voorzitter. De gemeente stelde de grond beschikbaar voor een symbolisch bedrag. De stichting droeg zorg voor de aanleg van de banen en de bouw van het clubhuis. De financiering van het complex kwam uiteindelijk rond door giften en acties van de leden zelf.
Vanaf dat tijdstip beheert de stichting het complex en verhuurt de banen aan de tennisclub. Het park werd in een L-vorm aangelegd, met in de ene poot vier en in de andere vijf banen. Harry van der Valk was inmiddels clubvoorzitter geworden en nam ook de rol van ‘bouwpastoor’ op zich. Onder zijn stuwende leiding werd er door een grote groep vrijwilligers keihard gewerkt aan de bouw van een clubhuis. Voor de inrichting daarvan richtten de leden een fonds op.
Op 1 augustus 1970 nam de club vier nieuwe banen op ‘Tennispark Vinkebaan’ in gebruik. Weer was er sprake van een sterke ledengroei: 542. Ook de wachtlijst telde nog eens 204 personen.
Het clubhuis werd op 20 november van dat jaar geopend door burgemeester Van Boxtel door het onthullen van een nieuwe clubvlag. Het was een van de hoogtepunten van de tweedaagse feestviering, die begon met een receptie en eindigde met een feest voor eigen leden.
Omdat er slechts vier banen beschikbaar waren, werd in het seizoen 1970-1971 ook nog gespeeld op de oude banen op Onderlangs, die nog niet in gebruik waren genomen voor de uitbreiding van de begraafplaats.
Met ingang van 24 juli 1971 werden de andere vijf nieuwe banen aan de Vinkebaan opgeleverd. Dat was ook hard nodig, want het ledenaantal bedroeg inmiddels 751. De wachtlijst kon door deze uitbreiding worden ingekort tot 168 personen.
Jubilea en renovaties
In 1976 vierde de vereniging haar 50-jarig bestaan. In het jubileumnummer kwamen verschillende leden van het eerste uur aan het woord. Meermalen werd benadrukt dat TC Bakkum, in tegenstelling tot vele andere clubs, niet was ontstaan in elitekringen en dat kameraadschap altijd voorop stond. De jubileumcommissie organiseerde een geslaagde feestweek voor jong en oud.
In het gouden jaar zorgde het eerste competitieteam voor een bijzonder passend jubileumgeschenk: het promoveerde naar de overgangsklasse A, die nog nooit door een Bakkums team was bereikt.
De club had toen 775 leden. Op de wachtlijst stonden maar liefst 385 mensen genoteerd en daar kwamen er binnen een jaar nog eens ruim 200 bij. Daarom werd gedacht aan een uitbreiding van het park. Een initiatief van een aantal wachtlijstleden en het stichtingsbestuur resulteerde echter in de oprichting van ‘Tennisvereniging Castricum’ (TVC).
Aangezien er steeds meer behoefte kwam aan het spelen in de avonduren, werd opnieuw de mogelijkheid onderzocht om verlichting aan te brengen. Deze werd rond 1980 gerealiseerd op de vijf banen langs de Vinkebaan.
Begin 1984 kwam TC Bakkum met een ambitieus plan om het wedstrijdtennis binnen de eigen vereniging op een hoger niveau te brengen. Om financiële middelen daarvoor te verwerven, vormde een sponsorcommissie met toestemming van het bestuur een sponsorgroep, die aanvankelijk bestond uit acht plaatselijke ondernemers. De gelden uit de sponsorpool dienden te worden gebruikt voor verbetering van trainingsfaciliteiten, zoals extra baan- en trainersuren. In geen geval mochten er spelers worden betaald of gekocht. Daarnaast werd het eerste team voor tenniskleding en materiaal reeds gesponsord door een landelijke fabrikant.
De toernooien en evenementen
In 1956 werd voor de eerste keer een open jeugdtoernooi georganiseerd. Het kreeg de naam ‘Van Keekentoernooi’ als hommage aan de in 1953 overleden erevoorzitter, die een groot stimulator van het
Jaarboek 32, pagina 30
jeugdtennis bij TC Bakkum was. Het toernooi zou in de loop der jaren uitgroeien van een regionaal toernooi tot een tennisevenement met internationale bekendheid. Niet alleen de sterke bezetting, maar vooral ook de gezellige sfeer waren daar debet aan.
De organisatie van het toernooi was vanaf de start in handen van zo’n 10 à 15 jonge, enthousiaste leden van TC Bakkum. Het principe daarbij is altijdgeweest: ‘Voor de jeugd, door de jeugd’.
