Niets uit deze publicatie mag worden overgenomen zonder toestemming van de Stichting Werkgroep Oud-Castricum.
Jaarboek 39, pagina 74
De Schoolstraat en haar bewoners rond 1950
Het onderwijs en het bestuur in Castricum waren door de eeuwen heen geconcentreerd nabij de oude dorpskerk. Er werd school gehouden in het oude rechthuis of in een afgeschot gedeelte van de kerk. Er was nog geen eigen schoolgebouw. Daarin kwam in 1854 verandering. Er werd een school gebouwd naast het raadhuis met drie lokalen langs de Dorpsstraat en later drie lokalen langs de om die reden zo genoemde Schoolstraat.
De oudste vermelding van de naam vinden we pas in een notariële akte uit 1907 bij de verkoop van twee huizen in deze straat. Voor die tijd werd dit gebied Kerkbuurt genoemd met een doorlopend huisnummer. De Schoolstraat begint bij de Dorpsstraat en eindigt bij de overgang van Breedeweg-Overtoom.
In dit artikel wordt de situatie rond 1950 beschreven: wie woonden er en welke bedrijfjes waren er gevestigd?
De even genummerde huizen in de Schoolstraat (oostzijde)
In onderstaand kaartje wordt de huisnummering van de Schoolstraat getoond. Vanaf de Dorpsstraat was er oorspronkelijk een onbebouwd gedeelte, een boomgaard met moestuin, behorende bij het aan de overkant van de Dorpsstraat gelegen landhuis Hermana State. Het eerste huis aan de oostzijde van de Schoolstraat was van de dorpssmid en begon met nummer 6. De nummers 2 en 4 waren gereserveerd voor latere bebouwing; alleen nummer 2 is daarvan gebruikt.
Het merendeel van de huizen aan de oostzijde van de Schoolstraat is zeer gelijkvormig; dat betreft dan de nummers 12 tot en met 26. Deze huizen zijn in de periode 1900-1910 gebouwd door Jacobus Res, die zijn bouwbedrijf vooraan in de Schoolstraat had. Jacobus Res kocht in het jaar 1900 een stuk grond van 1.230 vierkante meter van de erfgenamen van Klaas van de Kamer en bouwde deze woningen, die hij met uitzondering van de nummers 18 en 20 in eigendom hield en verhuurde. Voor de bouw van deze huizen zou gebruik zijn gemaakt van (afgekeurd) bouwmateriaal van provinciaal ziekenhuis Duin en Bosch, dat werd gebouwd van 1904-1909. Voor de gelijksoortige huizen in de Rooie Buurt aan de Alkmaarderstraatweg, nu Dorpsstraat geheten, zou dit materiaal ook zijn gebruikt.
Jaarboek 39, pagina 75
Na het overlijden van Jacobus Res in 1953 worden de bezittingen onder zijn kinderen verdeeld. Zoon Jan erfde de woningen nummers 12, 14 en 16 en zoon Frits Res de nummers 22, 24 en 26. Het woonhuis aan de overzijde van de Schoolstraat op nummer 9 erfde dochter Maria Res, die getrouwd was met Cornelis Brandjes.
Schoolstraat nummer 2
In 1909 werd op de hoek van de Dorpsstraat-Schoolstraat in opdracht van Jan Hendrik Heideman een woon- en winkelhuis gebouwd. De winkel had zijn ingang aan de Dorpsstraat. Na enkele uitbreidingen kon kleinzoon Jan Heideman na de oorlog daar zijn handel ín 1946 voortzetten onder de naam ‘Manufacturenmagazijn De Zon’. Het was een winkel in manufacturen en vloerbedekking. De woning stond aan de Schoolstraat nummer 2. Hier woonde Jan Heideman met zijn vrouw Annie Twisk en hun twee kinderen: Henk en Lida. Via de winkelingang aan de Dorpsstraat was de woning toegankelijk.
In 1955 ging Jan Heideman in Egmond aan Zee wonen en werd het pand gekocht door Cornelis (Cees) Huitenga, die de activiteiten later verlegde van textiel naar woninginrichting.
