Niets uit deze publicatie mag worden overgenomen zonder toestemming van de Stichting Werkgroep Oud-Castricum.
Jaarboek 33, pagina 37
De Castricumse gymnastiekverenigingen
In Castricum wordt gymnastiek sinds 1919 in verenigingsverband beoefend. Ons dorp liep daarin niet voorop, want in omliggende gemeenten kon men al veel eerder bij een club terecht.
Het was te danken aan de Egmonder Janus Hopman (1891-1976) dat er ook hier een vereniging kwam. Hij was een zeer goede gymnast en trainer. Nadat Janus in 1914 bij aannemer Toon Borst ging werken en in 1918 trouwde met de Castricumse Antje Zonneveld, richtte hij een jaar later de neutrale vereniging ‘Kracht en Vlugheid’ op.
In de zaal van café Van Benthem (later café Roozendaal en d’Oude Schimmel) gaf hij les aan vele jongens en mannen, want van een gemengde vereniging was in die tijd zeker nog geen sprake.
Na overleg met pastoor Engering werd de vereniging rooms-katholiek, waartegen de niet-katholieken geen bezwaar hadden. De eerste geestelijk adviseur was kapelaan Van Diest. De Katholieke Jeugdorganisatie (het jongenspatronaat) ging in die tijd echter ook aan gymnastiek doen. Omdat vrijwel alle katholieke jongeren lid waren van het patronaat, liep het ledental bij Kracht en Vlugheid zo sterk terug, dat de vereniging tenslotte werd opgeheven.
Toen kapelaan Starrenburg in 1922 naar ons dorp kwam, wierp hij zich eerst op als grondlegger van de voetbalvereniging Vitesse ’22. Een jaar later stichtte hij met onderwijzer Wouter Koot de ‘rooms-katholieke gymnastiekvereeniging VIOS’ (Vooruit Is Ons Streven). Zoals we vaker zagen bij het belichten van de historie van Castricumse clubs, ontstond er ook een openbare vereniging en zag in 1932 de ‘Gymnastiekvereeniging DOS’ (Door Oefening Sterk) het levenslicht.
Geschiedenis van de gymnastiek
Lichaamsoefeningen zijn altijd al voorgekomen. Oorspronkelijk waren daar drie motieven voor: religieus gebruik, strijd om het bestaan en wapen in de strijd. Later werden deze oefeningen ook gedaan om de gezondheid op peil te houden, of voor bezinning en natuurlijk voor het plezier.
De eerste gymnastieklessen vonden rond 1800 in Duitsland plaats onder leiding van Friedrich Ludwig Jahn. Hij richtte spoedig in Berlijn de eerste vereniging op. Zijn landgenoot Spiez heeft gymnastiek geschikt gemaakt voor scholen. Bij ons is lichamelijke oefening in het onderwijs langzaam ontstaan. Het doel was vooral om de lange lesuren te onderbreken. Hoewel gymnastiek en turnen soms als synoniemen worden gebruikt, is het toch niet hetzelfde. Het be-
Jaarboek 33, pagina 38
langrijkste verschil is dat gymnastiek naast turnen ook andere disciplines omvat, waaronder ritmische gymnastiek, trampolinespringen, acrogym (acrobatische gymnastiek) en aerobics (gymnastiek op muziek).
In Nederland ontstond de eerste gymnastiekvereniging in 1830 en in 1886 werd het Nederlandse Gymnastiek Verbond opgericht, dat zich vijftig jaar later Koninklijk mocht noemen (KNGV). In 1910 kwam er een christelijke bond (KNCGV) en in 1954 een rooms-katholieke bond (NKGB). Het KNGV en de NKGB fuseerden in 1987 en gingen verder als Koninklijke Nederlandse Gymnastiek Bond (KNGB). Een fusie van deze bond met het KNCGV leidde in 1999 tot de huidige Koninklijke Nederlandse Gymnastiek Unie (KNGU).
VIOS
VIOS werd opgericht op 15 juli 1923. Hoe groot de rol van het rooms-katholieke geloof toen was, blijkt uit oude statuten: “De vereniging heeft ten doel om met bescherming en verzorging der godsdienstige zedelijke belangen der leden overeenkomstig de katholieke beginselen en in overeenstemming met de bisschoppelijke bepalingen de lichamelijke opvoeding te bevorderen en de sport, in het bijzonder de gymnastiek, onder katholieken te doen beoefenen en bevorderen.” Er werd ook jarenlang een geestelijk adviseur benoemd, die de bestuursvergaderingen bijwoonde en veel invloed had op het verenigingsleven.
viering van het zilveren regeringsjubileum van Koningin Wilhelmina in 1923.
Direct na de oprichting startte meester Koot als eerste trainer met een herenafdeling van acht man. Spoedig werd dit aantal verdubbeld en deze ploeg trad nog in hetzelfde jaar in de openbaarheid tijdens de viering van het zilveren regeringsjubileum van Koningin Wilhelmina.
Ook in dat jaar werd er in Castricum onder auspiciën van de Diocesane Haarlemse Gymnastiekbond een grote sportdag georganiseerd, waaraan een paar honderd turners en turnsters deelnamen. Hierdoor steeg het ledental aanmerkelijk en kwamen er zelfs uit Heemskerk en Limmen enthousiastelingen om bij VIOS te turnen. Vanaf het begin werden de lessen gegeven in het gymnastieklokaaltje van de Augustinusschool aan de Dorpsstraat.
Ook dames toegelaten
In 1928 gaf de Olympische turngroep, die had deelgenomen aan de Spelen van dat jaar in Amsterdam, een demonstratie in ons dorp. Klaas Boot senior was toen lid van de Olympische ploeg.
Hij volgde meester Koot als trainer op en dat betekende opnieuw een enorme toename van het aantal leden. Ook in kwaliteit ging VIOS dankzij Boot aanmerkelijk vooruit. De trainer werd echter te duur voor de vereniging en daarom moest in 1930 afscheid van hem worden genomen. Het VIOS-lid Cor Res nam toen
Jaarboek 33, pagina 39
de leiding op zich. Zijn naam werd al genoemd in de Alkmaarsche Courant van 2 mei 1930, waarin positief verslag wordt gedaan van een uitvoering door jongere en oudere leden van VIOS in de zaal van Van Benthem.
Een gemengde gymnastiekvereniging was echter in die tijd volgens de katholieke normen nog steeds niet toegestaan. Om die reden werden vele verenigingen opgeheven, omdat zij het met alleen heren- en jongensafdelingen financieel niet konden bolwerken. Dat lukte VIOS wel en toen Jan de Goede uit Amsterdam in 1935 de vereniging ging leiden, werd er toch een damesafdeling opgericht. De nieuwe trainer droeg er ook toe bij dat het ledental in 1939 tot ruim 200 toenam.