Qua grootte was het ‘Van Keeken’ jarenlang het tweede jeugdtennistoernooi van Nederland. Later groeide het uit tot een van de belangrijkste internationale toernooien tot en met 18 jaar. Daarvoor schreven rond de 200 deelnemers uit 35 verschillende landen over de hele wereld zich jaarlijks in.
Naast de organisatie van het toernooi was het daarom altijd weer een hele klus om de deelnemers onder dak te brengen. Dat gebeurde voor een groot deel bij gastouders in Castricum en omgeving.
Voor de 30e editie van het toernooi in 1986 werd in het programmaboekje alle informatie in zowelhet Nederlands als het Engels gegeven. Toen werd al geconstateerd dat het toernooi niet haalbaar zou zijn zonder sponsoring. In die tijd werd de naam van de hoofdsponsor al aan het toernooi verbondenen was de officiële benaming bijvoorbeeld ‘W.E. van Keekentoernooi–Coca-Cola Internationale jeugdtenniskampioenschappen van Nederland’.
In 2000 werd de Biesterbos Groep voor het eerst hoofdsponsor en bleef dat tot aan de dag van vandaag. Het toernooi heet sinds 2007 het ‘Biesterbos Open’. Naast de hoofdsponsor mag de club zich tegenwoordig voor dit toernooi verheugen op de steun van ruim dertig subsponsors.
In het verleden hebben diverse latere toppers hun opwachting gemaakt op de banen van TC Bakkum. Daartoe behoorden Grand Slam-winnaars als Richard Krajicek en Gustavo Kuerten. Ook spelers als Martin Verkerk, Sebastian Grosjean, Raemon Sluiter, Sjeng Schalken en Dianara Safina behoorden ooit tot het deelnemersveld van het sterke jeugdtoernooi.
Raemon Sluiter verrichtte in 2008, samen met John van Lottum, een spetterende opening van de 52e editie van het Biesterbos Open, door het publiek een zeer vermakelijke demonstratiewedstrijd voor te schotelen. Tijdens het woordje vooraf merkte Sluiter op: “Toen ik hier het clubhuis weer binnenkwam, zag ik meteen het verschil met een paar jaar geleden: de flipperkast was verdwenen!”
In 1986 werd het eerste ‘Bakkum Dubbeltoernooi’ georganiseerd. Inmiddels staat dit toernooi, dat altijd eind juli wordt gehouden en ruim een week duurt, bekend als een van de gezelligste toernooien in de regio. De organisatie had nooit problemen om de bezetting in te vullen. Integendeel, ver voor de sluitingsdatum werd het maximale aantal inschrijvingen bereikt en moesten diverse late inschrijvers teleurgesteld worden.
Naast deze twee open toernooien beleefden de leden ook veel tennisplezier aan de jaarlijks terugkerende onderlinge toernooien als het openingstoernooi, het ouder-kindtoernooi en de clubkampioenschappen.
Tot slot is er een aantal gezelligheidstoernooien, waaraan door tennissers van Castricum, Akersloot, Bakkum en Limmen kan worden deelgenomen en die wisselend op de betrokken parken in september worden gehouden. Voor de jeugd is dat het ‘ABCL-toernooi’ en voor de senioren heeft het de naam ‘CALB-toernooi’ gekregen.
De club kende ook jarenlang een aantal vaste evenementen die veel hebben bijgedragen aan het clubgevoel en de prima sfeer binnen de vereniging. Zo werden er vaak bridge- en klaverjasavonden
Jaarboek 32, pagina 31
gehouden in de zalen van Funadama of De Oude Schimmel. Ook werd aan de voorjaarsvergadering in de jaren (negentien) zestig jaren regelmatig een cocktail dansant gekoppeld. Tot slot zijn de jaarlijkse feestavonden ter afsluiting van toernooien, barbecues en andere sociale evenementen, zoals een mosselavond en de nieuwjaarsreceptie niet meer weg te denken op het knusse park aan de Vinkebaan.
Van 7 tot en met 14 juni 1986 werd er een gevarieerde feestweek gehouden ter viering van het 60-jarig bestaan. Voorzitster Ien Hoenselaar zei in haar voorwoord dat er in de komende tien jaar veel aandacht moest worden besteed aan de jeugd en dat het streven was dat TC Bakkum een gezellige vereniging bleef en op niveau mee kon draaien. Zij complimenteerde ook de lustrumcommissie, die onder leiding van Rob de Beer stond. In het jubileumnummer werd nog even stilgestaan bij Theo Immink, die toen met 89 jaar een van de alleroudste ereleden was.
Tijdens de feestweek was er een optreden van het in die jaren befaamde cabaretduo Coos Joosse en Loes van Keeken. Beide dames waren lang actief bij de tennisclub en brachten op de avond van 10 juni een aantal succesnummers uit hun grote repertoire.