Vanaf 1952 had Heideman een gedeelte van het winkelpand verhuurd aan de firma Welkers, die huishoudelijke artikelen verkocht. In 1962 verliet Welkers het pand en vestigde zich in het oude postkantoor op de hoek Burgemeester Mooijstraat-Geelvinckstraat.
Schoolstraat nummer 6
Hier woonde Dorus de Groot, echtgenote Anne Castricum en hun kinderen. Dorus oefende het vak van smid uit, zoals het beslaan van paarden, het smeden van ijzer en het onderhoud van kolenkachels. Vanaf de weg kon je Dorus aan het werk zien, omdat de deur van zijn smederij vaak open stond. Zijn zoons Kees en Piet groeiden in het smidsbedrijf op. Dorus bleef er werken tot 1966, waarna Kees en Piet de smederij overnamen. Dorus ging inwonen bij zoon Piet op Schoolstraat nummer 26. Kees trok in de woning bij de smederij; hij overleed in 1992.
In de loop der jaren veranderde de smederij in een winkel voor haarden, kachels en siersmeedwerk. Het smidsvuur verhuisde naar een schuur achter het huis. De winkel heeft dienst gedaan tot eind 1985. Kees was de laatste smid van Castricum. Hij was net als zijn vader een enthousiast vrijwilliger bij de Castricumse brandweer. In het 13e Jaarboekje (1990) wordt de geschiedenis van deze dorpssmederij behandeld.
Schoolstraat nummers 8 en 10
Dit dubbele pand met de nummers 8 en 10 werd gedeeld bewoond. Het perceel had een oppervlakte van 1.624 vierkante meter en bij de woningen stond ook een schuur. Het was eigendom van expediteur Reinier Stet. Deze had het pand verkregen in 1945 bij de verdeling van de nalatenschap van zijn schoonvader Cornelis Steeman.
Reinier verkocht zijn bezit in 1951 aan de 71-jarige eierenhandelaar Frans Glorie. Frans ging wonen op nummer 8 en bleef daar wonen tot zijn overlijden in 1962.
Jaarboek 39, pagina 76
Zijn zoon Nic (1925-1976), gehuwd met Rie Poel, woonde al vanaf 1952 aan de Schoolstraat 10, zette het bedrijf voort en richtte op nummer 8 een kantoortje in.
Na het overlijden van Nic in 1976 kwam het bedrijf in handen van twee zonen van het echtpaar Glorie-Poel: Hein en Nico. Zij maakten het bedrijf groot, dat startte onder de naam Eierenglorie. In 1997 verhuisde het bedrijf naar Beverwijk, waar het fuseerde met eierenhandel Vermeulen uit Uitgeest en verder ging onder de naam Eierenglorie Vermeulen.
Als weduwe bleef Rie Poel er nog wonen, tot zij in 1984 naar de Ruiterweg ging. Haar zoon Hein met echtgenote Wil Wokke werden de bewoners van Schoolstraat 10. Achter het woonhuis 8 en 10 werd op de plaats van de bedrijfsgebouwen van Eierenglorie rond 2010 het woonproject Eihof gerealiseerd. De bouw omvatte 28 woningen en 2 winkelunits aan de Dorpsstraat op het terrein van het voormalige café ‘d’ Oude Schimmel’.
Schoolstraat nummer 12
Maarten Duijn bewoonde vanaf zijn huwelijk in 1908 met Guurtje de Graaf als eerste dit nieuwe huis aan de Schoolstraat. Zijn bijnaam was ‘Lange Maarten’ en hij was kaas- en botermaker op de melkfabriek ‘De Holland’, die vlak bij zijn woning stond. Zij kregen drie zoons en vier dochters. Maarten overleed op 70-jarige leeftijd in 1951, Guurtje bleef hier nog tot 1967 wonen. Zij overleed in 1969 in Hilversum.
Dit huis werd in 1967 gesloopt om een bredere toegang tot het bedrijf Eierenglorie mogelijk te maken.