In de oorlogsjaren ging het snel bergafwaarts met VIOS. Trainer De Goede hield echter vol en bleef onder zeer moeilijke omstandigheden tot 1943 les geven. Toen was het helemaal over. Enkele leden gingen naar de zustervereniging DOS, maar de meeste wachtten het einde van de oorlog af.
Tinus Hopman, lid van DOS en geroyeerd bij VIOS
Tinus Hopman (1919) is een zoon van Janus, oprichter van de eerste gymnastiekvereniging in Castricum. Hij vertelde het volgende over zijn lidmaatschap bij zowel VIOS als DOS:
“Een paar jaar voor de oorlog, ik was toen 17 jaar, werd ik lid van VIOS, samen met Jan Breetveld en nog enkele andere jongens. De leider was Cor Res. In 1942 moest VIOS zich als katholieke vereniging op last van de overheid aansluiten bij het Nederlands Gymnastiek Verbond (NGV). Kapelaan Van der Zalm van de Pancratiusparochie was de geestelijk adviseur van de vereniging. Hij was nogal recht in de leer en was het niet eens met de aansluiting bij het NGV. De gymnastiek werd toen gestaakt, maar VIOS ging verder als atletiekclub en moest zich aansluiten bij de Nederlandse Atletiek Unie.
Bij mijn weten is dat nooit gebeurd, dus de atletiek werd door VIOS illegaal bedreven, iets wat bij de gym kennelijk niet kon. Ik heb dat nooit begrepen. Atletiek was wel leuk, maar ons hart ging uit naar het turnen. Dat was aardig aangewakkerd door Jan de Goede, die de laatste 2 à 3 jaar leider was en een geweldige zet gaf aan het turnen bij VIOS. Om te turnen meldden Jan Breetveld en ik ons toen aan als lid bij de neutrale vereniging DOS. Dat kon natuurlijk niet in de optiek van kapelaan Van der Zalm. Het was kennelijk zo verschrikkelijk dat wij, na een paar gesprekken waarin ons verteld werd dat we afgedwaald en afgestompt waren, het niet eens konden worden en geroyeerd werden als lid van VIOS. We bleven wel bij DOS, dat aangesloten was bij de turnkring Alkmaar en omstreken van het NGV.
Al gauw werden wij naar Alkmaar gestuurd om daar keurturnlessen te volgen van de turnkring. Door de oorlog was er tenslotte geen vervoer meer. De docenten konden niet meer komen en deze lessen hielden op. Ook DOS moest stoppen. Toen de oorlog was afgelopen, ging DOS weer verder. De turnkring organiseerde een leiderscursus. Daar ben ik toen heen gegaan en slaagde na een paar jaar voor het diploma verenigingsleider van het KNGV. Het was 1947. Toen werd ik door Piet van der Steen gevraagd om als trainer in Limmen te komen.
Het draaide goed in Limmen en waarschijnlijk daarom vroeg Niek Steeman in 1948 of ik les wilde geven bij VIOS, dat ook weer gestart was. Ik weigerde omdat ik geroyeerd was, maar Niek hield maar vol en bood mij tenslotte 2,50 gulden per uur aan. Dat was toen veel geld, want een timmerman verdiende bijvoorbeeld tussen 0,70 en 1,00 gulden. Ik had verkering en wilde trouwen, dus de verleiding was groot en zei tegen Steeman dat ik het wilde doen als hij de royering ongedaan maakte. En zo geschiedde. Het royement werd opgeheven en ik begon bij VIOS met twee dames. Er kwamen meer leden en uren en zodoende kon ik er de kost mee verdienen.
Na verloop van tijd namen mijn andere werkzaamheden mij steeds meer in beslag en ben ik in 1954 gestopt als leider. Later kwam ik in het bestuur en werd ook voorzitter. In 1967 werd in benoemd tot erelid van VIOS. Het kan verkeren …”
De eerste bloeiperiode
Na de bevrijding werd onder enthousiast voorzitterschap van Niek Steeman de vereniging weer nieuw leven ingeblazen. In 1946 vond een naamswijziging plaats, toen VIOS onder de overkoepelende rooms-katholieke Sportraad Vitesse verder ging als ‘Vitesse, afdeling Gymnastiek’. De heer Charmant uit Zaandam werd trainer en in de krant werd een oproep gedaan om nieuwe liefhebbers te laten meeturnen. Dat bleek echter geen succes te zijn, want de gymnastiekafdeling van Vitesse telde begin 1947 slechts 39 leden. Er braken betere tijden aan nadat oud VIOS-lid Tinus Hopman in maart 1947 bereid was om de leiding over te nemen. Dit vormde de start van een grote bloeiperiode voor de gymnastiektak van Vitesse.
Onder bekwame leiding van trainer Hopman werd in juli 1948 ter gelegenheid van het zilveren jubileum een geslaagde turndemonstratie gegeven op het Vitesse-terrein. ’s Middags recipieerde (ontving) het bestuur in het Jeugdhuis aan de Overtoom en het jubileum werd besloten met een feestavond voor leden boven de 16 jaar.
In 1950 werd binnen VIOS een wisseltrofee ingesteld, die tot 1965 jaarlijks werd uitgereikt aan het meest ver-
Jaarboek 33, pagina 40
dienstelijke lid. De trofee had de naam ‘Furenthela Boy’, omdat deze beschikbaar was gesteld door gymnastiekvereniging ‘Furenthela’ uit Voerendaal. Later kwam daar de ‘VIOS-prestatiebeker’ voor in de plaats.
Het ledental ging in de jaren (negentien) vijftig met sprongen vooruit en steeg van 39 in 1947 tot ruim 500 in 1951. In dat jaar verscheen het clubblad ‘Salto’ voor de eerste keer en werd een eigen drumband opgericht, die alleen uit meisjes bestond. Spoedig daarna drukte voorzitter Jan Middelhoff zijn stempel op vele successen en veranderingen.
Het eerste herenteam floreerde in die tijd en was gevreesd in de hele omtrek. De grote kampioenen waren toen Wim Korsman, Dorus Schermer, Dirk Zonneveld en Floor Zoontjes. Ook de prestaties van de dames gingen hard vooruit. Kampioenen waren Aagje Veldt, Riet Castricum, Jopie de Groot, Elly Twisk en Ada Steeman. Omdat de damesploeg te sterk werd voor de kampioenschappen van de rooms-katholieke Zaanse Turnkring, werd de vereniging op eigen verzoek in 1953 ingedeeld bij de sterkere rooms-katholieke Turnkring Haarlem. Ook daarna werden er grote successen behaald.
De gymnastiek bloeide als nooit tevoren. Jaarlijks werden er revues en uitvoeringen gegeven en vonden er uitwisselingen plaats met verschillende verenigingen uit het land en zelfs één uit Frankrijk.