In 1990 werd het clubhuis grondig verbouwd. Zes jaar later volgde de bouw van een aparte materialenberging en aan de Vinkebaanzijde werd een afsluitbaar toegangshek geplaatst. Het clubhuis werd in 2000 voorzien van een commissiekamer en een werkplaats voor de beheerder.
Jaarboek 32, pagina 32
De parkbeheerder
Hans Gielink loopt inmiddels als onderhoudsman al 28 jaar rond op het park van TC Bakkum. In 1981 volgde Hans zijn oom Gé Bouwhuis op als groundsman van de tennisclub. Daarvoor had hij al enige ervaring opgedaan, want sinds 1977 hielp hij met het speelklaar maken van de banen. Langzamerhand werd zijn takenpakket steeds verder uitgebreid en kreeg hij ook meer verantwoordelijkheden. Het was dan ook een logisch gevolg dat Hans per 1 oktober 1989 officieel werd aangesteld als full-time parkbeheerder. Vanaf dat moment was hij verantwoordelijk voor het gehele dagelijks beheer van het complex, inclusief het clubhuis en de kantine.
Hij maakte zich in al die jaren erg geliefd onder het tennispubliek, maar soms ook berucht. De parkbeheerder is er namelijk erg op gesteld dat de leden zich aan de regels houden en als dat niet het geval is, wil hij nog wel eens uit zijn slof schieten.
Een welkome bijkomstigheid voor de club is dat Hans koken als hobby heeft en de leden zodoende al heel wat keren van zijn smakelijke gerechten hebben kunnen genieten. Hans Gielink werd in april 2006 door de vereniging flink in het zonnetje gezet bij het vieren van zijn 25-jarig jubileum. Op de vraag wanneer het volgende feest van de vereniging zou zijn, antwoordde de nu 52-jarige beheerder: “Dat zal wel vanwege mijn afscheid zijn!”
Onder voorzitterschap van mevrouw Tonny Hendriks stond de vereniging in hetzelfde jaar stil bij het 75-jarig bestaan. Er verscheen een fraaie huis-aan-huis krant en zoals gebruikelijk werd het jubileum uitgebreid gevierd. De voorzitster stelde in de feestkrant dat de club ondanks de respectabele leeftijd van 75 jaar nog heel dynamisch en springlevend was, die goed gedijde dankzij de vele tientallen vrijwilligers.
Na zo’n 30 jaar werd het ook tijd om alle gravelbanen te renoveren. Dat vond plaats in 2001, waarbij de banen van een nieuwe lavalaag en een toplaag werden voorzien.
Bij de gemeente vroeg de club vergunning aan voor het plaatsen van een lichtinstallatie op de vier banen, die grenzen aan de tuinen van de woningen aan de Sifriedstraat. Uiteraard waren de bewoners van de betrokken huizen daar niet blij mee en tekenden bezwaar aan. Dit leidde tot een lange juridische procedure. Pas in 2003 kon na een voor de club positieve uitspraak van de rechter opdracht worden gegeven voor de plaatsing van de lichtinstallatie op de banen 6 tot en met 9. Deze installatie werd in augustus van dat jaar officieel in gebruik genomen.
In hetzelfde jaar promoveerde het eerste team van TC Bakkum naar de eerste klasse van de zondagcompetitie.
Een jaar later maakte een grote toeloop van nieuwe leden de instelling van een wachtlijst opnieuw noodzakelijk. De club had op dat moment ruim 1.000 leden.
De afgelopen vijf jaren (2005-2009)
Ook in 2005 was er nog steeds een wachtlijst, die echter aan het eind van het jaar voor wat betreft de seniorleden kon worden opgeheven. De wachtlijst voor de jeugd werd weliswaar korter, maar moest worden gehandhaafd. Het eerste team van de zondagcompetitie promoveerde opnieuw naar de eerste klasse, nadat het daaruit in 2004 was gedegradeerd.
Het jaar 2006 was alweer het tachtigste verenigingsjaar van TC Bakkum. In de algemene ledenvergadering werd Dick van der Horst postuum benoemd tot erelid. Het maximum aantal leden werd voor dat jaar bepaald op 1.030, waarvan 780 senioren en 250 junioren.
Het Biesterbos/Dutch Junior Open (voormalig Van Keekentoernooi) beleefde in hetzelfde jaar zijn 50e editie en het Bakkum Dubbeltoernooi werd voor de 20e keer gehouden.Twee leden vierden hun 25-jarig jubileum. Dat waren parkbeheerder Hans Gielink en hoofdtrainer Geert Koeman.