Schoolstraat nummer 14
Vanaf 1947 woonde hier Barend Heistek met zijn echtgenote Els Sanders en hun drie dochters: Maartje, Froukje en Corrie. Barend was als productiemedewerker werkzaam op de blikfabriek in Krommenie. Hij overleed in 1974 en zijn tweede echtgenote Grietje Elzer bleef er wonen tot 1980.
De volgende bewoners waren Hein Glorie en Wil Wokke, tot zij in 1985 verhuisden naar Schoolstraat nummer 10.
Jaarboek 39, pagina 77
Schoolstraat nummer 16
Hier woonde vanaf 1945 Gerrit Rozemeijer (1901-1982) met echtgenote Geertje Kuijs en hun kinderen Niek, Jan en Ed.
Gerrit was fabrieksarbeider bij de Lassiefabriek in Zaandam. Hij overleed in 1982 en woonde toen nog op de Schoolstraat. Zijn vrouw bleef daar wonen en overleed op 87-jarige leeftijd in 1995.
Schoolstraat nummer 18
Tegen het einde van de oorlog in december 1944 kwam hier het echtpaar Willem Schermer (1913-1990) en Anna Kroone wonen met hun eerste kind Ria; er zullen daar nog zes kinderen worden geboren: Jan, Dick, Kees, Joke, Willem en Paul. Willem was eerst tuinder, later fabrieksarbeider en centrifugist op de Hollandse Melksuiker te Uitgeest.
In 1985 verhuisden ze naar de Offenbachstraat en kwam zoon Jan hier wonen. Van hun kinderen waren er twee die uitblonken op sportgebied. Dick op alle onderdelen van de atletiek met de hoogste classificatie in het speerwerpen en Kees was een uitstekend motorcoureur en deelnemer aan internationale motorraces. Kees was aangestoken door zijn overbuurman, de bekende coureur Jan Dekker.
Schoolstraat nummer 20
Hier woonde vanaf 1948 Freek Stuifbergen (1907-1994). Freek was geboren op de Hoogevoort als zoon van Teun Stuifbergen en Antje Duinmeijer. Hij was in 1938 getrouwd met Jannetje Berkhout en zij hadden drie kinderen: Truus, Antoon en Nico.
Freek woonde hiervoor aan de Schoolstraat op nummer 22. Hij was postbode. In 1966 verhuisde hij naar de Ruiterweg en woonde enkele jaren later op de Mient. Freek heeft zich zeer verdienstelijk gemaakt door op 78-jarige leeftijd zijn jeugdherinneringen op te schrijven en vooral hoe Castricum er omstreeks 1915 heeft uitgezien. Gestimuleerd door zijn beroep als postbode legde hij per straat de namen vast van de bewoners, vaak nog met hun bijnamen.
Jaarboek 39, pagina 78
In 1966 kwam hier Huug Korsman, timmerman, wonen met echtgenote Ans de Zeeuw. Zij waren in 1962 getrouwd en woonden daarvoor aan de Eerste Groenelaan.
Schoolstraat nummer 22
Hier woonde vanaf 1934 groenteboer Cor Nanne, die achter de woning in de schuur een winkeltje had in groente en fruit. In 1938 verhuisde hij naar een nieuw pand op de hoek van de Breedeweg en de Nuhout van der Veenstraat.
Hierna kwam de op nummer 20 besproken Freek Stuifbergen er wonen. Hier werden zijn drie kinderen geboren. Hij verhuisde in 1948 met zijn gezin, waarvan de jongste dan nog maar enkele maanden oud is, naar het naastgelegen huis.
Na Freek werd Cor Kuijs (1920-2005) de nieuwe bewoner. Cor trouwde in 1948 met Jeanne Hopman en het jonge stel ging in dat jaar hier wonen; drie van hun vier kinderen werden hier geboren. Cor woonde daarvoor bij zijn ouders op de boerderij aan de Breedeweg 49. Hij was eerst slager. Zijn vader Dorus Kuijs overleed in 1952. Cor kocht in 1953 de boerderij aan de Breedeweg, waar hij aan het einde van dat jaar met zijn gezin ging wonen.