VIOS vierde het 30-jarig bestaan op 12 juli 1953 met een Heilige Mis in de Pancratiuskerk, een gezamenlijk ont-
Jaarboek 33, pagina 41
bijt in het jeugdhuis, een receptie en een mars door het dorp. Ook was er een uitvoering op het sportterrein en een feestavond in de zaal van Hotel Borst. De gehele dag werd begroot op 377,50 gulden, terwijl de contributie varieerde van 0,50 tot 1,50 gulden per lid per week. In dat jaar stelde de gemeenteraad een subsidieregeling vast voor alle jeugd- en gymnastiekverenigingen.
In februari 1954 bedankte Tinus Hopman wegens drukke werkzaamheden als trainer. Dat werd door de vereniging zeer betreurd. Hij bleef VIOS echter nog vele jaren steunen.
Op initiatief van Jan Middelhoff werd de naam Vitesse in 1955 gewijzigd in het oude vertrouwde VIOS. Alhoewel het ledenaantal vanaf die tijd langzaam terugliep, werden er nog steeds goede prestaties geleverd. Elly Twisk behaalde in 1958 namelijk voor de vierde keer het kringkampioenschap. Ook werd in dat jaar het 35-jarig bestaan gevierd met een aantal gebruikelijke festiviteiten. Dit keer werd er een cabaret- en dansavond gehouden in zaal Roozendaal, waarop door eigen leden een gevarieerd programma voor het voetlicht werd gebracht.
Magere jaren
Het afscheid van Elly Twisk in 1958 betekende een geweldig verlies voor VIOS, omdat zij niet alleen een goede turnster, maar ook een goede trainster was. Terecht werd zij dan ook als eerste tot erelid van de vereniging benoemd.
De ereleden:
1958 Elly Twisk
1966 Ad Kaandorp
1966 Dorus Schermer
1967 Tinus Hopman
1978 Ton Settels
1983 Frans Harff
1984 Jan Breetveld
1988 Adri Hopman
1992 Wim Korsman
2009 Tan Settels
Na het vertrek van Elly Twisk ging het damesturnen sterk achteruit in kwaliteit en kwantiteit. Onder leiding van Nel Brakenhoff, Nel Baars, Mia Kaandorp en Els Marcker werden er door de damesploeg nog wel wat leuke successen geboekt, maar de grote prestaties bleven uit.
Ondertussen had de vereniging het gymnastieklokaal aan de Dorpsstraat na zo’n 35 jaar verlaten en een nieuw lokaal aan de Juliana van Stolbergstraat in gebruik genomen. Ook werd er geoefend in de gymzaal van de Openbare Lagere school in Bakkum en in die van de Henricus-ULO.
Door de vele leiderswisselingen raakte ook de herenafdeling in verval en bleef het niveau van de jongens onder de maat. Na enkele jaren werd er weer een aardige jongensploeg gevormd met enige goede uitschieters zoals Sjaak Kaandorp. Hij eindigde in 1962 op de tweede plaats bij de Jongenskampioenschappen van het District Haarlem.
Ondanks de wat magere jaren vierde VIOS nog wel op 15 juni 1963 op luisterrijke wijze het 40-jarig jubileum. Hoogtepunten waren een druk bezochte receptie, een openbare uitvoering en een feestmiddag voor de jeugd. Door gebrek aan zaalruimte moest er echter in dat jaar een ledenstop worden ingevoerd.
Ook bij de dames en de meisjes kwamen er weer een paar talenten naar voren, wat tot enige resultaten leidde. Zo bereikte Annelies Tervoort in 1964 de gedeelde eerste plaats tijdens de Nederlandse Kampioenschappen turnen van de Nederlandse Katholieke Gymnastiek Bond (NKGB), terwijl zowel de meisjes- als de damesploeg op de districtskampioenschappen in dat jaar de tweede plaats behaalden. Daarnaast werden de successen van het muziekkorps bejubeld. Het korps ging eind jaren 1960 op in de Castricumse fanfarevereniging.
De tweede bloeiperiode
In 1967 slaagde Els Versteege-Marcker erin om met de hulp van de Heemskerkse Ria de Boer een enthousiaste jeugdige meisjesploeg te vormen. De samenwerking van deze trainsters bleek een enorm succes te zijn en luidde een nieuwe bloeiperiode in. De ploeg werd in 1968 en in 1969 eerste op alle districtskampioenschappen en op de Noord-Hollandse kampioenschappen.
Jaarboek 33, pagina 42
Eind 1969 werden drie VIOS-ploegen ingeschreven voor de Nationale kampioenschappen ‘Lange-Mat-Turnen’ in Oss. Het werd een groot succes, want een van de meisjesteams werd kampioen van Nederland. De kampioensploeg bestond uit: Joke Kos, Jolanda Settels, Marga Stam, Gerda Stam, Marjan Glorie, Maria Peters, Laura Schermer en Tineke Heesterbeek.
Bij het tweede nationale optreden in mei 1970 werd Joke Kos Nationaal Meisjes Kampioene en Lia Castricum werd eerste bij de damesjeugd.
De successen van VIOS bleven daarna voortduren. Eind 1970 werd de titel op het Nationale Lange-Mat-Kampioenschap in Breda geprolongeerd. Bovendien werden in dat jaar alle te behalen kampioenschappen van de NKGB veroverd.
Zowel in 1971 als 1972 eindigden de VIOS-meisjes opnieuw als eerste bij het Nationale Verenigingskampioenschap en het Lange-Mat-Kampioenschap van Nederland. In oktober 1972 waren Marga Stam en Jolanda Settels eveneens succesvol tijdens de Europese Kampioenschappen van Katholieke Turnbonden door respectievelijk de vijfde en zesde plaats te behalen bij de dames.
Tijdens de laatste jaren van deze bloeiperiode was het ledental met maar liefst 300 leden gestegen tot ruim 860. Naast turnen en de gewone gymnastiek ging VIOS zich in die tijd ook toeleggen op andere onderdelen als jazz-dans, conditietraining, aerobic en ouder- en kindgymnastiek. Daardoor was het noodzakelijk om op diverse locaties gymzalen te huren.
Nieuwe activiteiten
Het gouden jubileum werd in het voorjaar van 1973 gevierd met verschillende activiteiten als een feestelijke optocht, turndemonstraties, kindervoorstellingen en een officiële receptie in De Rustende Jager, gevolgd door een instuifavond.
Ook waren de dames in dat jaar op dreef, want van het District Haarlem werd Jolanda Settels kampioene en Gerda Stam werd eerste bij de meisjes.