De trainer
Een 83 jaar oude vereniging heeft naast veel leden ook een groot aantal trainers gekend. Het voert te ver om deze allemaal te noemen. Voor één man dient echter een uitzondering te worden gemaakt. Het is immers uniek als je al 28 jaar met zoveel plezier die taak bij een en dezelfde tennisclub uitoefent. We hebben het dan over hoofdtrainer Geert Koeman (1961).
Na het CIOS en het behalen van de officiële licentie als A-trainer veroverde Geert zich in de winter van 1981-1982 een plaats in het trainersteam van TC Bakkum. Zijn aanstelling was voor het bestuur geen punt van discussie, want de club kende hem al jaren als getalenteerd tennisser en gedreven competitiespeler. Zo gedreven bleek hij ook als trainer. Geert bekwaamde zich spoedig verder op het vakgebied van tennisleraar en behaalde ook de B- en
Jaarboek 32, pagina 33
C-licentie van de KNLTB. Als erkenning werd hij in 2000 aangesteld als hoofdtrainer en Geert bleef dat tot nu toe. Ondertussen vestigde hij zijn naam in de tenniswereld als toptrainer, die in staat is om selectiespelers tot grote hoogte te inspireren.
In juni 2006 werd het 25-jarig jubileum van Geert Koeman gevierd in een gezellig vol clubhuis en bood de selectie hem en zijn echtgenote een reisje aan. In een clubblad uit 1990 liet Geert weten dat hij de eerste twintig jaar wel voort kon in het trainersvak. Hij heeft deze uitspraak zo goed als waargemaakt en als het aan TC Bakkum ligt, mag hun hoofdtrainer nog best een poosje blijven.
In de winter van 2006-2007 werd de oude dubbele oefenkooi gerenoveerd. Een deel hiervan werd omgebouwd in een mini-tennisbaan. Hierop konden de allerjongsten les krijgen en zij hoefden niet meer op de seniorenbanen, die meestal te groot voor hen waren. Door de realisatie van dit project, dat in juni 2007 officieel werd geopend, werden tegelijkertijd de normale banen ontlast. In het clubgebouw verrees een geautomatiseerd afhangbord, dat duidelijk in een behoefte voorzag.
Begin 2009 werd het terras voor de kantine van een fraaie
uitschuifbare overkapping voorzien.
Het eerste gemengde team sloot dit voorjaar de competitie
sterk af door de titel in de tweede klasse in de wacht te
slepen.
De ervaren voorzitter Tonny Hendriks, die vanaf 1998 leiding geeft aan TC Bakkum.
Na 83 jaar kan worden geconcludeerd dat TC Bakkum, onder leiding van de ervaren voorzitter Tonny Hendriks, nog steeds een bloeiende club is met het maximum aantal leden, waarbij voor het eerst voor zowel de ouderen als de jeugd de wachtlijst volledig kon worden weggewerkt. De kracht van de vereniging is nog altijd dat zij kan steunen op circa 125 vrijwilligers.
De voorzitters van 1926 tot 2009
1926-1952 Wilhelm van Keeken
1952-1958 Wim Martens senior
1958-1960 Co Veltman
1960-1966 Dick van der Horst
1966-1967 Ydo Fok
1967-1968 Frank Jolles
1968-1972 Harry van der Valk
1972-1976 Rob de Beer
1976-1979 Gert van Ravenzwaay
1979-1982 Piet Zandhuis
1982-1986 Ed Blauw
1986-1990 Ien Hoenselaar
1990-1992 Fred van Pesch
1992-1996 Rob de Beer
1996-1997 Bob Vreeling
1997-1998 Kick van de Linde
1998-heden (=2009) Tonny Hendriks
Tennisvereniging Castricum
In de loop van de jaren (negentien) zeventig stelde TC Bakkum een ledenstop in. Omdat er daar eind 1976 maar liefst 600 personen op een wachtlijst stonden, nam een zogenaamde ‘groep van 10’ het initiatief om na goedkeuring van de gemeente een nieuwe vereniging op te richten.
Op 25 april 1977 werd Castricum een tweede tennisvereniging rijker, die bij de KNLTB werd ingeschreven onder de naam ‘Tennisvereniging Castricum’, afgekort TVC geheten. De club beschikte op dat moment over een fors aantal leden, maar had helaas nog geen banen. Spelen was er daarom in het seizoen 1977-1978 nog niet bij. Eind 1977 telde de vereniging 1000 leden. De behoefte was overduidelijk.
Nieuw tenniscomplex in Noord-End
De gemeenteraad ging op 2 februari 1978 akkoord met de plannen voor de aanleg van een nieuw tenniscomplex in de jonge wijk Noord-End, bestaande uit de bouw van een tennishal met vier tennisbanen en twee squashbanen, alsmede de realisatie van tien gravelbuitenbanen en een bijkomende voorziening nabij de sporthal ‘De Bloemen’.