Daar begon hij met het houden van kippen, wat uiteindelijk uitgroeide tot legbatterijen met in totaal wel 5.000 stuks. Cor ruilde in 1953 met zijn moeder Guurtje Stuijt, die het huis toen aan de Schoolstraat betrok met haar ongehuwde dochter Jo. Guurtje overleed in 1959 en dochter Jo bleef er wonen; zij verhuisde in 1981 naar de Offenbachstraat en de volgende bewoner op nummer 22 werd medio 1982 Rie Res (1923-2014), die daarvoor een drogisterij had in Velsen. Zij was een dochter van Frits Res en Maartje Liefting en bleef ongehuwd.
Schoolstraat nummer 24
Hier woonde Klaas Lute (1891-1949), die in 1915 trouwde met Apollonia (Ploon) Kuil. Hij was aanvankelijk tuinder en later arbeider op een oliefabriek. Zij kregen vier zoons en drie dochters, waarvan zoon Niek een verdienstelijk voetballer en later trainer bij Vitesse ’22. De zoons Tinus en Dook waren beiden werkzaam bij de firma Jac. de Nijs, alwaar Tinus zich opwerkte tot directeur van de interieurbouw en Dook tot economisch directeur.
Klaas Lute overleed in 1949. Tinus trouwde met Joke Kraakman en ging wonen in de ouderlijke woning. Hij bouwde een huisje voor zijn moeder achter de woning. Tinus en Joke kregen drie dochters: Helma, Joke en Lonneke. Zij zijn, evenals hun ouders, erg muzikaal en waren diverse keren te beluisteren op de ‘Castricumse avonden’ onder leiding van Dick Groot. Het gezin Lute verhuisde met moeder in 1968 naar De Loet.
Schoolstraat nummer 26
Op nummer 26 woonde Dirk de Graaf met echtgenote Jans Bos en kinderen; zij verhuisden in 1953 naar Schoutenbosch.
Jaarboek 39, pagina 79
In dat jaar erfde Frits Res deze woning van zijn vader en op dezelfde dag verkocht hij deze aan hoefsmid en machinebankwerker Piet de Groot, die toen nog op nummer 6 in de Schoolstraat woonde.
In diezelfde maand trouwde Piet met Annie de Ruyter en zij gingen op nummer 26 wonen. Het echtpaar kreeg drie dochters: Anja, José en Nelly. Zijn vader Dorus kwam op hoge leeftijd in 1966 bij hen inwonen, tot hij in 1980 op 89-jarige leeftijd overleed.
Schoolstraat nummer 28
Kort na de oorlog in september 1945 kwam Cor de Graaf (1914-1995) hier wonen. Het winkeltje met muziek en elektrische artikelen van zijn vader aan de Overtoom verhuisde naar deze woning. Cor had samen met zijn broer Jaap een bedrijf in elektrotechnische artikelen. In 1952 ging hij met zijn vrouw Anna Beentjes bij de zaak (Expert-De Graaf) in de Torenstraat wonen.
Nieuwe bewoner werd schoenmaker Piet van Kessel (1923-2002), gehuwd met Alie Res, dochter van Johannes Res, de aannemer van Schoolstaat 5. Piet en Alie kregen op nummer 28 vier kinderen: Jos, Peter, Ada en Jan.
De schoenmakerij was aan de voorkant gevestigd. Piet zat vaak in de deuropening om volledig zicht te hebben op het reilen en zeilen in de straat. Het huurhuis werd in 1952 hun eigendom. Piet verhuisde in 1963 naar de Bakkummerstraat 108, waar hij de schoenenzaak overnam van Willem van Heijningen en met hem van woning ruilde. Piet zette de winkel in Bakkum voort en ging daar ook visbenodigdheden verkopen.
Belevenissen van Peter van Kessel
Peter van Kessel woonde een aantal jaren in de Schoolstraat, waar zijn vader Piet een schoenmakerij had op nummer 28. Peter wist zich nog de volgende belevenissen te herinneren.