Een belangrijke verandering in 1974 was het weglaten van de letters ‘R.K.’ (rooms-katholiek) voor de naam, waarmee werd aangegeven dat de vereniging open stond voor iedereen. Daarnaast werd de benaming ‘Turn- en Gymnastiekvereniging’ toegevoegd. VIOS bleef wel lid van de Nederlandse katholieke Gymnastiek Bond (NKGB), totdat deze in 1987 fuseerde met het Koninklijk Nederlands Gymnastiek Verbond (KNGV). De vereniging is ook nog steeds aangesloten bij de Nederlandse Katholieke Sportfederatie (NKS).
Sportkampen
Vanaf de jaren (negentien) zeventig deed VIOS actief mee aan de sportkampen die door de NKS werden georganiseerd. Jarenlang vonden die een week lang plaats in de zomervakantie. Aan de zomerkampen namen ook andere sportverenigingen deel. Het vervoer per bus probeerde men dan ook binnen de regio te combineren, zodat VIOS samen reisde met bijvoorbeeld de jeugd van Vitesse ’22.
Jeanet Welboren: “Ik ben heel wat keren mee geweest, eerst als turnster en daarna als leidster. We gingen naar plaatsen als Uden, Nistelrode, Griendtsveen of Swalmen. De groep bestond uit 25 à 30 deelnemers en dat waren zowel meisjes als jongens, waarvan de meisjes altijd veruit in de meerderheid waren. Het was altijd heel gezellig. We sportten overdag en ‘s avond deden we spelletjes, droppings of maakten een kampvuur.
Door het invoeren van de vakantiespreiding is de NKS in 1988 afgestapt van de zomerkampen. Daarvoor in de plaats is het ‘Hemelvaartkamp’ gekomen, dat VIOS zelf organiseert voor eigen leden.
Jaarboek 33, pagina 43
Ook nu nog doen er jaarlijks zo’n 40 jongens en meisjes aan mee. We huren dan in de omgeving een eenvoudige locatie, zoals bijvoorbeeld een boerderij of een scoutinggebouw. Zo hebben we al heel veel plezier beleefd in onder andere IJmuiden, Wijk aan Zee, Uitgeest en Krommenie.”
Gerda Stam stond in 1975 opnieuw bovenaan op het erepodium bij de Nederlandse kampioenschappen meisjes en twee jaar later nog eens in de categorie dames.
Op 20 november 1977 behaalde de damesploeg van VIOS voor de vierde keer de titel bij de nationale Lange-Mat-Kampioenschappen, die deze keer in Hilvarenbeek werden gehouden.
Maria-Pia Aquabona en Mirjam Derksen hadden beiden succes op 2 april 1978, door in Castricum de titel te behalen bij de Nederlandse Persoonlijke kampioenschappen in respectievelijk de categorieën meisjes 10-11 jaar en 12-13 jaar. Vervolgens werd de ploeg van de VIOS-meisjes kampioen bij de Nationale Verenigingskampioenschappen op 7 mei 1978 in Breda. De ploeg bestond uit Mirjam Derksen, Maria-Pia Aquabona, Yolanda Harff, Ingrid Bakker, Gitta Geel, Gerda Stam en Jeanet Welboren.
In 1979 werden de activiteiten van de vereniging uitgebreid met het onderdeel volleybal.
Weer een andere naam
Trainster Els Versteege was op 31 mei 1980 met zes pupillen van VIOS aanwezig op Paleis Soestdijk, waar zij meededen aan een turndemonstratie ter gelegenheid van de troonsafstand van koningin Juliana. Een hoogtepunt was ook, dat alle jongens- en meisjesploegen van VIOS erin slaagden om kampioen te worden tijdens de Noord-Hollandse verenigingskampioenschappen lange mat, toestellen en springen, die op 14 oktober van dat jaar in Castricum werden gehouden. In het jaar daarop was Wilma Nanne ook succesvol door als eerste te eindigen bij de meisjes tijdens de Nederlandse kampioenschappen in Schagen. Wilma maakte toen ook met Wendy Versteege deel uit van het Nederlandse team op internationale wedstrijden, dat in 1981 de interland tegen België won.
Ter gelegenheid van het 60-jarig bestaan van de vereniging werd in juni 1983 een aantal feestelijkheden gepland, waaronder een wandeltocht, fietsenrally en een reünie. Daaraan vooraf organiseerde VIOS de finale van de Nationale kampioenschappen meisjes en dames, die op 17 april in De Bloemen werd gehouden. Judith Nanne van VIOS werd hier kampioene in de categorie meisjes 10-11 jaar.
Op 18 juni vond een grote demonstratie-avond plaats, waaraan alle afdelingen deelnamen. Voorzitter Adri Hopman stelde in het voorwoord van de jubileumuitgave dat VIOS, dankzij de deskundige leiding, kon inspelen op de huidige behoeften, die niet alleen maar op het gymnastiekvlak lagen.
Bij de dames B-kampioenschappen van de NKGB in 1984, gehouden in Montfoort, was er succes voor Jeanet
Jaarboek 33, pagina 44
Welboren, die de eerste prijs behaalde. Een bus vol supporters uit Castricum maakte de finalewedstrijd mee en in sporthal De Bloemen viel Jeanet een feestelijke ontvangst ten deel.
In oktober 1992 vond er opnieuw een naamswijziging van de vereniging plaats. De naam ‘Turn- en Gymnastiekvereniging VIOS’ werd vervangen door ‘Sportvereniging VIOS’, omdat de oude naam een veel te beperkte indicatie van de activiteiten gaf. Inmiddels kon men namelijk bij de vereniging terecht voor ouder- en kindgym, kleuter-, jongens-, meisjes- en keurgym, ViosFIT, callanetics (spierversterkende gymnastiek op muziek), aerobic-high, herentrimmen en volleybal.
Eind 1992 mocht de vereniging Laurette Levi als 700e lid begroeten. Tijdens de ledenvergadering van dat jaar werden naast de ‘prestatie wisselbeker’ de ‘Janus Hopman wisseltrofee’ voor de beste turner en de nieuwe ‘Ton Settels wisseltrofee’ voor de beste turnster van het afgelopen jaar uitgereikt. Wim Korsman, die turner van het eerste uur was en 15 jaar lang met zijn motorbakfiets oud-papier voor zijn club ophaalde, werd benoemd tot erelid.
Het 70-jarig bestaan werd in 1993 gevierd met onder andere een sponsordag, een fietstocht en een demonstratiemiddag. De demonstratie in De Bloemen trok zo’n 700 bezoekers, die er getuige van waren dat de vlag met de nieuwe verenigingsnaam door de leden van de keurploeg werd onthuld.
Op 7 juni 1998 werd stilgestaan bij het 75-jarig bestaan en ook dit keer werd dat opgeluisterd met een turndemonstratie. Bovendien was er een instuif voor alle kinderen van 4 tot en met 13 jaar.
VIOS in de 21e eeuw
Annemieke Veldt behaalde in 2005 nog op 27-jarige leeftijd zilver op het NK Turnen in Goes. Daarna waren er binnen VIOS geen leden meer die prijzen behaalden op nationaal of internationaal niveau.