Aan de besluitvorming ging een stevige discussie vooraf. Zo was er aan de ene kant waardering voor het particuliere initiatief, maar gingen er aan de andere kant stemmen op voor een gemeentelijke vertegenwoordiging in het stichtingsbestuur. Raadslid Aad de Wit verzette zich vooral tegen de massale tennishal en vroeg zich af of Castricum in een tijd van schaarste zich de luxe van een tennis-squash-hal kon veroorloven. Uiteindelijk stemde de raad, met de stem van De Wit tegen, in met de ambitieuze plannen. Besloten werd tot het verstrekken van een geldlening van 3.300.000 gulden aan de stichting en het beschikbaar stellen van een krediet van 918.542 gulden voor de grond- en inrichtingskosten. Daarnaast ontving de stichting een eenmalige bijdrage van 166.500 gulden.
Eind juni van dat jaar werd een start gemaakt met de aanleg van de banen. Doordat men te kampen kreeg met vertraging, werd besloten om voorrang te geven aan de buitenbanen.
Op 14 april 1979 werden de tennisbanen door de ‘Stichting Tennispark Noord-End’ aan de vereniging in huur overgedragen.
Jaarboek 32, pagina 34
De bouwpastoor
Harry van der Valk, inmiddels 83 jaar oud, neemt al jaren een unieke positie in bij de Castricumse tennisverenigingen. Hij is namelijk erelid van zowel TC Bakkum als TVC. En dat is hij niet zomaar geworden. Nadat Harry voorzitter was geweest van de kleine katholieke tennisvereniging ODO op Onderlangs, werd hij in 1960 bestuurslid voor de jeugd van TC Bakkum. Zijn grote organisatorische kracht kwam vooral tot uiting bij de realisatie van het tennispark aan de Vinkebaan, waar hij de rol van ‘bouwpastoor’ op zich nam. Harry nam ook zitting in het bestuur van de Stichting Tennispark Vinkebaan.
Toen de wachtlijst in Bakkum in 1976 was opgelopen tot 600, riep Harry de wachtlijstleden op tot een vergadering en stelde hen voor om in eigen beheer een nieuw park te realiseren. Daarbij was hij bereid een adviserende taak op zich te nemen, maar het liep anders. Harry van der Valk werd vanwege zijn grote ervaring al snel een van de trekkers bij de aanleg van het complex in Noord-End. Hij werd bijgestaan door secretaris Jaap Scholte, die dagelijks ‘op de werkvloer’ aanwezig was.
Ook werd Harry voorzitter van de Stichting Tennispark Noord-End, waardoor hij zijn werkzaamheden bij TC Bakkum aan het stichtingsbestuur moest overdragen. Dat werd hem toen door de Bakkumleden niet in dank afgenomen, zoals blijkt uit zijn memoires in het jubileumnummer van TVC uit 2002. Niemand zal hem dat nu nog kwalijk nemen, want Harry wordt nog steeds door velen geprezen om zijn grote verdiensten voor het tennisgebeuren in Bakkum en Castricum.
TVC ging meteen deelnemen aan de zomercompetitie met 17 seniorenteams en drie jeugdteams. Paul Warren werd de eerste selectietrainer en kreeg daarbij assistentie van zijn echtgenote Lia en van Arthur Hoorn.
Op 1 september 1979 werd het tennispark ‘Bloemenbaan’ officieel geopend door burgemeester Gmelich Meijling. De eerste burger van Castricum zei daarbij dat de enorme
Jaarboek 32, pagina 35
groei van de tennissport de gemeentebestuurders zorgen baarde. Gebleken was namelijk dat de animo op dat moment zo groot was, dat het aantal beschikbare banen alweer te klein was om in de behoefte te voorzien.
Na afloop van de officiële plechtigheid volgde een receptie en werden er demonstratiewedstrijden gespeeld, waar de vroegere Nederlandse kampioene Tine Zwaan ook aan meedeed.
In datzelfde najaar werden voor het eerst de onderlinge clubkampioenschappen georganiseerd. De winnaars waren bij de dames Dini Paulsen, bij de heren Hans de Bont, bij de meisjes Annet Kaper en bij de jongens Michel Jonker.
De eerste toernooien
Het eerste team van TVC behaalde in het voorjaar van 1980 het kampioenschap en won ook zijn promotiewedstrijden.
In hetzelfde jaar vond er na het geslaagde kennismakingstoernooi in 1978 weer een uitwisseling met TC Bakkum plaats en dit keer gebeurde dat op de Bloemenbaan. Ook werden in 1980 de ladderwedstrijden geïntroduceerd. Samen met drie andere verenigingen uit de omgeving werd eveneens gestart met een zondagcompetitie gedurende de winter in de tennishal, waar op hoog niveau werd gespeeld.