Graszoden
Mijn vader had in de schoenmakerij een kacheltje, waarin hij afvalresten en ook hout stookte. Toen ’s winters het kacheltje stond te snorren en er om het huis een lucht hing van verbrand leer, klommen een paar jongens op het dak en legden een graszode op de pijp. Binnen no time was het hele hok vergeven van de rook. Piet vloog naar buiten en zag nog net wie er van het dak afgleden. Maar eerst moest hij het dak op om de graszode te verwijderen en daarna ging hij even bij de betreffende ouders verhaal halen over deze streek. Ach streek …, het viel allemaal wel mee in die tijd.
Piet plagen
Buurjongen Nico (Dub) Stuifbergen had mijn vader weer eens uitgedaagd en in zijn bloembak gepiest. Dub rennen en Piet erachteraan tot in de huiskamer van de familie Stuifbergen. Daar kreeg hij Dub te pakken. Inmiddels kwam vader Stuifbergen op het geroep van Dub de huiskamer binnen rennen met een groot mes. Het bloed zat er aan, want hij was net konijnen aan het slachten. Hij hief het mes op naar Piet en sprak op dreigende toon: “Als jij Dub aanraakt, dan is Alie vanavond weduwvrouw.” Gelukkig bleef het bij verbaal geweld en keerde weldra de rust terug in de Schoolstraat.
Jaarboek 39, pagina 80
Appels jatten
Achter het Armenhuis was de tuin van de dominee en daar groeiden de lekkerste appels, peren en pruimen. Tegen de tijd dat ze rijp waren, gingen wij daar appeltjes jatten. Wij waren in de bomen geklommen en begonnen het fruit te plukken. Plots kwamen de inwoners van het Armenhuis op ons af en sloten ons in. Wij zaten nog in de boom terwijl de oudjes, zeventigers/tachtigers met stok, daaronder stonden te zwaaien. Wij gingen er echt niet uit, ook niet toen ze de takken begonnen te schudden.
Op een gegeven moment, na zeker een half uur, kwam Anton Stuifbergen langs. Hij werkte bij Bruynzeel en kwam net van zijn werk. Dub riep uit de boom: “Anton ze houden ons gevangen hier!” Anton gooide toen zijn tas neer, sprong over het hek en holde de boomgaard in. De bewoners stoven naar binnen en tegen de tijd dat wij allemaal uit de boom waren, had één van de oudjes de tas van Anton meegenomen naar binnen. Die heeft Anton met enige stemverheffing, de hele buurt kon meegenieten, toch weer teruggekregen.
Er was altijd wel wat te doen in de Schoolstraat. Televisie was er amper. Alleen oma Res had er één en dan mochten wij op woensdagmiddag af en toe kijken. Verder speelde alles zich buiten af: verstoppertje, bussie trap, cowboytje spelen en veel kattenkwaad uithalen. Alles bleef echter heel, want slopen was er niet bij!
Schoolstraat nummer 30
Vanaf 1948 woonde hier Klaas Zonneveld (1922-1997), werkzaam op de melkfabriek als botermaker. Hij was gehuwd met Catharina Dijkman. Zij kregen vier dochters: Ina, Els, Mieke en Monique.
Klaas stond bekend als een verdienstelijk keeper van het eerste van Vitesse ’22. In 1960 nam hij de naastgelegen winkel over van Johan Dijkstra en verhuisde naar nummer 32. Hij ruilde van huis met Johan Dijkstra die in 1966 eigenaar werd van het huurhuis nummer 30 en hier tot 1972 is blijven wonen.
Schoolstraat nummer 32
Op nummer 32 woonde vanaf 1953 Johan Harmen Dijkstra, die werkzaam was op ‘De Holland’ als melkcontroleur. Johan en echtgenote Marie Schuurman kregen vier kinderen: Joop, Truus, Wim en René. Bij hun woning was ook een tabaks- en snoepwinkel, die zij overgenomen hadden van de vorige eigenaar Anton Liefting. Deze had de bijnaam Anton Kiet en stond bekend als een voortreffelijke ijsmaker; zijn recept is onbekend gebleven.