Op 7 november 2009 gaf VIOS een receptie voor twee dames die veel voor de vereniging hadden betekend. De eerste was Tan Settels, die afscheid nam na 39 jaar bestuurslid te zijn geweest en bijna 50 jaar de ledenadministratie had gevoerd. De ander was Jeanet Welboren, die op dat moment al zo’n 30 jaar turnles gaf en zelf 40 jaar aan VIOS was verbonden.
Settels, een echte gymnastiekfamilie
Bij verenigingen heb je vaak families die hierin een prominente rol vervullen. Dit geldt ook voor VIOS en dan met name de familie Settels. Dochter Jolanda behaalde grote successen. Daarnaast waren haar ouders Ton en Tan jarenlang actief in diverse functies en werden daarvoor beiden benoemd tot erelid. Hun schoonzoon René Struik was ook nog een aantal jaren voorzitter van VIOS.
In huize Settels blikte Ton (1927) terug: “Tinus Hopman vroeg mij voor VIOS wat te gaan doen. Dat is zo’n 50 jaar geleden en mijn vrouw nam in die tijd de ledenadministratie op zich. Van het een kwam het ander en uiteindelijk ben ik twee keer een periode voorzitter geweest. Onze dochter Jolanda begon al op de leeftijd van 3,5 jaar met turnen en leverde in de jaren (negentien) zeventig grote prestaties op landelijke kampioenschappen van de NKGB. Het was een mooie tijd: We waren eens in Roermond en overnachtten na een gezellig avondje in een hotel pal naast een kerk. De volgende (zondag)morgen begon om 7.00 uur de kerkklok al te luiden en dat hield niet meer op. Toen ben ik mijn bed uitgegaan en heb nog een paar uurtjes heerlijk geslapen in mijn auto, die buiten het centrum geparkeerd stond.
Ook maakten we regelmatig reisjes naar Duitsland en Frankrijk voor het houden van demonstraties. Overal in het land werden we gevraagd bij de opening van gymzalen. Tegenwoordig gebeurt dat niet meer, omdat de mensen veel minder tijd hebben. Het wordt ook steeds moeilijker om bestuursleden te werven. Door zwaardere eisen aan de leiders, wordt het moeilijker om ze aan te trekken.
Desondanks kan je VIOS ook nu een gezonde vereniging noemen en zijn er gelukkig nog altijd vrijwilligers die de kar willen trekken!”
Jaarboek 33, pagina 45
Alhoewel het ledental in de loop der jaren fors terugloopt, wordt er anno 2010 door circa 200 enthousiaste leden nog hard getraind in de gymnastiekzalen aan de Eerste Groenelaan en de Vondelstraat. Het aanbod varieert van kleutergym tot VIOS-fit 50-plus en ook de volleybaltak bloeit nog.
Ook worden tijdens onderlinge wedstrijden nog regelmatig successen behaald door met name de jeugd, zodat VIOS zich zeker mag opmaken voor het 90-jarig bestaan in 2013. De naam VIOS staat nog steeds voor ‘Vooruit is ons streven’, maar de vereniging heeft ook alle recht om met trots terug te kijken op vele glansrijke jaren!
DOS
Onder leiding van Gerrit Jan Krösschell vond op 16 maart 1932 in De Rustende Jager de oprichtingsvergadering van DOS plaats. De vereniging startte met een 50-tal leden. Tot ‘presidente’ werd ‘mejuffrouw’ Grietje Koeman gekozen. Zij was verpleegkundige op Duin en Bosch. Reinder Moes was de eerste secretaris. De contributie werd gesteld op 0,20 gulden per week voor volwassenen en 0,12 gulden voor kinderen.
In de oprichtingsvergadering werd initiatiefnemer Krösschell al benoemd tot erelid. Gerrit de Rie uit Alkmaar, die mede-oprichter was, werd aangesteld als leider van de oefenavonden. Op 23 april 1932 werden de statuten van kracht, waarin het doel van de vereniging als volgt werd omschreven:
“De gymnastiek te beoefenen en uit te breiden, welk doel zij zal trachten te bereiken door het houden van geregelde oefeningen en het geven van uitvoeringen.”
De beginjaren
Uit het jaarverslag 1932-1933 blijkt dat in het eerste verenigingsjaar al gebruik werd gemaakt van drie oefenlokalen. Dat waren de zaal van De Rustende Jager, het lokaal van de toenmalige school naast het oude raadhuis en de zaal van Hotel Borst. In deze zaal had DOS zelf wat materiaal, zoals een oude houten brug, een paard en een rekstok.
Opmerkelijk was dat zuster Koeman al vier maanden na de oprichting van DOS bedankte voor het voorzitterschap, omdat zij er te weinig tijd voor zou hebben en zich door sommigen in de steek gelaten voelde.
Het 1-jarig bestaan van de vereniging werd al meteen gevierd met een openbare demonstratiemiddag op 9 juli 1933 op een sportveld bij Johanna’s Hof. Daaraan vooraf ging een feestelijke optocht vanaf De Rustende Jager onder muzikale begeleiding van het fanfarecorps D.I.U. (red: Door Inspanning Uitspanning) van Duin en Bosch.
Na een dringend verzoek via de ‘Turnkring voor Alkmaar en Omstreken’ aan het gemeentebestuur kreeg DOS in 1934 toestemming om ook het gymnastieklokaal van de pas gerealiseerde openbare lagere school aan de Bakkummerstraat te gebruiken. Dat was een hele vooruitgang, omdat er meer materiaal voorhanden was. Belangrijk waren bijvoorbeeld de ringen, in die tijd een verplicht onderdeel op alle wedstrijden voor meisjes en dames.
Vanaf 1936 deed DOS veel mee aan gymnastiekwedstrijden in de regio. Zo waren er jaarlijks de ‘Korenbeurs-wedstrijden’ in Alkmaar, waarvoor flink geoefend moest worden en waar de nodige successen werden behaald. Jarenlang organiseerde de vereniging zelf een uitvoering in Hotel Borst, het hoogtepunt van het verenigingsjaar, waaraan alle leden deelnamen. Deze uitvoeringen werden toen elk jaar herhaald voor de patiënten van Duin en Bosch. Uiteraard was DOS ook van de partij tijdens de feestweek die in de zomer van 1936 werd georganiseerd door de VVV ‘Castricum Vooruit’.
Op 11 juni 1937 werd het eerste lustrumfeest gevierd. In het voorjaar van 1938 werd de eerste grote turndag gehouden op het veld bij Johanna’s Hof, met deelname van verenigingen uit de omtrek. In totaal 600 gymnastiekliefhebbers mochten zich daarbij uitleven. Het ledenaantal van de vereniging groeide in dat jaar tot circa honderd.