In april 1981 werd het allereerste John Moentoernooi georganiseerd. Tijdens dit toernooi streden de kinderen van TC Bakkum en TV Castricum om de punten en de prijzen.
De competitie in het jaar 1982 was voor de club alleszins geslaagd te noemen, want vijf van de zes gemengde teams en drie van de vier herenteams werden kampioen van hun afdeling.
In de maand juni daarop werd het eerste lustrum gevierd. Voor de jeugd werden er onder andere een disco-avond en ballenspeurtocht gehouden. De ouderen konden zich in het slotweekend uitleven op een feest in ‘English style’ of meedoen aan een puzzeltocht per auto of fiets. Tijdens deze zeer geslaagde lustrumviering werd Harry van der Valk benoemd tot eerste erelid van de vereniging.
Op de maandag na de festiviteiten startte onder leiding van Hans Eijkman het eerste Open Veteranentoernooi.
In 1983 nam Pieter Vijn de voorzittershamer over van Gerrit Eveleens, die bij zijn afscheid ook het erelidmaatschap kreeg. Op 28 mei van dat jaar werd het eerste ouder-kindtoernooi gespeeld. Ook werd in juni het eerste nacht toernooi gehouden.
Voor de jeugd werd er in 1985 een nieuw toernooi geïntroduceerd onder de naam ‘Koen kampioen’. Dat hield in dat de spelertjes op drie woensdagmiddagen naar de baan mochten komen om onderlinge wedstrijdjes te spelen. De beste werd uitgeroepen tot ‘Koen kampioen’. De namen van de winnaars werden vermeld op een prachtige bokaal.
De senioren moesten hun ogen goed open houden tijdens het ‘Nachttoernooi’, dat in de nacht van 7 op 8 juni 1985 werd gehouden. In hetzelfde jaar werd het eerste gemengde team op de zaterdag kampioen van het district Noord-Holland.
In het team speelden maar liefst drie leden uit het gezin Jonker, namelijk vader Nic, moeder Thea en zoon Michel. Alie Rozemeier completeerde het trio.
Op zaterdagavond 26 oktober 1985 bracht Tom Okker een bezoek aan de Bloemenbaan om demonstratiewedstrijden te spelen.
Jaarboek 32, pagina 36
Eigendom en beheer van het tennispark in Noord-End
Na overdracht van de banen in april 1979 door de Stichting Tennispark Noord-End aan TVC, bleef de stichting juridisch eigenaar van het complex en verantwoordelijk voor de exploitatie en het beheer daarvan. Leo Verschoor pachtte de ontmoetingsruimte en runde ook het restaurant, dat hiervan deel uitmaakte. Dat bleek echter te ambitieus te zijn opgezet, want binnen een paar jaar kwam hieraan een eind.
Op grond van de voorwaarden die waren verbonden aan de gemeentelijke lening, verviel het tennispark spoedig weer aan de gemeente.
Midden jaren (negentien) tachtig heerste er binnen de tennisvereniging en de squashvereniging Reflex de nodige onrust. De gemeente kampte namelijk al ettelijke jaren met tekorten op de exploitatie van het vrij luxe opgezette sportcomplex, omdat de stichting de lasten niet meer kon dragen.
Daarom wilde de gemeente opnieuw tot privatisering overgaan. In april 1986 was de druk enigszins van de ketel, toen het college besloot het complex te verkopen aan Holland Sport Exploitaties BV. De directeur van deze vennootschap was Ruud Keesman. Zoon Frank ging met zijn echtgenote Bertha het park beheren.
Een tweede belangrijke wijziging in de eigendomssituatie van het tennispark vond plaats in 1992. Door het faillissement van Holland Sport Exploitaties werd de gemeente voor de tweede keer eigenaar en bood het complex weer te koop aan. Met Henk Boontje, tevens eigenaar en exploitant van het tennispark ‘De Voetel’ in Limmen, werd overeenstemming bereikt. De vereniging ging vanaf dat moment 10 banen huren van de nieuwe eigenaar. Boontje liet binnen een paar jaar twee nieuwe banen aanleggen ten behoeve van de particuliere verhuur.
Na diverse verbouwingen was het complex in 2000 veranderd in een multisportpark, met onder andere een klimwand, fitnesscentrum en squashbanen. Boontje gaf er de naam ‘Berg en Bal’ aan. Het park is vanwege zijn gunstige ligging en fraaie inrichting zeer geliefd onder de tennisliefhebbers.
Het competitieseizoen 1986-1987 bleek succesvol te zijn, want maar liefst zes teams werden kampioen. Van 21 tot en met 27 juni 1987 vierde de vereniging haar 10-jarig bestaan met als slot een feestavond, die werd opgeluisterd door zangeres Imca Marina.