De ijscoman
Daar is Anton, doodgewoon Anton
Ook al noemt men hem ook wel Anton Kiet
In de Schoolstraat op de hoek,
komen kinderen op bezoek
Hij geef ze ’n ijssie, voor ’n klein prijssie.
Daar is Anton, doodgewoon Anton
Ook al vind men hem soms een ouwe knar
Vergeet je pijntjes en verdriet
Neem een ijssie en geniet
Hier is Anton met zijn roomijskar.
Dit is een deel van het lied over Anton Liefting, gezongen op de Castricumse avond ‘Effe buurten’ in oktober 2013.
Johan Dijkstra was een ondernemende man. Naast zijn baan op de melkfabriek beheerde hij ook het winkeltje op het Vitesseterrein, waar hij frisdranken, koffie en andere versnaperingen verkocht. Op het kampeerterrein Bakkum pachtte hij een winkeltje voor de verkoop van snoepgoed en chocolade.
Johan verhuisde in 1960 naar Schoolstraat 30. De nieuwe bewoner werd Klaas Zonneveld. In 1965 verhuisde Klaas naar de Eerste Groenelaan en kwamen hier Johannes Dijkman en echtgenote Anna Baltus wonen.
Jaarboek 39, pagina 81
De oneven genummerde huizen in de Schoolstraat (westzijde)
Aan de westzijde van de Schoolstraat staan veel minder huizen dan aan de oostzijde. De nummers zijn oneven. Vanaf de Dorpsstraat gerekend heeft de eerste woning nummer 5.
Aan het tussengelegen stuk was destijds tot 1934 de school te vinden. Nu staat achter op dit pleintje nog de Juliana-Bernhardbank, die in 1937 bij het huwelijk van het prinselijk paar op initiatief van het voorlopig Oranje-comité hier is neergezet. Volgens de officiële oorkonde werd het werk belangeloos uitgevoerd door negen werkloze metselaars en grondwerkers. De bank is een ontwerp van de gemeentearchitect D. van Diepen en 900 schoolkinderen hebben de verschillende soorten stenen bijeengebracht.
Op dit pleintje is naast het oude raadhuis een herdenkingsmonument opgesteld – een zwerfkei – voor de Joden die ingeschreven waren in Castricum en omkwamen in 1940-1945. Op een bronzen plaat worden hun namen vermeld (in totaal 33). Het monument werd op 16 april 2013 onthuld door burgemeester Mans.
Naast de Juliana-Bernhardbank is de ingang naar het kerkhof, gelegen naast en ten noorden van de oude dorpskerk; hier liggen de ‘Oorlogsgraven van het Gemenebest’.
Schoolstraat nummer 5
In 1902 werd Jacobus Res eigenaar van het timmerbedrijf aan de Schoolstraat op nummer 5, dat daarvoor eigendom was van zijn moeder Maartje Brakenhoff, weduwe van Johannes Res (1834-1881).
Jacobus Res (1868-1952) was ook aannemer en bouwde in 1911 aan de Dorpsstraat het nieuwe raadhuis (nu – in 2016 – hotel).
Zijn bedrijf, bestaande uit het huis met aangebouwde timmerwerkplaats, werd in 1933 overgenomen door zijn zoon Johannes Jacobus (Jan) Res (1899-1962). Jan bouwde in 1939 nog een houtloods aan de westzijde van het pand. Als de werkplaatsdeur open stond, kwam de geur van geschaafd hout je tegemoet.
Door aannemer Jan Res is in Castricum veel gebouwd, waaronder de Henricus Mavo, de plaatselijke bioscoop Corso en vele woningen. Van Corso was hij mede-eigenaar samen met Roland Wefers Bettink.
Jan trouwde in 1925 met Adriana Fatels; zij kregen drie meisjes en zes jongens. Evenals buurman Jan Dekker waren de zoons Jaap en Jan verwoede motorrijders.