Herstel na een donkere periode
In augustus 1940 stond de vereniging er financieel zo slecht voor, dat het college van burgemeester en wethouders werd verzocht om kwijtschelding van de zaalhuur (1,50 gulden per week) over het jaar 1940. De miserabele financiële situatie werd toegeschreven aan het uitbreken van de oorlog, want er moest een extra uitgave worden gedaan om te verduisteren.
Het 10-jarig bestaan werd in 1942 nog wel gevierd met
Jaarboek 33, pagina 46
een uitvoering in de zaal van Borst, maar nadat vele leden waren geëvacueerd, ging het bergafwaarts. Men kon ook nauwelijks ’s avonds naar de oefenavonden vanwege het verbod om op straat te zijn. Ondanks dat er soms maar drie leden aanwezig waren, ging de vereniging toch door. Er mocht alleen niet meer gegymd worden in de school in Bakkum, waarna er een onderkomen werd gevonden in het gymnastieklokaaltje aan de Dorpsstraat. Toen leider De Rie echter niet meer met zijn motor uit Alkmaar kon komen, hield het op. Het bewijs daarvan levert het eerste notulenboek van de vereniging, waaruit blijkt dat de voorlopig laatste vergadering van het bestuur op 11 mei 1942 werd gehouden.
De financiële situatie van DOS was na de oorlog verre van rooskleurig. Dat werd voornamelijk veroorzaakt door veel achterstallige contributiebetalingen. Ook de gemeentelijke subsidie van 150 gulden per jaar, die de club in die tijd ontving voor zaalhuur en trainers, was lang niet toereikend om het tekort te dekken. Het ging zelfs zo slecht dat de club tijdelijk het lidmaatschap van het Koninklijk Nederlands Gymnastiek Verbond (KNGV) moest opzeggen en als een soort ‘wilde’ vereniging moest zien te overleven. Toch slaagde het bestuur erin om er bovenop te komen en nam het aantal leden begin jaren 1950 toe tot ruim 200. Er werd ook weer meegedaan aan grote evenementen en demonstratiewedstrijden, die onder andere in Arnhem en in het Olympisch Stadion in Amsterdam werden gehouden.
Eerste jubilea
Ter gelegenheid van het 20-jarig bestaan gaf DOS op 28 februari 1953 een zeer geslaagde uitvoering in hotel Borst. Na het openingswoord van voorzitter Gerrit Ronk volgden de oefeningen van de verschillende groepen, die met een piramidestand hun optreden afsloten. De baten van deze avond werden bestemd voor de slachtoffers van de watersnoodramp in Zeeland.
Castricum werd meer en meer een toeristengemeente en daarom verzorgde DOS in de zomer van 1954 ’s avonds op verzoek van de VVV enkele turndemonstraties voor de ‘badgasten’.
In 1955 overleed Gerrit de Rie, die 23 jaar bij DOS was betrokken. Het betekende een groot verlies voor de vereniging. Het zilveren jubileum van DOS in 1957 werd op een bescheiden wijze gevierd, want de middelen voor een echt feest ontbraken. Alleen vond de jaarlijkse uitvoering wel doorgang.
Na het aftreden van voorzitter Ronk in 1960 was er niet direct een opvolger beschikbaar. Secretaris Elly Elbers en bestuurslid Tiny Hemstede gingen toen gewoon op een avond bij een aantal leden langs en slaagden erin om Ton Schöller te strikken voor de functie van praeses.
Jaarboek 33, pagina 47
De voorzitters van 1932 tot 2010:
1932-1932 Grietje Koeman
1932-1935 Engel de Graaf
1935-1936 Arie Bakker
1936-1938 Engel de Graaf (waarnemend)
1938-1948 Gerrit Terol
1948-1960 Gerrit Ronk
1960-1968 Ton Schöller
1968-1974 Ton Kenter
1974-1977 Hans Oosterhuis
1977-1981 vacature
1981-1983 Bob Koedijker
1983-1984 vacature
1984-1987 Ko Stalknecht
1987-1988 vacature
1988-1989 Herman Schreijer
1989-2010 Dick Ceulen (waarnemend)
Voor het 30-jarig bestaan in 1962 werd diep in de buidel getast en vond er, natuurlijk in zaal Borst, een knalfeest plaats met bal na. Als artiesten traden de Mounties en Tonny Huurdeman op, die voor een grandioze avond zorgden.
In 1963 zag de vereniging zich door gebrek aan zaalruimte genoodzaakt om de jongens van 13 en 14 jaar het lidmaatschap op te zeggen. Vooral daardoor liep het ledental in dat jaar terug van 400 tot 350. De leeftijden liepen zeer uiteen. Het jongste lid was 4 jaar en het oudste was de 50 al gepasseerd.
Groei en vernieuwing
Toen DOS in 1967 35 jaar bestond, had de vereniging alweer 450 leden. Opnieuw werd het jubileum gevierd met een uitvoering en een feestavond, waarop dit keer onder andere Therèse Steinmetz voor een goed gevulde zaal Borst optrad.
Voor de jeugd werden er vanaf die tijd diverse nevenactiviteiten georganiseerd, zoals een jeugdsportdag in het bos, wandeltochten, dauwtrappen, een strandloop en het sinterklaasfeest. Ook hield DOS haar jaarlijkse clubkampioenschappen en werd er regelmatig meegedaan aan de
Jaarboek 33, pagina 48
door de KNGV ingestelde jeugdvaardigheidsproeven.
In 1968 kwam het eerste clubblad van de vereniging uit, dat eenmaal per twee maanden verscheen. Het 700e lid werd in september 1969 ingeschreven, terwijl er op dat moment een wachtlijst was van 40 personen in verband met een tekort aan zalen. Gelukkig kon men spoedig gebruik maken van een nieuw gymnastieklokaal in Molendijk.
Op 14 november 1970 deed DOS mee aan de landelijke actie ‘Trim door Gym’ door iedereen in de gelegenheid te stellen om zijn conditie te testen aan de hand van een serie eenvoudige proeven.
In 1971 organiseerde DOS diverse activiteiten om geld bij elkaar te krijgen voor het 40-jarig jubileum, dat het jaar daarop zou worden gevierd. Zo werd er ’s zomers een jubileummarkt gehouden in de Burgemeester Mooijstraat en vonden er in het najaar een fietsenrally en bingo-avond plaats. Ook startte men in januari 1972 met de loterij ‘Alles voor de tuin’.
Vervolgens pakte DOS groots uit voor dit jubileum. Voor de feestavond op 18 maart 1972 werd de traditie doorbroken door uit te wijken naar De Clinghe. Daar brachten Ted de Braak en Mieke Bos een gevarieerd programma. Tijdens het feest zette voorzitter Kenter vele leden in het zonnetje. De heren Ton Schöller en Ko Stalknecht werden benoemd tot erelid. Tevens werden de insignes behorende bij het erelidmaatschap uitgereikt aan de reeds eerder benoemde ereleden Tiny Hemstede en de heren Krösschell en Hoopman.