Zowel in 1987 als 1988 vond er op initiatief van vader en zoon Keesman een uitwisseling plaats met de Groningse tennisclub ‘Cream Crackers’. Eerst ging TVC met een bus vol leden op bezoek in het hoge noorden en het jaar daarop vond de ontmoeting in Castricum plaats.
In 1989 vierde de TVC-bridgeclub ‘de Doubletjes’ haar 10-jarig bestaan. Hans Eijkman werd in dat jaar voorzitter.
Hans Eijkman
In 1979 kwam Hans Eijkman in Castricum wonen om bij de gemeente (Sportzaken) te gaan werken. Toen werd hij lid van de nieuwe
tennisvereniging, die heel veel aan zijn inzet heeft te danken. Hij nam al snel zitting in de recreatiecommissie en was betrokken bij het open toernooi van TVC, dat jarenlang in het najaar werd gehouden als een van de laatste evenementen in de regio. Voordat Hans voorzitter werd, zat hij ook in de wedstrijd- en technische commissie.
In 1982 organiseerde Hans het eerste ‘Open Veteranentoernooi’ en deed dat in 2009 alweer voor de 27e keer op zijn eigen vertrouwde wijze.
Hans Eijkman is negen jaar voorzitter geweest. Bij zijn afscheid in 1997 werd hij benoemd tot erelid. Kort na zijn afscheid trad Hans weer aan als lid van de technische commissie. Toen de vereniging eind 2005 zonder voorzitter kwam te zitten, toonde hij zich opnieuw bereid om ad interim twee jaar lang de club te leiden. Tegenwoordig vervult Hans de functie van vice-voorzitter en maakt deel uit van de PR-commissie.
Veranderingen
In het voorjaar van 1990 werd het TVC-talent Rick van Eijk verrassend Nederlands indoor-tenniskampioen bij de jongens tot en met 16 jaar. De seniorencompetitie van dat jaar leverde voor het eerste, tweede en derde gemengde team op de zondag het kampioenschap op. In augustus deed een nieuw evenement zijn intrede bij TVC. Dat was het ‘Straten-wijken-toernooi’, waar teams aan meededen die bestonden uit leden die bij elkaar in een straat of wijk woonden. Het toernooi was jarenlang een topper.
Het derde lustrum was in 1992 een feit en ter ere daarvan konden de leden op 5 april meedoen aan een fietsrally. Ook werd er een casino-avond georganiseerd.
Eind maart 1993 kon de jeugd van Castricum kennismaken met de tennissport via een grote instuif, die door de jeugdcommissie werd georganiseerd. Aan het evenement in de tennishal van de Bloemenbaan deden maar liefst 330 kinderen van 13 basisscholen mee. In hetzelfde jaar kreeg de jeugd van TVC een eigen jeugdspecial in het clubblad de ‘Zetpoint’.
Jaarboek 32, pagina 37
De clubkampioenschappen van 1994 werden overschaduwd door het overlijden van Ger de Jager, die veel betekende voor de vereniging en de stuwende kracht was achter de organisatie van deze onderlinge wedstrijden. Daarom werd het toernooi afgebroken. Als eerbetoon aan dit clublid wordt vanaf 1995 tijdens de clubkampioenschappen de ‘Ger de Jager Trofee’ uitgereikt.
Het 20-jarig bestaan werd in juni 1997 gevierd. Het thema van de feestweek was ‘geschiedenis en toekomst’. Zeer apart was het ‘houten racket mix toernooi’ dat werd gehouden. Ook was er veel belangstelling voor de ‘Lustrum games’ en de grote feestavond, waarvoor de Bloemenhal werd omgetoverd tot danshal en alles in het teken van de sixties stond. Er waren onder andere optredens van de band Poker (voormalige Frogs) en de Blues Brothers. Tijdens deze avond ontving Alie Roos de gouden TVC-speld, omdat zij vanaf het verschijnen van de eerste Zetpoint al die jaren de distributie van het clubblad verzorgde.
In 1997 nam Martin Wilson het voorzitterschap over van Hans Eijkman.
De voorzitters van 1977 tot 2009
1977-1983 Gerrit Eveleens
1983-1986 Pieter Vijn
1986-1989 Frans Bruggeman
1989-1997 Hans Eijkman
1997-2003 Martin Wilson
2003-2005 Gerrit Eveleens (ad interim)
2005-2007 Hans Eijkman (ad interim)
2007-heden (=2009) Jos Verkleij
Op 1 april 1998 werd de tenniszuil geïntroduceerd, waardoor het mogelijk werd om via een computer een baan te reserveren. De vereniging was een van de eerste waar dit systeem werd toegepast.