Na het overlijden van Jan Res in 1962 verhuisde zijn vrouw naar Dorpstraat 13. Zijn zonen Jaap (1930-1968) en Jan (1934-2001) zetten het bedrijf voort. Jan ging wonen op Schoolstraat nummer 5. Na het overlijden van Jaap bleef Jan alleen het bouwbedrijf runnen. Hij stopte hiermee in 1982 en begon op de Dorpsstraat de doe-het-zelf-zaak ‘Handy House’, later Doeland geheten. In 2004 werd de woning met werkplaats gesloopt en werden op deze plaats twee nieuwe woningen gebouwd (nummers 5 en 7).
Schoolstraat nummer 9
Dit huis was eigendom van aannemer Jacobus Res. Na zijn overlijden werden de bezittingen in 1953 onder de kinderen verdeeld, waarbij dit huis werd geërfd door dochter Maria Res, getrouwd met Cornelis (Cor) Brandjes (1885-1968).
Hier woonde al vanaf 1947 hun zoon Nico Brandjes (1919-1963), gehuwd met Ans Pepping. Zij kregen drie dochters en twee zoons.
Jaarboek 39, pagina 82
Nico was musicus, gaf piano- en accordeonlessen en ging later ook werken in de winkel van zijn vader op de Dorpsstraat, bekend als ‘Het Huis met de Kogel’, waar huishoudelijke artikelen en speelgoed werden verkocht. Vader Cor woonde boven de zaak. In 1959 ruilde vader en zoon van woning en Nico naam de zaak aan de Dorpsstraat van zijn vader over. Nico overleed in 1963. Zijn vrouw Ans zette samen met haar zoon Kees de zaak voort.
Vader Cor, inmiddels weduwnaar, ging eind 1967 naar Hilversum, waar hij drie maanden later overleed. Zijn dochter Maria bleef tot 1971 in het huis in de Schoolstraat wonen. De volgende bewoner is Jean Hanck, die bekend was als sologitarist van The Frogs; hij bleef er wonen tot 1974.
Schoolstraat nummer 13
In dit huis woonde al vanaf 1851 de familie Dekker. In 1927 kocht Adriaan Dekker (1898-1964) de woning van de erfgenamen van zijn grootvader. Adriaan was in 1926 gehuwd met Debora Kloes en ging daarna als huisschilder aan het werk. In 1933 liet hij op nummer 13 een nieuw huis en werkplaats bouwen. In deze werkplaats begon hij een autospuiterij, waar veel bedrijfswagens van een nieuwe laklaag en belettering werden voorzien.
Een grote opdrachtgever was het zandtransportbedrijf van de firma Castricum aan de Heereweg. Adriaan was vaak buiten voor zijn spuiterij aan het letterzetten. Als kinderen daar aan het voetballen waren, kon Adriaan nog wel eens uit zijn slof schieten of je was de bal een paar uur kwijt.
Zijn zoon Jan, werkzaam bij de Cemij, begon in 1959 als motorcoureur; hij zette in 1967 op het circuit van Zandvoort samen met Jan Bastiaans en Rob Noorlander het 24 uurrecord op hun naam. Tijdens een strenge winter was Jan wel in voor een aardigheidje om achter zijn motor sleetjes voort te trekken.
De Schoolstraat kan een apart dorpsstraatje genoemd worden; een wisselend beeld met enkele uitspringende huizen, de knik in de weg en een parkeerpleintje in de schaduw van de kerk en het oude raadhuis. Tussen de bewoners heeft een heel goede sfeer bestaan.
Als er veel sneeuw gevallen was, was het groot feest; de hele straat deed mee aan het sneeuwballengevecht. Was in de jaren (negentien) vijftig de Schoolstraat een straatje met veel bedrijfjes, zoals van een smid, een timmerman, een schoenmaker, een eierenhandel, een ijsboer, tegenwoordig heeft de straat uitsluitend een woonfunctie.
Wim Adrichem
René Dijkstra
Met dank aan de (oud)bewoners van de Schoolstraat of hun nabestaanden voor de verstrekte informatie.
- Verschenen jaarboekartikelen over de Schoolstraat:
- geschiedenis
- pand Res
- rond 1950
- ruiterspoor