De ereleden:
1932 Gerrit Jan Krösschel
1956 Herman Hoopman
1967 Tiny Hemstede
1972 Ton Schöller
1972 Ko Stalknecht
1982 Truus Dijkstra
1987 Jos Kerkhoven
1988 Leny van Dijk
1990 Ton Kenter
2006 Dick Ceulen
2006 Marja Ceulen
De jeugd mocht op Pasen meedoen aan een strandloop in het kader van de festiviteiten en daar bleef het niet bij. Op het Vitesse-terrein werd namelijk een grote tent neergezet, waar vrijdagavond 12 mei 1972 een rommelmarkt werd
Jaarboek 33, pagina 49
gehouden en de jongeren een goed bezochte turndemonstratie gaven. DOS recipieerde (ontving) de volgende dag eveneens in de tent, waar de viering werd afgesloten met een turnavond en een groot feest voor de jeugd. De volwassen gymvereniging beschikte inmiddels over ruim 800 leden.
In 1974 startte DOS met vernieuwen. Aan de onderdelen werd jazz-gymnastiek toegevoegd. Deze vorm van bewegen op muziek sloeg aan en werd al snel een groot succes. Twee jaar later werd, onder enthousiaste leiding van Jos Kerkhoven, het trampolinespringen ingevoerd onder de namen ‘vliegen in de lucht’ en ‘turnen in de ruimte’. Veel jeugdleden vonden dat heerlijk om te doen en behaalden daarmee successen in wedstrijdverband. Om deze sport goed te kunnen beoefenen moest overigens de Juliana van Stolbergzaal in hoogte worden aangepast.
De jeugd beleefde in die tijd ook veel plezier aan de zomerkampen, die door het KNGV werden georganiseerd. Zo werden de tenten van DOS in 1976 in Beekbergen opgeslagen. Ook werd daar van 1980 tot en met 1998 in het najaar voor de dames een week georganiseerd met de toepasselijke naam ‘Vrouw-van-huis-week’, waar ook DOS ieder jaar met circa 12 leden aan deelnam.
DOS liet in 1977 opnieuw zien dat zij met haar tijd meeging, want de club introduceerde gymnastiek voor ‘Moeder en kind’. Dat betekende dat kinderen al vanaf twee jaar terecht konden bij de vereniging en de moeders dan actief meededen. Vanaf die tijd kampte DOS echter wel met wat bestuursproblemen, omdat zowel de functie van voorzitter als die van vice-voorzitter gedurende vier jaar vacant was.
Op 31 mei 1980 waren ook de jeugdturnsters Machteld van der Maas en Saskia Eveleens van DOS te gast in de Paleistuin van Soestdijk, waar zij mee mochten doen aan een demonstratie trampolinespringen op het afscheidsfeest van koningin Juliana. Dezelfde Saskia behaalde op 14 maart 1981, onder leiding van haar trainer Jos Kerkhoven, een fantastische prestatie door in Aalsmeer op het grootste internationale toernooi als eerste te eindigen, waarvoor zij de ‘Flowercup’ ontving.
Nieuwe mijlpalen
Het bruiste van de activiteiten in 1981, die grotendeels in het teken stonden van het gouden jubileumjaar dat daarop volgde. Kosten noch moeite werden gespaard om dat uitgebreid te vieren. Het begon met een receptie en reünie op 20 maart 1982 in Johanna’s Hof, gevolgd door onder andere diverse spel- en sportdagen, een fietspuzzeltocht en een grote jubileumuitvoering door alle leden van DOS in sporthal De Bloemen. Als afsluiting verzorgde de 50-jarige gymnastiekvereniging in de sporthal de organisatie van de nationale kampioenschappen trampolinespringen.
In de jubileumuitgave typeerde de net aangetreden voorzitter Bob Koedijker DOS als een ‘jonge vereniging’, gelet op de leeftijd van de leden. Hij sprak de verwachting uit dat DOS ook in de toekomst jong zal blijven: “Omdat allerlei nieuwe takken van sport de kans zullen krijgen zich binnen de vereniging te ontwikkelen.”
Op de jubileumreceptie kreeg Truus Dijkstra de zilveren speld van verdienste van het KNGV en werden negen leden van DOS onderscheiden, omdat zij 25 jaar of langer lid waren van het Verbond. Het hoogtepunt was zonder meer de koninklijke onderscheiding, die locoburgemeester Wokke bij Tiny Hemstede mocht opspelden.
Het clubicoon
Er is niemand die langer lid is van DOS en zoveel voor de vereniging heeft betekend als Tiny Hemstede-Gorter. Dat blijkt uit de opgetekende feiten en de vele onderscheidingen die de 85-jarige sportieve Tiny voor haar trouwe dienst aan de club mocht ontvangen. Zij was per 1 november 2010 maar liefst 77 jaar lid en was 42 jaar bestuurslid (waarvan 37 jaar penningmeester). Nog steeds gymt Tiny elke dinsdagavond met haar vaste groepje veteranen en voorlopig denkt ze nog niet aan stoppen. Ook raakt zij nooit uitgepraat over haar cluppie:
“DOS is van onschatbare waarde geweest in mijn leven. Het viel niet altijd mee om vroeger mijn fulltime baan te combineren met het penningmeesterschap. De administratie gebeurde helemaal met de hand en pas in 1976 stapten we over op automatische betalingen. In die 77 jaar heb ik veel mooie dingen meegemaakt. Vooral de viering van het gouden jubileum in 1982 zal ik nooit vergeten; het programma was zo gevarieerd en iedereen hielp mee. De kracht van DOS is nog altijd dat de vereniging een heel breed aanbod heeft, er is van alles wat. Voor mijzelf is het nog heel belangrijk
Jaarboek 33, pagina 50
dat ik wekelijks met plezier een paar uurtjes kan gymmen. Iedereen vraagt natuurlijk hoe lang ik dat nog denk vol te kunnen houden. Het antwoord is: ik hoop nog een paar jaar, want die geraniums kunnen nog wel even wachten!”
Sportief gezien ging het DOS in 1982 ook goed af. Saskia Eveleens wist namelijk de derde prijs in de Nationale A-kampioenschappen in de wacht te slepen, terwijl de B-ploeg de titel in de Nationale ploegenwedstrijd in die categorie veroverde. De vereniging gaf in die tijd diverse demonstraties op de braderieën en de bevrijdingsmarkt, die door de Castricumse Dorpskernwinkeliers werden georganiseerd.
Per 1 oktober 1986 startte DOS met de cursus ski-gymnastiek, ter voorbereiding op de wintersport.