In 2002 stond het seizoen grotendeels in het teken van het zilveren jubileum, dat in juni werd gevierd. Het programma hield onder andere een clinic van Jacco Eltingh voor de jeugd in en uiteraard een feestavond. Ook was er een prachtige foto-expositie te bezichtigen over de afgelopen 25 jaar en vond er een receptie plaats, gevolgd door een reünie. Voorts werd er in 2002 stilgestaan bij het feit dat de trimclub van Guus Paulsen 25 jaar bestond.
Jaarboek 32, pagina 38
De trimclub
Guus Paulsen, lid van TVC vanaf het eerste uur, kwam vlak na de oprichting van de nieuwe Castricumse tennisvereniging met het idee om een trimgroep op te richten, zodat de leden de gelegenheid werd geboden om fit de winter door te komen. Dat idee sloeg enorm aan, want Guus verzamelde al snel een grote groep om zich heen, die trouw elke zondagochtend bij Johanna’s Hof paraat stond om vervolgens te gaan trimmen of diverse rek- en strekoefeningen te gaan doen. Guus hield dat jaren vol en verzaakte nooit, weer of geen weer.
In 2002 vierden tijdens een reünie bij Johanna’s Hof vele leden en oud-leden het feit dat Guus de trimclub inmiddels 25 jaar leidde. De gedreven en zeer sportieve trimtrainer werd toen flink in het zonnetje gezet. In 2008 stopte Guus op 71-jarige leeftijd met zijn activiteiten, waarmee hij zo’n 30 jaar de conditie van talloze TVC’-ers op peil had gehouden.
Magere jaren
Vanaf 2003 kwam TVC in wat moeilijker vaarwater terecht. Het ledenaantal was afgenomen tot ruim 700 en daardoor huurde de vereniging steeds minder banen van exploitant Boontje. Desondanks werden er nog wel de nodige prestaties behaald. Zo werd het eerste jongensteam kampioen in de derde klasse en greep het eerste damesteam net naast de nationale districtstitel.
In de zomer van 2003 ontstonden er wat problemen met de eigenaar van Berg en Bal, die zich afvroeg of de tennisvereniging nog wel op zijn complex kon blijven spelen. Door deze onrust gingen er binnen TVC stemmen op om uit te kijken naar een nieuwe locatie. Martin Wilson trad aan het eind van dat jaar af als voorzitter en werd het vierde erelid van de vereniging.
De algemene ledenvergadering ging op 11 april 2005 akkoord met de oprichting van de vereniging ‘TV Nieuw’, die de opdracht kreeg om in samenwerking met de gemeente de mogelijkheden van verhuizing te onderzoeken. Dit heeft niet tot resultaat geleid, waarna de nieuwe vereniging eind 2008 werd opgeheven.
De toekomst
Anno 2009 kan de conclusie worden getrokken dat TV Castricum zich goed heeft hersteld van een mindere periode. Er heerst onder leiding van de nieuwe voorzitter Jos Verkleij een goede sfeer binnen de vereniging, die tegenwoordig (in 2009) ruim 600 leden telt.
In de ledenvergadering van 2 februari 2009 werd een activiteitenplan voor de komende jaren vastgesteld.
Jaarboek 32, pagina 39
Slotwoord
De tennissport heeft ook in ons dorp een enorme ontwikkeling meegemaakt. Halverwege de jaren (negentien) zeventig klopten steeds meer mensen voor het lidmaatschap aan bij de oudste vereniging in Bakkum, waardoor het noodzakelijk bleek om een tweede vereniging op te richten.
De huidige accommodaties, materialen en technieken zijn niet meer te vergelijken met de wijze waarop deze sport in het begin van de vorige eeuw werd beoefend. Het spelplezier is echter minstens zo belangrijk gebleven.
Hans Boot
Bronnen:
- Archiefstukken TC Bakkum en TV Castricum.
- Diverse edities Nieuwsblad voor Castricum.
Met dank aan:
AnneMarie van Aken, Hans Eijkman, Hans Gielink, Tonny Hendriks, Wim Hespe, Ronald van der Horst, Nic en Thea Jonker, Dirk Joosse, Chris en Loes van Keeken, Piet Kuijper, Ernst Lawa, Jaap Scholte, Erica Veldmans, Truus Witkamp en Tine Zwaan.
- Verschenen jaarboekartikelen over verenigingen in Castricum:
- amateurtuinders
- atletiekvereniging AVC
- Bakkerij
- biljart
- bridge Bricas
- carnaval
- fanfare
- gymnastiek
- hengelsport
- Kennemer ijsbaan
- Perspectief
- muziek
- rugby
- scouting
- tennis
- toneel
- turnen
- voetbal
- volleybal