Op zaterdag 13 juni 1987 vond in De Bloemen een trampoline-interland plaats ter ere van het feit dat de afdeling Trampoline van DOS tien jaar bestond. Aan het geslaagde evenement deden topspringers uit Engeland, Duitsland, Zwitserland en Nederland mee.
Omdat materiaal veel geld kost, organiseerde DOS in september 1987 in een van de gymzalen een grote sponsordag voor al haar leden. Dat betekende dat iedereen prestaties moest leveren in de vorm van turnrondes, waarop familieleden, vrienden etc. vooraf hadden ingetekend door per ronde een bijdrage beschikbaar te stellen. De sponsordag leverde het fraaie bedrag van 5.000 gulden op, waarvan onder andere een wedstrijdplank, ballen en een valmat werden aangeschaft.
In 1992 volgde het 60-jarig bestaan van de vereniging. Voor een uitverkochte zaal in De Clinghe werd de eerste grote jazzdans-uitvoering gehouden. In september organiseerde DOS met behulp van veel ouders een grandioos kamp gedurende twee weekenden voor de jeugd op een boerderij in Groet, waaraan in totaal 110 kinderen deelnamen. Aan het einde van dat jaar stonden er circa 530 leden bij de vereniging ingeschreven.
Samen met de gymnastiekbond organiseerde DOS op 23 april 1995 een demonstratie gym- en jazzdans. Het werd een zeer afwisselend en boeiend programma, dat werd uitgevoerd door ruim 500 deelnemers, die in leeftijd varieerden van 5 tot 25 jaar. Ook maakte de in juni van dat jaar door de vereniging gepresenteerde dansshow ‘Musical Night’ in theater De Nieuwe Slof in Beverwijk veel indruk.
Op 23 juni 2001 voerde DOS opnieuw in dit theater een sprankelende dansshow op. Dit keer was de titel ‘Sjakie en de chocoladefabriek’, naar het boek van Roald Dahl. De respectabele leeftijd van 70 jaar bereikte DOS in 2002. Dat werd gevierd in sporthal De Bloemen op 15 septem-
Jaarboek 33, pagina 51
ber. De vereniging zat toen behoorlijk in de lift, want eind 2002 werd het absolute ledenrecord van bijna 900 gehaald. In dat jaar introduceerde DOS een nieuw logo, bestaande uit sportende figuren op een blauw veld.
Een enorme groei van de vereniging wierp in die periode zijn vruchten af.
Nog nooit was DOS zo succesvol als bij de finale van de regionale competitie ‘LOS’, die op 12 april 2003 in Winkel werd gehouden. Maar liefst 7 deelneemsters werden kampioen en daarnaast werden er 5 tweedeplaatsen, 6 derde- en 4 vierdeplaatsen behaald. De kampioenen waren Anne Claire Koopmans, Rebecka Kuijs, Kim Bosman, Bonnie van der Himst, Emy Gaarthuis en Mirjam Simoons.
Tijdens de algemene ledenvergadering in maart 2004 ontvingen vier leden de DOS-speld vanwege het langjarig lidmaatschap. Ook nu spande Tiny Hemstede de kroon met 70 jaar, maar ook Tini Kossen zorgde vanwege haar 50-jarig lidmaatschap voor een uitzonderlijke prestatie.
Op naar de tachtig
Door het grote aantal leden (dat bleef variëren tussen de 800 en 900) en uitbreiding van de onderdelen, had DOS de laatste jaren nieuwe zalen nodig om het volledige programma te kunnen realiseren. In 2006 beschikte men daarom al over vijf locaties waar de lessen werden gegeven. Dat waren sporthal De Bloemen en de zalen aan de Juliana van Stolbergstraat, Rooseveltlaan, 1e Groenelaan en Walingstuin. Nieuwe onderdelen, die werden ingevoerd en nu nog worden beoefend, zijn: aerobic, bodyshape, callanetics, streetdance en tumblinguur.
In 2007 werd het 75-jarig jubileum gevierd, zij het op kleine schaal. Het accent van de festiviteiten was gericht op de jeugd, waarvoor een grote feestdag met een circus in de sporthal werd georganiseerd. De afdeling jazzdance gaf vervolgens een wervelende show tijdens de opvoering van de musical ‘Peter Pan en Kapitein Haak’ in het Kennemer Theater.
Alhoewel de club nooit gebrek had aan leden, gold dat wel voor het vinden van voldoende begeleiders en bestuursleden. Vooral het bezetten van de voorzittersfunctie bleek regelmatig een probleem. Ook de afgelopen 21 jaar kon men geen eerste man of vrouw vinden en was Dick Ceulen gelukkig bereid om naast zijn functie van penningmeester de vergaderingen te leiden. DOS zette hem, bij zijn afscheid als bestuurslid in de algemene ledenvergadering van 24 maart 2010, extra in het zonnetje. Eerst werd hem in De Kern door de KNGU de bronzen speld uitgereikt. Samen met zijn echtgenote Marja, die jarenlang secretaris en overal inzetbaar was voor DOS, werden zij onder fanfaremuziek van Emergo naar De Schakel geleid, waar een tweede verrassing wachtte. Zowel Dick als Marja, die door burgemeester Emmens werden betiteld als ‘Mister en Mrs DOS’, ontvingen namelijk een koninklijke onderscheiding.
Geconcludeerd mag worden dat DOS met circa 670 leden nog steeds een gezonde en levendige gymnastiekvereniging is, waar men zowel voor recreatieve als prestatieve sport terecht kan. Vaak steekt de club met bepaalde onderdelen boven de middelmaat uit. Daarom kan met vertrouwen de toekomst tegemoet worden gezien en zal ongetwijfeld het 80-jarig bestaan in 2012 worden gevierd. De letters DOS zouden dan ook vertaald kunnen worden met de woorden: ‘Door Ouderdom Sterk’!
Hans Boot
Bronnen:
- Archiefstukken Gemeente Castricum, VIOS en DOS.
- Diverse plaatselijke en regionale kranten.
- Ruijter W. Jzn., Q. de, Schippers van het Stet, 1974.
Met dank aan:
Anneke Arnolds, Jan en Lenie Breetveld-De Nijs, Marja Ceulen-Duijm, Tiny Hemstede-Gorter, Annemieke Hoogeboom-Veldt, Tinus Hopman, Jos Kramer-Krösschell, Nettie Ruijter, Ton en Tan Settels-Marinissen, Els Versteege-Marcker en Jeanet Welboren.
- Verschenen jaarboekartikelen over verenigingen in Castricum:
- amateurtuinders
- atletiekvereniging AVC
- Bakkerij
- biljart
- bridge Bricas
- carnaval
- fanfare
- gymnastiek
- hengelsport
- Kennemer ijsbaan
- Perspectief
- muziek
- rugby
- scouting
- tennis
- toneel
- turnen
- voetbal
- volleybal
